SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 AUTOLYSE
Persoonlijke Noot #10 — (28-11-2016)

In alle oprechtheid heb ik in feite nog 30 jaar aan 365 dagen over waarmee ik eigenlijk niet zoveel kan. Het leven in zijn algemeenheid doet me weinig en mijn leven specifiek doet er op geen enkele manier toe. Ik beleef er over het algemeen genomen geen plezier aan, en heel af en toe wel; een 80-20 ratio als ik het positief benader, een 90-10 ratio als ik dat niet doe.

Dit is altijd zo geweest en het enige verschil tussen vroeger en nu is dat ik vroeger dacht dat het allemaal echt waar was en dat ik er iets van moest maken; die illusie, die waan, is nu verdwenen. Wat overblijft is een shitload aan dagen en uren die gevuld dienen te worden met onzin die er niet toe doet en waarop ik niet zit te wachten.

Spirituele verlichting, of ontwaken uit de Droomstaat, levert alleen maar op dat je niet meer in sprookjes gelooft, voor de rest helemaal niets! Dus je hebt mensen die altijd al plezier beleefden aan dingen die ze deden en dat blijft zo wanneer ze ontwaakt zijn… misschien zelfs meer dan vroeger, maar de mensen die vroeger al geen plezier in het leven hadden, zullen niet opeens plezier gaan beleven nu ze weten dat het allemaal niet waar is.

Althans, zo is mijn beleving hier, misschien zijn er mensen die na ontwaking opeens wel plezier beleven aan het leven terwijl ze er vroeger geen fuck aan vonden, maar die mensen ken ik niet persoonlijk of het is nooit ter sprake gekomen.

Hoe dan ook, waar komt dit opeens vandaan? De afgelopen nacht had ik een redelijk erge aanval van psychosomatische klachten (TMS – Tension Myositis Syndrome) en ben ik gaan nadenken over welke stress of boosheid ik onbewust wens te onderdrukken met de door mijn onderbewustzijn gecreëerde klachten, en toen zag ik opeens dat ik erg opzie tegen de 30 jaar maal 365 dagen die ik nog voor me heb. Het is dat ik niet in zelfmoord geloof, maar in principe ben ik er wel klaar mee.

Dit “inzicht” verbetert overigens niet mijn toekomstbeeld, maar het zorgde er wel voor dat de klachten en pijnen verdwenen als sneeuw voor de zon. Zo heeft elk nadeel zijn voordeel. Bovendien weet ik nu bewust waar ik me onbewust druk over maakte, wat weer allerlei mogelijkheden schept die ik nu nog niet kan overzien.

Ik voelde de noodzaak om dit even te ‘autolyseren,’ wat ik bij deze heb gedaan.