Dus Niet (Of Toch Wel?) — (23-05-2013)

"Het" verhaal dat ik dacht dat ik wilde schrijven komt niet, dus ik laat het los en laat het gaan. Als het niet vanzelf komt is het dus (nog?) niet van belang, Andere keer wellicht. Het idee is dat we alleen dat zien waarin we geloven, en als we iets geloven wat simpelweg niet waar is, zien we het toch alsof het werkelijk is. Als we dus werkelijk geloven dat we afgescheiden entiteiten zijn die communiceren met andere entiteiten en in conflict zijn met de boze buitenwereld, dan is dat wat we zien en ervaren... ook al is het gewoon niet waar.

Kijk daar is het dan toch nog. De wereld die we zien en ervaren is de wereld die wij geloven dat bestaat, en dat geloof komt voort uit de gespleten denkgeest en het Ego dat als enige taak heeft zichzelf te verdedigen tegen alles wat het denkt dat het bedreigt. Daarom is de wereld vervuld van haat, jaloezie en geweld en wordt het alleen maar erger omdat het Ego zichzelf en zijn bescherming altijd moet overtreffen. Deze wereld is niet waar en als we zouden geloven dat deze wereld en het Ego niet waar zijn, dan zouden we de wereld zien die wel waar is.

Ik zeg dus niet dat er geen leven is en geen wereld, ik zeg dus niet dat er niets is. Ik zeg alleen dat hetgeen we nu ervaren niet waar is, dat de wereld die we zien en ervaren slechts de verbeelding is van wat wij geloven en dat geloof van ons is gebaseerd op de misvatting dat we afgescheiden entiteiten zijn die communiceren met andere entiteiten en in conflict zijn met de boze buitenwereld.

Dat is niet waar, waardoor de wereld en het leven zoals wij het ervaren een illusie is en de werkelijke wereld en het werkelijke leven zichtbaar zal worden wanneer we zien wat werkelijk waar is.

Zoiets dus.

INHOUD