VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
Het Gebeuren — (14-03-2018)
Binnen Nondualisme, Advaita en zeker ook New Age kringen wordt beweerd dat alles gebeurt zoals het gebeurt, vanwaaruit de gevolgtrekking ontstaat dat er geen vrije wil bestaat en dat wij niets kunnen doen. Vanuit de redenatie dat alles gebeurt zoals het gebeurt is de gevolgtrekking logisch, alleen klopt de redenatie niet, waardoor de gevolgtrekking ongegrond is; met andere woorden, FOUT!
Het is namelijk niet zo dat alles gebeurt zoals het gebeurt, want er gebeurt helemaal niets. Wat hier gaande is — wat ik het leven op aarde in dit universum na de oerknal noem — is iets dat schijnbaar aan het gebeuren is; het is een beweging. Het is niet iets dat ooit begonnen is en dus ooit zal eindigen, het is altijd zo geweest en zal altijd zo zijn; met andere woorden, het zal nooit gebeurd zijn omdat het alleen maar aan het gebeuren is.
Dus: niets gebeurt zoals het gebeurt, maar alles is voortdurend aan het gebeuren. Hieruit volgt automatisch dat, als alles aan het gebeuren is, wij ook aan het gebeuren zijn. Met andere woorden, het gebeuren is niet iets dat ons als losstaande entiteit overkomt maar wij en alles om ons heen zijn een inherent onderdeel van dat gebeuren. Wij zijn en alles is Het Gebeuren.
Dus hoe zit dat dan met die vrije wil en het niets kunnen doen? Ten eerste, dat wat we ‘ik’ noemen, dit personage in dat lichaam dat we denken te zijn, is hier niet. Dus vanuit die redenatie klopt het dat wij — als dat wat wij werkelijk zijn — geen vrije wil hebben en niets kunnen doen, omdat we hier simpelweg niet zijn. Iets wat hier niet is kan hier geen vrije wil hebben of iets doen.
Maar… en ik herhaal: Maar — en dat is niet zomaar een maar, maar een gigantisch grote MAAR! — binnen dit gebeuren zijn wij schijnbaar wel hier in dit lichaam en dit lichaam kan schijnbaar van alles beslissen en van alles doen. Binnen Het Gebeuren hebben wij als de schijnbare personages die wij lijken te zijn wel vrije wil en kunnen we wel van alles en nog wat doen dat we schijnbaar willen doen of nodig vinden te doen.
Binnen Het Gebeuren doet alles en iedereen iets in de hoop dat Gebeuren te beïnvloeden, te veranderen of te verbeteren vanuit de situatie waarin zij — die schijnbare personages — zich geloven te bevinden. Dit heeft invloed op hoe wij, als andere schijnbare personages, dit schijnbare Gebeuren ervaren en daar kunnen wij op reageren om er voor te zorgen dat het vanuit onze perceptie bekeken beter wordt voor ons.
Wij kunnen als deze schijnbare personages iets doen — of tenminste iets proberen te doen — om het spel, of de droom, of hoe je het ook wilt noemen, voor onszelf leuker te maken en daarmee voor alles en iedereen om ons heen leuker te maken. Als dit Gebeuren al een doel heeft, of liever gezegd, als we dit Gebeuren al een doel moeten geven, dan moet het dat zijn.
Los van het feit dat er geen verleden is (aangezien er nooit iets is gebeurd en alles alleen maar nu aan het gebeuren is), is er schijnbaar wel een verleden dat door schijnbare personages in dit gebeuren wordt verdraaid en soms zelfs compleet verzonnen. Dit heeft een direct effect op het schijnbare heden waarin wij schijnbaar aan het spelen zijn. Wat wij daar wel of niet mee doen heeft effect op wat er aan het gebeuren is en op de bank zitten herhalen dat we geen vrije wil hebben en niets kunnen doen lijkt mij daarin compleet zinloos en volkomen stupide.
Alles wat schijnbaar ooit is gebeurd, alles wat schijnbaar nu gaande is, en dat waarnaar het schijnbaar toe gaat, is het spel. Dat spel wordt niet door ons noch door iets anders gespeeld maar is dat wat schijnbaar aan het gebeuren is. Uitgaande van het bovenstaande gegeven, is de vraag: welke van de onderstaande drie mogelijkheden kies je?
- Wil je blijven geloven dat alles wat gebeurt jou werkelijk overkomt en dat je het slachtoffer bent van de omstandigheden, waardoor je alleen vanuit een ‘vlucht of vecht’ modus kunt reageren;
- Wil je wegzinken in de Advaita hel van ‘ik heb geen vrije wil en kan niets doen’, waardoor schijnbare andere mensen jouw schijnbare leven controleren en sturen — en in veel gevallen verkankeren omdat zij wel geloven dat ze vrije wil hebben en iets kunnen doen;
- Of zie je in dat je niet werkelijk hier bent, maar wel een schijnbaar inherent onderdeel van Het Gebeuren en beslis je vanuit die positie om mee te doen met het spelen en doe je net alsof je wel vrije wil hebt en wel iets kunt doen.
Mijn ervaring is dat keuze drie de beste “methode” is. Dan kun je namelijk vanuit een redelijk ontastbare positie onderzoeken wat hier schijnbaar waar- en vooral wat niet waar is en kun je er voor zorgen dat je snapt wat er schijnbaar gaande is vanwaaruit je “positief” kunt reageren en iets “positiefs” kunt doen voor jezelf en daarmee voor alles om je heen; je bent dan nuttig voor het schijnbare geheel en het schijnbare gebeuren.
Dit “positieve” dat je kunt doen is vanzelfsprekend volledig onderhevig aan jouw eigen definitie van “positief”, want hier op deze aarde in dit universum als inherent onderdeel van Het Gebeuren heb jij als schijnbaar personage alle vrije wil van die schijnbare wereld.
Voor de Een Cursus in Wonderen cursisten die zich wellicht afvragen of je daarmee niet werkelijkheidswaarde geeft aan iets wat die waarde overduidelijk niet heeft, is het antwoord “nee”. Je geeft geen werkelijkheidswaarde aan iets door middel van de acties die je schijnbaar onderneemt, maar door het geloof in die acties en het geloof dat die acties werkelijk waar zijn in een ware wereld en het geloof dat die acties een effect moeten hebben in die wereld.
|
