SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 NONDUALITEIT
Angst — (11-10-09)

Er zijn —hoe ingewikkeld je het ook wilt maken en daar zijn we erg goed in— slechts twee zaken waar we mee worstelen. Het maakt niet uit wat we allemaal verzinnen, het komt altijd uit op die twee. Aan de ene kant is er de angst om te verliezen wat we hebben en aan de andere kant is er het misplaatste gemis dat we iets te kort komen.

Beiden zijn dezelfde emotie, namelijk angst. Om iets te verliezen of om iets mis te lopen. Als we iets hebben zijn we bang om zonder te zitten en als we iets niet hebben zijn we bang dat we tekort komen. Angst!
scared cat
We hebben de gewoonte om ons te concentreren op het object, het iets wat we bang zijn te verliezen of wat we nog niet in ons bezit hebben. Vooral als we het nog niet in ons bezit hebben gaan we ons ontzettend concentreren op de diverse mogelijkheden om het in ons bezit te krijgen want als we dát in ons bezit hebben dan zijn we gelukkig, als we dáár zijn gaat het beter!

Nou, nee dus, want het gaat niet om het object van onze affectie, het gaat om de angst en, zoals ik al schreef, we zijn bang als we het hebben en we zijn bang als we het niet hebben.

Het is voor sommige mensen wel duidelijk, maar het merendeel van de mensheid snapt volgens mij niet wat er gaande is in deze wereld. Er is een probleem (een "gevecht" wil ik het niet noemen) en dat probleem is de discrepantie tussen wat wel en wat niet werkelijk is. Wat wij geloven dat werkelijk is —de wereld, dit leven, ons bestaan— is niet werkelijk, en het meeste, hoewel niet alles, wat niet met de wereld, dit leven en ons bestaan te maken heeft, is wel werkelijk ook al zien we dat vaak als onwerkelijk.

Kort door de bocht, alles wat we najagen in de wereld, dit leven en ons bestaan zal ons nooit eeuwig gelukkig maken en dat wat ons wel gelukkig kan maken is iets wat we niet als werkelijkheid zien. O Ironie!

Heel simpel gesteld is alles wat we willen hebben aan spulletjes, geld, status of macht, van geen belang en als je het verkrijgt zul je uiteindelijk —wanneer de euforie van het verkrijgen is weggezonken— niet gelukkiger zijn dan voorheen. Het ligt meer voor de hand dat je ongelukkiger zult zijn, omdat je nu extra ongelukkig bent over het feit dat je niet gelukkig bent geworden van hetgeen je hebt verkregen en daarbij, hoe imbeciel ook, ben je bang om het weer te verliezen.

Want natuurlijk geldt dit ook voor de angst om iets te verliezen. Het is juist die angst om het te verliezen waar je ongelukkig door wordt, geen mens wordt vrolijk van altijd op zijn hoede zijn, en als je het dan verliest word je nóg ongelukkiger door het feit dat je blijkbaar niet genoeg hebt gedaan om het te behouden.

Je kunt niet winnen en dat is precies de bedoeling van ons ego, dat weigert toe te geven dat het een vergissing heeft gemaakt (want als het zou toegeven dat het een vergissing heeft gemaakt moet het toegeven dat het eigenlijk helemaal niet bestaat, maar dat is een ander verhaal dat ik al vaak genoeg heb verteld). Het ego houdt ons puur uit eigenbelang en overlevingsdrift in de greep van de angst, zodat we maar niet gaan inzien dat er niets is om bang voor te zijn.

Alles wat we hier op aarde kunnen verkrijgen is illusie en alles wat we kunnen verliezen ook. Zelfs ons leven, wat we in het ergste geval zouden kunnen verliezen en tomtomwat we toch wel o zo belangrijk vinden, is slechts illusie. Als we nog niet klaar zijn met onze terugkeer naar huis, krijgen we gewoon een nieuw leven en een nieuwe kans; net zolang tot we het begrijpen en eindelijk onze TomTom juist kunnen instellen om de weg naar huis te vinden. Nadeel is wel dat je weer redelijk van vooraf moet beginnen, maar je krijgt het wel sneller door als je in een vorig leven wat werk hebt verricht (hoop ik).

Het gaat absoluut niet om het hebben of verliezen, het gaat absoluut niet om het object wat we zo leuk vinden en zo vreselijk graag willen bezitten, het gaat om angst en niets anders dan angst... en het tegengestelde van angst is liefde.

Kort samengevat: het gaat om een probleem tussen angst en liefde, en één van de twee bestaat niet. De enige reden waarom we bang zijn is omdat we denken en geloven dat we van alles nodig hebben en van alles kunnen verliezen en dat angst bestaat; maar angst is niet werkelijk en het enige dat we nodig hebben is liefde, en liefde is precies wat er altijd is en wat we nooit kunnen verliezen.

Voor de mierenneukers onder ons (ik kijk mezelf eens even aan), natuurlijk is er wel zoiets als "vluchtangst" of "vechtangst" wanneer we worden aangevallen, maar dat is een acute angst die alleen de functie heeft het biologische lichaam in leven te houden. Als dat is gelukt, ebt de angst weer weg. Ik heb het hier over de stupide angst voor zaken die van geen enkel levensbelang zijn en geen enkele noodzakelijkheid hebben.

Angst over iets wat misschien ooit ergens in de toekomst wellicht zou kunnen gebeuren, of de stupide angst over iets wat misschien ooit ergens in de toekomst wellicht niet zou kunnen gebeuren en stel je voor wat een gemis het zou zijn om niet te hebben wat je nog nooit hebt gehad.

Zolang het niet NU noodzakelijkerwijs van belang is dat jij je er druk over maakt en het niet NU op DIT MOMENT levensbedreigend is, is het niet belangrijk en is het volslagen onzinnig om er NU bang voor te zijn, of dit nu gaat om iets in de toekomst of iets uit het verleden. Het zou je leven niet moeten mogen beheersen. Sterker nog, die angst is niet iets dat werkelijk is en als het je leven beheerst dan laat jij jouw leven beheersen door iets wat niet bestaat.

Het grappige is dat we het allemaal doen, de één in mindere mate dan de ander en de één geeft het makkelijker toe dan de ander, maar dat maakt het niet minder dom, en ik ben de eerste om toe te geven dat ik zo'n egogebonden dwaas ben; het enige wat voor mij spreekt is dat ik het door heb.