De Cirkel Van A.V. — (28-12-09)

Toch maar weer de cirkel van stal halen, de cirkel die A.V. steeds voor me tekent. Ze heeft hem al vele malen voor me getekend en volgens mij begint het me nu pas duidelijk te worden. Misschien omdat de cirkel meestal getekend werd om een deelprobleem te verduidelijken en de cirkel nu is gebruikt voor iets waartegen ik structureel aanloop.

De kleine rode stip is wat we denken te zijn en de grote cirkel staat voor de Bron, Alles, God of Universum, het Eén, Hogere Macht, Heilige Geest, etc. ad infinitum. Vanuit die kleine rode stip denken we dat we iets moeten doen, iets moeten zoeken en vinden, om die grote allesomvattende cirkel te bereiken, maar dat gaat nooit lukken zolang we denken dat we alleen maar die kleine rode stip zijn.  

Wij zijn niet die kleine stip maar juist die grote cirkel, we "spelen" alleen maar dat we die kleine stip zijn. Daarom hoeven we en kunnen we niets te doen om die grote cirkel te worden (met andere woorden, 'verlicht' of 'gerealiseerd' te worden, om maar eens die verschrikkelijke spirituele termen te gebruiken), want die grote cirkel zijn we al en we dénken alleen dat we die kleine stip zijn.

Dat is het hele verhaal, veel meer is er niet over te zeggen. We zijn niet wat we denken te zijn en zijn in werkelijkheid alles. Dat is waarom alles wat ons overkomt uiteindelijk oké is, want we zijn niet werkelijk hier; we zijn niet die kleine rode stip maar we zijn alles, de grote cirkel, en observeren van daaruit wat er met die kleine rode stip gebeurt.

Het leven is daadwerkelijk een trip die we van buiten 'dat wat we denken te zijn' (dus vanuit het alles i.p.v. de rode stip) observeren. Het wordt pas vervelend, rottig en eng vanaf het moment dat je denkt dat je hier op aarde bent, dat je de kleine rode stip bent die iets moet doen om de grote cirkel te bereiken.

Je kunt vanuit die rode stip niets voor elkaar krijgen zonder hulp vanuit die grote cirkel. Want jij bent die rode stip niet, jij bent die grote cirkel. Als je die hulp vanuit de grote cirkel niet kunt accepteren kun je net zo goed voortdurend tegen een muur gaan opbotsen in de veronderstelling dat je er een keer doorheen zult lopen, dat is net zo dom.

Dit weten is één, zo leven is een compleet ander verhaal. Als je zo wilt leven moet je dus een volledig vertrouwen hebben in die grote cirkel die je in feite bent. Sommige mensen noemen dit de Hogere Zelf, een Hogere Macht, of de Heilige Geest, maar in feite ben je dat zelf, aangezien de gewone zelf, die rode stip, illusie is.

Het vertrouwen hebben dat jij, als die grote cirkel die je bent, alles onder controle hebt en weet wat je wilt en doet, zonder dat je als de kleine rode stip die je speelt te zijn probeert in te grijpen of te sturen, is hoe het zou moeten zijn; en als dat vertrouwen er werkelijk is, dan moet het leven op aarde appeltje-eitje zijn. Maar hoe bereik je dat? Nou... niet! Dat kun jij niet bereiken, niet zolang je denkt die rode stip te zijn.

Noot: Een aanvulling op die laatste zin "Dat kun jij niet bereiken, niet zolang je denkt die rode stip te zijn". Wat ik bedoel te zeggen is dat jij het niet kunt, en vooral niet zult bereiken zolang jij denkt dat je die rode stip bent en jij denkt en gelooft dat JIJ, vanuit die rode stip, vanuit het denken, voor elkaar kunt krijgen dat je die grote cirkel gaat bereiken. Dat kun jij niet zelf doen en dat zul je dan ook nooit bereiken. Jij kunt dat niet doen in je eentje vanuit je zelf. Het is belangrijk om dat te begrijpen!

Ik heb sterk het idee dat als je begrijpt wat de Cirkel van A.V. werkelijk zegt, je in principe alles kunt begrijpen door het terug te voeren op die Cirkel.

Om te beginnen nogmaals de verklaring van de Cirkel van A.V.:

De Grote Cirkel is Alles, dit Alles noemen we ook de Bron, God, Het Universum (niet te verwarren met het Heelal, waarmee we meestal de Ruimte en de sterrenhemel aanduiden). Hoe we het noemen doet er niet zoveel toe, zolang we maar snappen dat het Alles is, werkelijk Alles, waarbinnen niets uitgesloten is.

