Alleen Op De Wereld — (8-3-09)

Er is niet zoiets als een spirituele zoektocht, simpelweg omdat er niets te vinden is. Je kunt zoeken wat je wilt, en dat is verder prima, maar doe het niet onder het mom van "ik zoek naar mijzelf" of "ik zoek naar verlichting", want dat is gewoon niet waar. Je wilt graag geloven dat je daar naar op zoek bent, maar je hebt geen enkele pretentie om het te vinden. Je wilt het niet vinden, het zoeken er naar geeft je een te goed gevoel.

Je vindt geen verlichting door er steeds meer bij te halen, daar wordt het alleen maar zwaarder door. Hoe meer bagage je op je schouders neemt hoe zwaarder, logger en aardser je wordt. Wat moet je allemaal niet meesjouwen? Je meditatie mat, je pendel, je tarotkaarten, je boeken, je meditatie cd, je stenen, je kristalen, je astrologische weet-ik-veel-wat-je-daarvoor-nodig-hebt, en dan noem ik nog niet eens die onwaarschijnlijk grote hoeveelheid onzinnige informatie die je in de loop der jaren tot je hebt genomen; de zeven spirituele wetten van Chopra tot de vier vragen van Katie en de nieuwe wereld van Tolle.

Jezus, hoe kan een mens zich voortbewegen met zoveel troep op de schouders? Geen wonder dat hij in stilte leeft en in het NU gaat zitten, er is geen enkele vooruitgang mogelijk op die manier. Hij grijpt zich vast aan de eerste de beste "guru" die nog meer lijkt te weten dan hij, niet wetende dat die "guru" iedereen vastgrijpt omdat ook hij wordt geplet en tegen de grond wordt geduwd door de onzin die hij meesleurt.

Het licht zo voor de hand dat om verlicht te raken je juist alles kwijt moet raken. Je moet er voor zorgen dat er geen bagage op je schouders rust zodat je tenminste de mogelijkheid hebt om met de voeten van de begane grond te geraken. "I believe I can fly", zong de pedofiel en zanger R. Kelly, en ik hoop dat hij het overdrachtelijk bedoelde, anders is hij nog gekker dan ik al dacht; maar serieus: hoe denk je los te komen van dit alles als je met een loden last op je schouders rondloopt?

Wat anders, dan los van alle ketenen der aarde, kan vrijheid zijn? Geen enkele band met wat dan ook, dat is vrijheid, dat is verlichting, dat is er werkelijk wanneer je wakker wordt. Maar dat wil toch niemand? Want dan is er niets en niemand om je een goed gevoel te geven. Alleen jij bent er; een verlicht en wakker mens is alleen op de wereld (om maar weer eens een klassieke titel uit de kast te rukken).

Waarom is dat zo? Waarom kan verlichting niet leuk zijn? Waarom ben je niet alleen maar gelukkig en loop je de hele dag met een glimlach op de gezicht rond als je wakker bent? Het simpele punt is dat jij, als je verlicht en wakker bent, je volledig realiseert dat er alleen non-dualisme is —eenheid— en binnen eenheid kan er geen binding met iets of iemand anders zijn. Je bent dus letterlijk volledig alleen! Probeer je dat voor te stellen, helemaal alleen met niemand om je heen die wat dan ook voor je kan doen of betekenen... waarom zou je dan gelukkig zijn? Waarom zou je lachen?

Zodra je verbondenheid met iets of iemand voelt (al is het maar een boom) dan is er A die verbonden is met B, en dat is duaal. Als je wakker bent kan er geen twee meer zijn, dat houdt dus in dat jij alleen bent. Niet te verwarren met eenzaamheid, wat voortkomt uit het missen van iets. Je kunt als wakker mens ook niets missen, want dat zou inhouden dat er iets buiten je is om te kunnen missen.

Verlichting en wakker worden is sterven. Het is jij, of wat je ego heeft doen geloven dat jij bent, dat sterft. Dat bedoel ik niet overdrachtelijk, niet in beeldspraak, ik bedoel letterlijk dat jij dan sterft. Jij bestaat niet meer. Jouw naam is een leeg woord, de persoon achter die naam is er niet meer en zal ook nooit meer terugkomen.

Dat wil toch niemand met een beetje verstand? Welnee, we nemen onszelf allemaal in de maling. Al die zoekers naar verlichting, al die lui die zeggen dat ze gerealiseerd zijn, of verlicht zijn en dat rondbazuinen en antwoorden geven aan mensen met vragen, al die gekken met vragen die beweren dat ze niets liever dan verlicht willen zijn, are all full of shit! (mijzelf incluis)

Het kost me steeds meer moeite om dat "leuk" te vinden. Zo'n Scott Kiloby die honderd filmpjes nodig heeft om elke keer weer hetzelfde te zeggen of zo'n Frits Spoelstra die een website en drie Hyves helemaal volstouwt met volslagen overbodige informatie. Wat moeten we er mee? Wat hebben we er aan? Drie keer nada niks noppes toch? Weggooien die troep, we hebben dat helemaal niet nodig!

Misschien moeten we allemaal gewoon ophouden met die onzin, even een stapje terug doen en kijken naar wat we nu werkelijk allemaal aan het doen zijn. Wat doet er toe? Doe dat dan en laat al die onzin achterwege. Je hebt geen pendel nodig, je intuïtie vertelt je precies wat je moet doen als je er maar naar luistert. Je hebt geen meditatiemat of cd nodig, pff, je hoeft niet eens te mediteren om in het hogere te komen.

Ga bij jezelf te rade, luister naar je zelf, denk zelf na, en zie wat er gebeurt. Dat wat gebeurt is ergens goed voor, dat is het universum dat stuurt en wijst en helpt. Daar heb je niets voor nodig, het is zelfs beter om niets te hebben, alleen de instelling "oké, kom maar, ik merk het wel".

Al het andere is bullshit. Echt, er is geen uitzondering, al het andere is bullshit. Er is geen plan, er is geen vrije wil, er is alleen het universum dat stuurt en wijst en helpt. Berusting en overgave zijn niet per se vieze woorden... denk ik.

INHOUD