Angst — (03-03-2013)

Af en toe komt er gevoel over me heen dat ik nog het beste kan omschrijven als een interne woede. Het is niet gericht op iets of iemand, hoewel dat wel heel makkelijk zou kunnen, maar eerder op mijzelf... of liever gezegd: mijn Zelf.

Het is echt woede... "boosheid" zou een te lichte omschrijving zijn. Ik weet dat het uiteindelijk neerkomt op "angst", zoals alles altijd neerkomt op angst. En toevallig (natuurlijk niet toevallig, maar bij wijze van spreken toevallig) las ik vanavond een stuk tekst van Jed McKenna. Dat wil ik hier graag even reproduceren:

"Alle bindingen aan de droomstaat bestaan uit energie. Die energie noemt men emoties. Alle emoties, zowel positief als negatief, zijn een vorm van gehecht zijn. Mensen baseren hun bestaan op emoties, en alle emoties ontlenen hun energie aan één centrale emotie: angst. Angst kun je niet het hoofd bieden, noch vernietigen, omdat het angst voor het niets is, voor geen-zelf. Het verlangen om angst uit te bannen is zelf een op angst gebaseerde emotie. Aan angst kun je je alleen maar overgeven; door dat wat ze oproept, heengaan. Je kunt je leven lang inhakken op het duizendkoppige monster van alles waar je aan gehecht bent zonder ooit een steek verder te komen, of je kunt de emotionele energie terug volgen naar haar bron, naar haar verblijfplaats en Leviathan, de vijand van het licht, zien voor wat hij werkelijk is: Je hart."

(Jed McKenna - Spiritueel Incorrecte Verlichting)

En daar wil ik het even bij laten voor vandaag.

INHOUD