De Rode Stip is wat we denken te zijn. De Rode Stip ben jij die denkt een persoon op aarde te zijn. Jij denkt dat alles wat jou overkomt gedaan wordt door iets buiten jou, vanuit je omgeving. Hierdoor zou je kunnen denken dat je een slachtoffer bent, maar jij bent niet die Rode Stip, je denkt en gelooft alleen maar dat je die Rode Stip bent; in werkelijkheid ben jij die Grote Cirkel — Alles.

Als jij Alles bent dat zich manifesteert als zo'n Rode Stip, dan komt alles wat die Rode Stip overkomt voort vanuit dat Alles. Dit houdt automatisch in dat alles wat jou overkomt vanuit jezelf komt, aangezien jij Alles bent. Hoe kun je dan slachtoffer zijn als jij Alles bent en dus Zelf alles regelt op aarde?

Wat de Cirkel van A.V. probeert te zeggen is dat wij denken dat we die Rode Stip zijn (een persoon) die iets wil bereiken binnen die Grote Cirkel (Alles of het leven), maar wij zijn die Grote Cirkel, dus we kunnen als Rode Stip niets werkelijks bereiken omdat we al Alles zijn. Het enige dat we kunnen doen is kleine dingetjes bereiken binnen de illusie: de illusie dat wij hier zijn en een persoon zijn. Wat we bereiken binnen een illusie is nog steeds een illusie. De werkelijkheid is dat we Alles zijn en er niets "meer" te bereiken is. Alles is alles, meer is er niet.

Nu reageerde iemand op de Cirkel van A.V. door te zeggen dat wij niet alles-omvattend zijn, maar dat wij oneindig zijn en oneindig geen cirkelvorm is. Dit is waar en niet waar te gelijk. Natuurlijk zijn we geen cirkel en kunnen we niet alles omvatten, maar we zijn ook niet oneindig. Uiteindelijk doet het er ook niet toe of je het een cirkel, allesomvattend of oneindig noemt, het punt is dat de Cirkel slechts een beeld, een visualisatie is van dat wat Alles IS; en of Alles 'oneindig' is, is van geen enkel belang.

Noot: 'Oneindig' is iets wat niemand kan bevatten, ook omdat oneindig nog altijd een begin impliceert. Bovendien is 'oneindig' een woord waar geen beeld bij te vormen is. 'Alles' is iets wat volgens mij iedereen wel kan begrijpen, en allesomvattend betekent dat het alles omvat, niets uitgesloten. Alles wat je kunt verzinnen, werkelijk alles, dat is wat wij zijn. Nu is 'Alles' ook slechts een woord waarbij geen beeld te vormen is, vandaar dat voor die cirkel is gekozen. Het had ook een vierkant kunnen zijn, of een zeshoek, maar het is een cirkel geworden.

Ons probleem —als we al een probleem hebben — is dat we niet meer weten dat we Alles zijn. We zijn gaan geloven dat we ons hebben afgescheiden van God/de Bron/Alles en dat we nu een afzonderlijk leven leiden op aarde. Omdat we hier schijnbaar afgescheiden leven moet er iets zijn dat leeft. Dit hebben we Ego genoemd, of Geest, of Ziel, of "Ik"; het zijn allemaal andere namen voor hetzelfde en hun overeenkomst is dat ze allemaal niet bestaan. Er is alleen maar één Werkelijke Zelf en daar is vanzelfsprekend maar één van, en dat is die Grote Cirkel, het Alles.

Noot: Er zijn ook mensen die geloven dat er geen Bron of God of Alles is, en die moeten dat lekker zelf weten; ik kan daar niet wakker van liggen. De waarheid zal bij iedereen een keer vanzelf uit zichzelf dagen, daar kan geen twijfel over bestaan.

Op het moment dat we ons afgescheiden wanen van God en hier op aarde een "eigen leven" leiden, dan is er zo'n God die boven ons hangt en los van ons staat. Deze God is natuurlijk veel machtiger dan wij zijn, want wij zijn door Hem geschapen, hij heeft eigenhandig het heelal en de aarde geschapen, en hij heeft zijn Zoon aan het kruis laten nagelen, dus die God moet we dienen en vooral te vriend houden. Dit is een grove misvatting en die wordt door religieuze leiders uitgebuit om mensen te onderdrukken, te bestelen en te misbruiken. Ik ga proberen uit te leggen waar die misvatting vandaan komt.

