VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
FRITS SNIPS
Oorlog en vrede (16-10-2019)
Oorlog is niets anders dan vechten om gelijk te krijgen of vechten omdat de ander iets heeft wat jij wilt hebben. Oorlog is het gebruiken van geweld bij een meningsverschil of om de macht en rijkdom van een ander af te nemen omdat je gelooft dat je daar meer recht op hebt dan hij.
Om oorlog werkelijk te kunnen begrijpen moet je in staat zijn om te zien dat er geen volgorde van niveaus bestaat en daarmee geen gradaties in geweld. Een kleine ruzie of schermutseling is niet minder oorlog dan twee of meerdere landen die elkaar bevechten, het zijn beiden oorlogen.
Zoals ik al eerder schreef: haat is niet het tegenovergestelde van liefde, maar het gebrek aan of een roep om liefde. Wanneer iets niet vanuit liefde wordt gedaan, dan wordt het automatisch vanuit haat gedaan. Dit maakt dat een ordinaire uit de hand gelopen ruzie tussen twee mensen niet iets anders is dan een complete wereldoorlog; want er is geen volgorde van niveaus. Het is liefde of gebrek aan/een roep om liefde en zo is het ook vrede of een gebrek aan/roep om vrede. Als het vanuit haat komt, dan is het oorlog, ongeacht de schaal waarop het plaatsvindt of hoeveel mensen of landen erbij betrokken zijn.
Er is vastgesteld dat vrijwel ieder mens op aarde alleen maar vrede en liefde wil. Maar als we om ons heen kijken dan zien we die wil niet terug in onze geprojecteerde werkelijkheid. Op kleine schaal reageren mensen vrij agressief wanneer andere mensen iets doen wat zij niet goedkeuren — let maar eens op hoeveel mensen er toeteren in het verkeer en hoeveel mensen er geïrriteerd reageren op hoe andere mensen zich gedragen — en op grote schaal liggen wereldleiders met elkaar in de clinch en hebben we sinds de tweede wereldoorlog nog geen dag geen oorlog op aarde gehad.
De reden hiervoor is uiteindelijk vrij simpel. We laten ons leiden door ego met zijn ego-denkgeest dat ons vertelt dat we een losstaande entiteit zijn in een voor ons in potentie bedreigende wereld. Ego is iets wat wijzelf creëren vanuit de misvatting dat er een personage moet zijn dat ziet, ruikt, proeft, hoort en voelt. Vanaf dat moment identificeren we onszelf met dat ego. De mens begint als een vreedzaam wezen dat alleen maar liefde en vrede wil, maar dit duurt niet veel langer dan de eerste vijf tot zeven jaar; hoewel we de rest van ons leven blijven volhouden dat we toch echt alleen maar vrede en liefde willen hebben.
Vanaf het vijfde tot zevende jaar is er een volledige identificatie met het ego en wordt alles beredeneerd vanuit het ego-denksysteem en bekeken en ervaren met de eg0-denkgeest. Hierdoor geloven we dat we losstaande entiteiten zijn in een voor ons in potentie bedreigende wereld waarmee we moeten onderhandelen of waartegen we ons moeten beschermen. Dit kan alleen maar uitlopen op conflict en aangezien er geen volgorde van niveaus is, geen gradaties in geweld, is elk conflict hetzelfde als oorlog.
Wanneer we ons afvragen waarom er oorlogen worden gevoerd terwijl we toch allemaal alleen maar vrede en liefde willen, zijn we verplicht om naar onszelf te kijken. Hoe vaak worden we boos op iemand? Hoe vaak raken we geïrriteerd door wat een ander doet of zegt? Hoe vaak zuchten we in afkeuring van andermans daden? Hoe vaak zijn we ervan overtuigd dat de ander ongelijk heeft en willen we gelijk hebben? Hoe vaak zijn we jaloers op wat een ander heeft? Het is allemaal hetzelfde als oorlog. Het enige verschil is dat wij onszelf wijsmaken dat het roepen van “Flikker toch op!” tegen een vervelende bedelende zwerver of het zuchten in de rij bij de kassa omdat degene voor je zo traag is iets anders is dan het gooien van atoombommen op de volledige bevolking van Hiroshima en Nagasaki samen.
|
