VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
De Handeling Tot Worden — (08-08-2018)
Het idee “er is alleen dat wat is” of “er is alleen wat is” is mijns inziens niet correct — of beter gezegd: we kunnen dat niet voor waar aannemen. In mijn persoonlijke ervaring is er namelijk letterlijk niet iets; waarbij ik ‘iets’ zie als fysiek, tastbaar en vooral aantoonbaar. In mijn optiek is er geen wereld en is er nooit iets gebeurd.
Er is schijnbaar een Droomstaat waarin we schijnbaar bestaan, dat zal ik niet ontkennen, maar dat alles bestaat niet echt en hetgeen waarin de Droomstaat schijnbaar plaatsvindt is niet ‘iets’. We geven het ‘overkoepelende gegeven’ namen als Wat Is, God, Het Alles, Het Ene, Brahman of Bewustzijn (ik vergeet er vast een paar), maar dat is alleen omdat het denksysteem — waarmee de Droomstaat schijnbaar wordt gecreëerd — blijkbaar niet in staat is te accepteren dat er iets gedaan wordt of gebeurt zonder dat er ‘iets’ of een ‘entiteit’ bestaat dat het doet.
Maar, er is niets ‘iets’ of een ‘entiteit’ dat iets doet, sterker nog, er wordt helemaal niets gedaan en het denksysteem is een fictief iets binnen een fictieve situatie, dus in plaats van te zeggen “er is wat is” zouden we beter kunnen zeggen, “er is de handeling tot worden”. Met andere woorden, er vindt een handeling plaats waarmee gesuggereerd wordt dat er iets zal ontstaan, maar er zal en kan nooit iets ontstaan en daardoor kan en zal er nooit iets zijn. Beter gezegd, “er is schijnbaar een handeling dat moet leiden tot een poging tot worden”, maar dat is wel een beetje lang. Kort gezegd:
Er is alleen de handeling tot worden,
er ontstaat nooit iets wat is.
Dit betekent dat er iets — ik noem dit het denksysteem — alleen maar bezig is met een poging om iets te worden of om te bewijzen dat het iets is. Deze poging zal nooit lukken omdat dit een Droomstaat is waarin letterlijk niets waar is, waardoor er nooit iets kan gebeuren en er dus nooit iets is gebeurd.
Als dit gezien wordt, volgt vrijwel automatisch het inzicht dat “ik ben” of “ik besta” niet waar kan zijn en dat dit op zijn best een misplaatste aanname is en op zijn slechts een leugen. Hier is niets mis mee, aangezien de Droomstaat alleen kan bestaan als het dromen voor echt wordt aangenomen en dat is de functie van het denksysteem. Er is dus niets wat iets fout doet, alles gaat precies zoals het moet gebeuren… alleen het idee dat het iets is en dat er iets werkelijk gebeurt of bestaat is ongegrond en mijns inziens niet waar.
Het denksysteem kan dit soort informatie niet verwerken, aangezien het niet gelooft dat het in absolute Waarheid niet iets tastbaars is en in feite niet bestaat. Het denksysteem is niet in staat om te accepteren dat er zoiets als denken kan bestaan zonder fysieke denker. Het denksysteem creëert daarom vanuit het niets een ‘denker’ die de gedachtes denkt en plaatst die fictieve denker vóór het denken en gelooft vervolgens dat het zelf die fictieve denker is. Voor het denksysteem is dit een noodzakelijke constructie.
Aan en over die fictieve denker wordt gedacht in een tastbare vorm — een lichaam in tijd en ruimte. Zo denkt het denksysteem aan zichzelf als een lichaam in het verleden en als een lichaam in de toekomst; en daarom is het denksysteem vanzelfsprekend een lichaam in het heden. Het denksysteem overtuigt zichzelf er op die manier van dat het daarom dus moet bestaan en daarom dus iets moet zijn.
Het denksysteem noemt die fictieve denker die het gelooft te zijn vervolgens “zelf” waarna er een ik-personage is geboren dat er van overtuigd is dat hij zelf denkt in plaats van dat hij bedacht is. En niet alleen gelooft dit ik-personage dat hij denkt en dat het zijn gedachten zijn, maar hij voelt ook en dat zijn zijn gevoelens, hij ervaart ook en dat zijn zijn ervaringen en letterlijk alles wat er gebeurt wordt door dit ik-personage geclaimd als iets wat hij doet of wat hem overkomt.
Vanaf dat moment draait alles om het ik-personage dat is geconstrueerd vanuit een door het denksysteem bedachte en fictieve denker, puur en alleen omdat dit denksysteem niet in staat is te accepteren dat er van alles gebeurt en gedaan wordt zonder doener. Het denksysteem gelooft vanaf dat moment dat het dit ik-personage is en dit ik-personage gelooft vanaf dat moment dat hij bestaat en dat hij alles doet en dat alles wat er gebeurt hem overkomt.
Vervolgens bedenkt het denksysteem aan de hand van wat er schijnbaar allemaal gebeurt allerlei verhalen over dat ik-personage en vanaf dat moment ben jij dat ik-personage en geloof jij te zijn wat het denksysteem gelooft dat het is. Geen moment zul je twijfelen over het feit dat je een fysiek personage bent in een fysieke wereld en geen moment zul je twijfelen dat alles wat er gebeurt werkelijk gebeurt en dat jij degene bent die het doet of dat jij degene bent wie het overkomt.
Op zich is hier niets mis mee, het is simpelweg wat er gebeurt tijdens het dromen van de droom. Maar, zoals we het ik-personage in onze nachtelijke dromen kunnen trainen om zich tijdens het dromen te realiseren dat het zich in een droom bevindt — het zogenaamde lucide dromen –, zo kunnen we ons ook trainen om te zien dat hetgeen we ons lichaam noemen niets anders is dan een gefabriceerd bewijsstuk waarmee het denksysteem wil bewijzen dat het bestaat en dat het dromen geen dromen is maar absolute fysieke werkelijkheid.
Wij zijn, als dit ik-personage, als dit lichaam, in staat om te zien dat we onderdeel zijn van het dromen en dat de wereld waarin we lijken te bestaan een Droomstaat is. We kunnen wakker worden in de droom en het enige wat je daarvoor hoeft te doen is spelen met het idee dat dit dromen zou kunnen zijn, dat het leven een Droomstaat is en dat jijzelf een droomkarakter bent. Speel met het idee dat je misschien niet een mens op aarde bent, en dat alleen levert een zee van informatie op. Wellicht ga je dan zien wat is in plaats van wat niet is, waardoor je kunt gaan zien dat het mechanisme van het denksysteem — zoals hierboven beschreven — wellicht precies is wat er gebeurt en vanaf dat punt gaat de rest vanzelf.
Wakker worden in de droom is te doen als je dat echt wilt. Het is wellicht niet makkelijk en misschien zelfs in eerste instantie niet leuk, maar het is wat mij betreft wel de moeite waard. Of je daarna ook wakker gaat worden of gaat willen worden uit de droom is van latere zorg. Er is een hele grote kans dat je dat niet echt wilt. In principe heb je daar ook geen fuck aan, maar aangezien je niet werkelijk dit droomkarakter bent, heb je daar waarschijnlijk ook niet zo heel veel over te vertellen.
|
