SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 FRITS SNIPS
Alles is oké  (07-08-2020)

Het is vrijdag 7 augustus. Buiten is het inmiddels — ten tijde van dit schrijven is het 12:50 uur — 30° Celsius en de verwachting is dat het gaat oplopen tot 33°. Dat is voor mij een beetje teveel van het goede, dus ik heb besloten om de rest van de dag binnen te blijven. Ik heb meer dan genoeg boodschappen in huis, ik heb geluncht en nu ben ik dit aan het schrijven.

Zo ziet een blog eruit als ik schrijf over wat er daadwerkelijk gaande is in mijn leven. Fucking boring, right? Het is zelfs nog saaier geworden dan het al was, aangezien ik me letterlijk helemaal niet meer bezighoud met het verleden en de toekomst, en dat was het enige wat nog enig drama kon veroorzaken.

Personages die slapen willen vaak wakker worden om voor altijd bevrijd te zijn van het drama in hun leven zonder de hoogtepunten te verliezen, om de rest van de tijd in hemelse gelukzaligheid te leven met alles wat hun hartje maar begeert… maar de realiteit is anders. Als je wakker wordt, dan is er niets meer wat je begeert, niets wat je moet doen, niets wat je per se wilt en ‘gelukzaligheid’ is niet van toepassing omdat er geen tegenovergestelde meer is.

Nee, wakker zijn is, bekeken vanuit de droomstaat, saai en zeker iets wat je niet zou moeten willen zolang je redelijk gelukkig slaapt. Maar als je eenmaal wakker bent, bestaat ‘saai’ niet meer, dus dat scheelt, maar ook ‘spannend’ is verdwenen. Het enige wat dan nog ervaren wordt, is een ‘oké-zijn’ en dat is, zoals het woord al zegt, alleen maar oké.

Jed McKenna schreef (en ik parafraseer, want ik heb de quote niet bij handen), dat pasgeboren baby’s niet anders worden ervaren dan patiënten op een brandwondenafdeling van een ziekenhuis. Toen ik dat voor het eerst las, begreep ik het niet, maar dat is wat dit is; het resultaat van wakker zijn is zien dat beiden helemaal oké zijn, omdat alles altijd helemaal oké is.

Als er honderden, of duizenden, of honderdduizenden, of voor mijn part miljoenen mensen doodgaan aan een virus, dan is dat net zo oké als dat dit niet zou gebeuren. Voor iemand in de droomstaat klinkt dat harteloos, maar als je uit de droomstaat bent ontwaakt, is het een uiting van absolute liefde voor alles wat schijnbaar is, zonder enig onderscheid.

Het is allemaal oké omdat, als het plaatsvindt, het precies is wat plaatsvindt en niet wat niet plaatsvindt. Het is de externe projectie van de innerlijke conditie van de denkgeest en het kan dus alleen maar een perfecte projectie zijn. De projectie die ik zie is er speciaal voor mij om van af te lezen waar ik mij bevind binnen de droomstaat, en hoe wakkerder ik word, hoe minder drama ik zal ervaren… en wat mij betreft is dat echt heel erg ontzettend oké.

Als ik nu ’s ochtends wakker word, herinner ik mijzelf er aan dat alles helemaal oké is en niet beter zou kunnen zijn, ongeacht wat er staat te gebeuren en ongeacht wat de uitkomst zal zijn. En ja, ik geef het toe, dat is eigenlijk best wel fucking boring.

But I like it!