Leven Na De Dood — (8-8-08)

Ik had een fijn idee over de dood, ik was daar erg mee ingenomen, ik had het liefdevol omarmd omdat het zo'n fijn idee was over de dood. Ik dacht —of hoopte, zoals ik nu inzie— dat na de dood alles beter zal zijn; dat het lijden over zal zijn en dat we zullen doorleven zonder lichaam als volledig deel van het Eén dat Alles is (Heel-Al).

Nu komt er van allerlei kanten, bronnen en ingevingen een geheel ander beeld van de dood naar voren. Het ergste is dat het waarschijnlijk een veel realistischer beeld is dan dat fijne idee dat ik over de dood had; want dat fijne idee was natuurlijk niets meer dan "wishful thinking" — of in goed Nederlands "wensvol denken". Ik wil graag dat het zo is, ik wil graag dat er verlichting is, ik wil graag dat alles wat hier slecht is DAAR NIET IS! Ik wil dat het tranendal dat er HIER is DAAR NIET IS!

Dit artikel draait om de vraag "is er leven na de dood?", deze beantwoord ik even kort en ga er dan later dieper op in. Ja, er is leven na de fysieke dood hier op aarde, maar beter is het om te stellen dat er geen dood is omdat er in feite nooit een leven is geweest. Dit artikel draait ook om de vraag "hoe ziet dat leven na de dood er dan uit?"

Veel mensen geloven dat ze na de dood zullen terugkeren naar het Paradijs of de Hemel.  Ze keren terug naar God (De Bron, Het Eén, Het Al — geef het een naam) en daar is alles perfect en leven ze in vrede en rust. De vraag is: waaraan hebben ze dat dan verdient, die terugkeer naar zo'n prachtig oord? Hebben ze zich dan zo geweldig gedragen hier op aarde?

Mensen die zich aangesloten hebben bij georganiseerde religies zeggen dat ze het paradijs of de hemel verdienen omdat ze op aarde in God geloofden en offers hebben gebracht (naar de kerk gaan, bidden, zieltjes winnen, wat dan ook) en ongelovigen hebben dit niet gedaan en daarom gaan zij naar de hel (lekker puh). De georganiseerde religies moeten dit geloof wel zo uitdragen omdat deze religies bestaan bij de gratie van aanhangers en daar hebben ze heel veel van nodig. Dus maak veel mensen bang voor de hel en ze storten hun centjes wel om bij God of Allah of welke Godheid dan ook aan te schuiven.

Een punt is dat zelfs mensen zonder religie of geloof in de Hemel zo'n prachtig oord beschrijven als ze een bijna dood ervaring hebben gehad. Nu zijn die mensen niet echt dood geweest, vandaar dat het "bijna dood" heet te zijn, dus ook hier zal een vorm van "wensvol denken" meespelen. Want wie er ook geconfronteerd wordt met de mogelijkheid van een leven na de dood, allemaal gaan we er blind vanuit dat het daar compleet anders en vooral veel beter zal zijn... want slechter dan dit hier op aarde kan bijna niet.

Ik accepteer de bijna dood ervaringen als een bewijs dat het bewustzijn doorleeft nadat het fysieke lichaam is afgeworpen, maar het beeld dat geschetst wordt van de plek waar dat leven na de dood zich afspeelt neem ik niet klakkeloos over, juist omdat ik me na de vele berichten realiseer dat het "wensvol denken" een grote rol speelt. Bij mij ook, ik doe niets anders dan "wensvol denken", terwijl er uiteindelijk maar één waarheid is en die verandert niet, hoe "wensvol" wij ook wensen te denken.

Het doet me dus geen plezier het nieuws te breken dat er naar alle waarschijnlijkheid geen Hemel en geen Paradijs is. Ook is er niet een vanzelfsprekende terugkeer naar De Bron. Wat dan wel? Tja, dan komen we terug bij de aloude stelling dat er niet iets is. En als er nu niet iets is dan is er later ook niet iets, en als er hier niet iets is dan is er daar ook niet iets. Aan mij nu de taak om dit uit te leggen terwijl ik er zelf ook nog niet zoveel van begrijp. Dus aanvullingen en correcties zullen liefdevol worden meegenomen.

Ik denk nu even hardop (hoor mij beuken op het toetsenbord), ik weet niets zeker en ik kan er volslagen naast zitten, maar de theorie is simpel en geldt in principe voor alles hier op aarde.

Voor mensen die geloven dat het leven hier op aarde "werkelijkheid" is en dat alles wat "tastbaar", "meetbaar" en/of "zichtbaar" is ook werkelijk bestaat, voor die mensen is dit artikel niet echt bedoeld. Deze mensen zullen ook niet kunnen aannemen dat er een leven zonder het huidige fysieke lichaam mogelijk is. Met andere woorden, zij zullen geloven dat de fysieke dood, het sterven, ook daadwerkelijk de dood is en dat er daarna niets meer is. Het is namelijk een tegenstrijdigheid om het leven wel serieus te nemen en de dood vervolgens niet. Dit dwingt ons ook om vast te stellen dat, als we het leven niet serieus nemen en dus niet als werkelijkheid beschouwen, we de dood ook niet serieus kunnen nemen en we moeten inzien dat de dood niet tot de werkelijkheid behoort.