Het onderstaande plaatje verklaart een beetje hoe het werkt:

Wij zijn Zelf/God en dat is Alles. Dit Alles heeft zich gemanifesteerd als verschillende deeltjes voor een reden die we zijn vergeten, maar die reden doet er niet toe; als je zoekt naar de reden waarom we hier zijn dan verspil je zoveel energie aan iets wat je niet zult vinden (en dat is precies wat Ego wil). Die verschillende deeltjes hebben een bewustzijn ontwikkeld en zijn gaan denken dat ze los staan van Zelf/God en ook los van al die andere ik-deeltjes.

Dan heb je opeens allemaal ik-deeltjes en iets, een God, wat die ik-deeltjes en de aarde gecreëerd heeft, althans, dat halen we in "ons" hoofd. Iemand noemt zich de "spokes-person" van die God en gaat die ik-deeltjes —die ook niet weten wat ze moeten doen of waar ze vandaan komen— vertellen over de regels die God heeft opgesteld en waar ze zich aan moeten houden en wat ze wel of niet mogen doen, etc.. Het is fucking oplichting en misleiding, vergeet die eikels.

Anyway...

Al die ik-deeltjes denken dat ze werkelijk bestaan en dat ze op aarde zijn om iets te doen en iets te bereiken, maar omdat die ik-deeltjes niet weten waarom ze hier zijn en niet weten wat ze moeten bereiken, steken ze hun energie in zaken waarvan zij denken dat ze dat moeten bereiken. Waarom? Omdat iedereen dat doet, omdat de maatschappij dat vraagt, omdat ze denken dat ze het leuk vinden... er zijn miljarden redenen te verzinnen waarom een ik-deeltje kan denken dat het dát moet bereiken.

De werkelijkheid is als volgt: het ik-deeltje is niet werkelijk op aarde en is slechts een manifestatie van Zelf/God (a.k.a. Alles) en alleen Zelf/God weet waarom dat ik-deeltje daar is en alleen Zelf/God kan iets met dat ik-deeltje doen. En elke keer wanneer dat ik-deeltje denkt dat het iets moet doen of bereiken, lukt dat niet zoals dat ik-deeltje het in zijn hoofd had gehaald omdat het gewoonweg niet de bedoeling is. Wie zijn wij om te bedenken wat we moeten bereiken? Dat regelt dat Alles wel, dat is wat dat Alles doet en dat Alles is er verdomde goed in!

Noot: Aangezien de door Ego geconstrueerde maatschappij steeds meer van de ik-deeltjes eist, en de ik-deeltjes steeds meer gaan geloven dat ze dat zouden moeten kunnen bereiken, zijn er steeds meer depressief of hebben een burn-out. Dat lijkt mij niet een goede ontwikkeling.

Het enige wat de ik-deeltjes werkelijk zouden moeten doen, is begrijpen dat zij slechts de verbeelding zijn van dat wat Alles is en die ik-deeltjes moeten er op vertrouwen dat Alles alles op de perfecte manier regelt. En natuurlijk doet Alles dat, want daarom is Alles alles; als Alles niet alles perfect zou regelen dan zou Alles niet alles zijn.

Het leven op aarde kun je zien als een film, de ik-deeltjes zijn de personages in de film en Alles/Zelf/God is de regisseur. De personages in de film bestaan niet echt, zij zijn slechts de verbeelding van de regisseur. Zo bestaan wij niet echt en zijn wij slechts de verbeelding van Alles. Als wij de verbeelding van Alles zijn, dan komt dat wat wij denken te zijn voort uit Alles.

Wat ons dwars zit en tegenwerkt, dát wat ons ongelukkig maakt, is het idee dat we werkelijk op aarde zijn en dat wij werkelijk bestaan en dat wij werkelijk een eigen wil hebben en dat ons werkelijk iets kan overkomen en dat wij werkelijk iets kunnen bereiken dat werkelijk is. Niets van dit alles is waar, en dat is wat de Cirkel van A.V. zegt. Buiten Alles is er niets, Alles is Alles, meer is er niet. Geen losstaande personages, geen God die we te vriend moeten houden, geen Duivel die ons kan verleiden; er is slechts één iets dat Alles is.

Dit houdt in dat wij en alles wat wij rondom ons zien ook Alles is. Wij zijn dat ik-deeltje, wij zijn God, wij zijn de Duivel, wij zijn die steen of dat washandje. Wij zijn zelfs die Heilige Geest uit The Course; dus als je naar de Heilige Geest luistert dan luister je naar jou Werkelijke Zelf, naar dat wat Alles is.

Dus daarom kun je nooit iets werkelijks bereiken, omdat je in werkelijkheid al Alles bent. Dat zegt de Cirkel van A.V. (volgens mij).

INHOUD