De Barack Obama Illusie — (7-11-08)

Er zit niets anders op dan het maar keer op keer opnieuw te vertellen in andere woorden, met andere voorbeelden of gewoon via een ander invalshoek. Niet omdat ik "mijn lezers" wil lastigvallen, of dat ik denk dat er iets verandert —stel je voor dat er dankzij mij mensen "verlicht" gaan worden terwijl dat verder geen enkele "Guru" ooit is gelukt— maar meer omdat ik het voor mezelf op een rijtje moet hebben.

Dat is eigenlijk wat deze hele Snips-website is, IK die het voor mij op een rijtje probeert te hebben. Het IK-EGO dat het probeert te "begrijpen". Volslagen onzin, natuurlijk, want er is geen IK-EGO en er zal nooit een IK-EGO zijn dat iets kan begrijpen, al was het alleen maar omdat er niets is dat begrepen kan worden. Maar, voor de lol van deze site, gooi ik dat opzij en ga ik door met het willen begrijpen, en ga ik door met het opschrijven van het onbegrip tot het denken er mee ophoudt en De Bron mijn schijnbare IK-EGO recht in het gezicht schreeuwt: "fuck you, eikel, ik stop met denken!" — en dan is er niets meer en zal ook deze site ophouden te bestaan.

Goed... Barack Obama. O, wat zijn we heden blij met deze nieuwe president van Amerika. Wat een mooie beloftes maakt hij, wat een prachtig vooruitzicht voor Amerika en haar onderdanen (de rest van de wereld) en eindelijk een revolutie. Yes, we can!! Yes, we can!!

Hell no, we can't!!! Get real!!

Er zijn in het verleden twee Amerikaanse presidenten geweest die een goed economisch systeem wilden opzetten waarbinnen er op een fatsoenlijke en werkbare manier leningen konden worden verstrekt, dat waren Abraham Lincoln en John F. Kennedy. Wie weet nog wat er met hen is gebeurd? Yep, bummer!

De realiteit is vrij simpel, en ook weer niet want er zijn drie realiteiten. De eerste realiteit is de realiteit van het Ik-EGO, en dat is een realiteit waarin we de wereld zien zoals deze niet is. De tweede realiteit is de realiteit vanuit De Bron, en dat is een realiteit waarin we de wereld zien zoals deze is. De derde realiteit is de realiteit die nu hier lijkt of blijkt te zijn, de schijnbare realiteit, en dat is dat we de wereld kunnen zien zoals deze is, vanuit De Bron, of de wereld kunnen zien zoals deze niet is, vanuit het IK-EGO, maar dat neemt hoe dan ook niet weg dat we hier moeten leven in een wereld die zo lijkt te zijn maar niet zo is.

We hebben te maken met de illusie en daar moeten we het nu mee doen, of we het leuk vinden of niet... zo is het nu eenmaal. Binnen de wereld zoals deze niet is bestaat er schijnbaar een samenzwering en een schaduwregering en dit is schijnbaar al gaande is sinds het begin der tijden. Het is een expressie van het IK-EGO en ik kan niet anders dan geloven dat een Barack Obama daar niets aan gaat veranderen of wellicht zelfs onderdeel van is.

Barack Obama heeft twee schijnbare keuzes (in feite heeft hij geen keuze, want niemand heeft keuze, we hebben slechts schijnbare keuzes die we schijnbaar maken), maar goed... Barack Obama heeft twee schijnbare keuzes:

1. hij houdt vast aan zijn beloftes, net als Lincoln en Kennedy;
2. hij ziet in dat hij niet kan winnen (wat zo is) en gaat netjes in de pas lopen, net als Clinton, Bush, Bush jr. en alle andere stromannetjes die nu en in het verleden aan de top staan of hebben gestaan.

Ik gok dat hij voor de tweede optie gaat, omdat hij weet dat als hij voor de eerste gaat binnen vier jaar zal worden afgeschoten. Zo simpel is de realiteit. "That's life, live it or kill yourself", dat is de schijnbare keuze die we hebben.

Het is hier op aarde namelijk niet de bedoeling dat er iets wordt opgelost. Ik weet dat dit een bittere pil is om te slikken, maar het is niet de bedoeling dat we hier op aarde gelukkig zijn en in vrede samenleven. Dat hele New-Age spirituele leven in liefde gedoe is een verhaaltje dat we elkaar vertellen, en het is hetzelfde als het verhaaltje van iedereen is anders en we haten elkaar allemaal. Er is geen verschil omdat het allemaal terug is te brengen tot één ding: een verhaaltje. "Ik ga trouwen" is een verhaaltje, "Ik ga zwemmen" is een verhaaltje en ga zo maar door.

Zodra het IK-EGO het overneemt van de Bron wordt er een verhaaltje verzonnen. Bijvoorbeeld het verhaaltje van een IK dat naar school gaat en gaat studeren en de eerste zwarte president van Amerika wordt en de wereld gaat veranderen. En dan is er iemand anders die een verhaaltje verzint van een IK dat naar school gaat en slechte vriendjes krijgt en een chip geïmplanteerd krijgt en de eerste zwarte president van Amerika vermoordt.

Dat is wat we hier doen. We verzinnen verhaaltjes en vullen de leegte op met zaken waarvan we denken dat die er toe doen. Zo vult Barack Obama zijn leegte op met president worden en de wereld willen verbeteren, maar voornamelijk met het misplaatste voornemen dat hij dat ook kan gaan doen en dat het hem zal lukken. No, he can't and no he won't, ever!

Er is geen oplossing voor iets dat in werkelijkheid niet bestaat en daarom zal het nooit beter worden, het zal nooit veranderen... ook Barack Obama zal niets veranderen. Ik kijk echt met verbazing naar de blijdschap van andere mensen die werkelijk denken dat er iets bijzonders is gebeurd en dat er daardwerkelijk iets gaat veranderen. "Obama, wauw, nu gaat het eindelijk beter worden" klinkt voor mij hetzelfde als "Buitenaardsen, wauw, nu gaat het eindelijk beter worden". De eerste keer dat we zoiets riepen was met God, en die heeft er toch ook gewoon een puinzooi van gemaakt.

Dit gezegd hebbende, weet ik ook dat deze tekst er niets toe doet en niets zal veranderen, gewoon omdat er nooit iets zal veranderen en het niet de bedoeling is dat iedereen het snapt. Het is gewoon een IK dat ZIJN gedachten op een rij probeert te krijgen, dat is schijnbaar wat deze IK doet... en een andere IK leest het dan weer en deze IK denkt dan dat JIJ dat bent.

INHOUD