Dood is het dualistische spiegelbeeld van leven, zonder het één bestaat het ander niet. Mijn website staat volledig in dienst van de gedachte, het uitgangspunt, dat alles illusie is. En dan bedoel ik niet, zoals sommige grapjassen denken, illusie als in Hans Kazan/Hans Klok illusie en goocheltruukjes gedoe, nee, illusie als in niet bestaand. Alles is GEEN werkelijkheid, niets IS. Niets... dus ook de dood niet.

Als dit leven niet is (niet tot de werkelijkheid behoort) dan kan er geen dood zijn, en als er geen dood kan zijn kan er ook geen leven na de dood zijn. Dit hoeft niet waar te zijn, maar dit is wat logica dicteert: als het leven niet werkelijk is, dan is de dood ook niet werkelijk en kan het leven na de dood ook niet werkelijk zijn.


Oké, maar wat betekent dat?

Ik denk nog even hardop. Anders gezegd: als we een expressie zijn van De Bron en daarom niet werkelijk leven maar slechts doen alsof we leven (alsof er leven is) dan kunnen we niet sterven. Iets dat niet leeft kan niet sterven, simpel. Als we niet kunnen sterven kan er ook niet iets wezenlijks veranderen aan de omstandigheden waarin we ons bevinden alleen omdat we hier op aarde denken te sterven.

Dit impliceert dat we na onze "dood" slechts ons fysiek lichaam afwerpen en daarna een astraal lichaam creëren dat er precies hetzelfde uitziet als ons aards lichaam, en dat we daarna met dat identieke astrale lichaam een astraal leven gaan creëren dat precies hetzelfde is als het leven dat we hadden op aarde. Ik ben daar niet blij mee.

Waarom is dit logisch? Simpel... waarom zouden we na dit aardse leven iets anders creëren met ons bewustzijn als we dat op aarde al niet hebben gedaan? Het bewustzijn is onstervelijk en verandert niet omdat haar aardse expressie toevallig stopt te bestaan, ze doet wat ze doet met de kennis die ze heeft, en die kennis is dezelfde kennis die we hier hebben. Hoezo zou het bewustzijn opeens na de dood zoveel meer weten dan ze hier en nu weet? Dat zou nergens op slaan, want dan had het bewustzijn die kennis ook wel kunnen gebruiken hier op aarde. Sterker nog, ze zou het zonder meer hebben gebruikt, want zo is het bewustzijn ook wel weer.

Nee, alles wijst er op dat het bewustzijn na de aardse dood gewoon doorgaat met precies hetzelfde wat ze hier ook al doet. Ze creëert gewoon weer dezelfde omgeving, met de oude familie en vrienden en geliefden die al eerder zijn "gestorven", met hetzelfde ego, dezelfde problemen, dezelfde sleur en dezelfde bullshit...  tot er een moment van ontwaking komt en we iets gaan inzien waardoor we eindelijk begrijpen waar dit gedoe goed voor is geweest.

Ik denk te weten dat zolang we niet ontwaken en begrijpen hoe het werkelijk zit, we vast blijven zitten aan dit soort levens die met de dag zinlozer, gestoorder en grotesker worden. Ik denk ook te weten dat we een bewustzijn moeten ontwikkelen dat kan genieten van alles om zich heen, ook van de negatieve en vervelende dingen en gebeurtenissen.

We moeten een bewustzijn ontwikkelen dat niet bang is om een medemens in nood te helpen of te bevrijden van een groep geweldadige anderen, omdat het bewustzijn weet dat het niet uitmaakt of het lichaam het zal overleven, want het bewustzijn weet dat ze niet zal en niet kan sterven. Sterker: een bewustzijn dat kan genieten van het omkomen in een auto ongeluk... omdat het bewustzijn weet dat ze niet zal en niet kan sterven.

Er is zoveel wat we niet doen omdat we bang zijn voor wat het voor onszelf kan betekenen, bang voor wat het met onszelf kan doen... terwijl er niets is dat iets met ons kan doen, omdat het lichaam een expressie is van het bewustzijn en niet werkelijk is, en het bewustzijn, dat wel werkelijk is, zal niet en kan niet sterven. We moeten een bewustzijn ontwikkelen dat weet dat ze niet kan sterven en niets ongedaan laat, gewoon omdat ze niet meer bang is om te sterven.

Dat moet het zijn, logica dicteert het, leven is leren niet bang te zijn voor het sterven!

Dus kom op... aan de slag.

INHOUD