VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
FRITS SNIPS
Het jaar nul (03-01-2021)
Als blogschrijver voel ik me genoodzaakt om toch iets te schrijven over het nieuwe jaar 2021, maar ik heb niet het gevoel dat ik iets zinnigs over het komende jaar kan vertellen.
Ik heb niet echt het gevoel dat er iets is geëindigd en iets anders is begonnen. Het voelt niet alsof 2020 is afgelopen noch dat 2021 is begonnen. In feite is alle waarde die ik voorheen aan een jaar gaf — 1965 geboren, et cetera, et cetera, tot nu — opgelost en verdwenen. Het voelt als het jaar nul en het voelt alsof het altijd jaar nul is geweest.
Bijzonder is wel dat het jaar nul nooit heeft bestaan. We zijn 2021 jaar geleden bij 1 begonnen te tellen en voor het jaar 1 was het ’t jaar -1. Er is nooit een jaar nul geweest en omdat er in feite nooit iets is gebeurd — zoals dat normaal is binnen het dromen van een droom — is het wel toepasselijk dat ik het gevoel heb te leven in het jaar nul, waar het overigens elke dag maandag is.
Waarom maandag? — hoor ik je denken. Maandag is de saaiste dag van de week en gevoelsmatig het begin van de week. Vrijdag begint het weekend en zaterdag zijn we vrij en gaan we leuke dingen doen, zondag gebruiken we om bij te komen van de zaterdag en maandag moeten we weer normaal doen.
Het is natuurlijk veel eerlijker om te stellen dat het elke dag ‘geendag’ is in het jaar nul, maar als ik ’s ochtends opsta lijkt het toch echt een dag te zijn, vandaar dat ik dan maar maandag kies, de minst leuke, minst boeiende, minst bijzondere dag van wat wij een week noemen. In feite doet de dag er niet toe.
Het jaar nul is een oneindige herhaling van ‘geentijd’ waarin niets werkelijk plaatsvindt, terwijl er van alles lijkt plaats te vinden. Je kunt het wonderlijk en magisch noemen of je kunt het waanzinnig en mesjokke noemen. Het ene is niet beter omdat het positief klinkt, zoals het andere niet slechter is omdat we het negatief noemen. Hoe we het noemen, zien of ervaren maakt niet werkelijk uit aangezien het niet werkelijk plaatsvindt.
“Er is geen wereld! Dit is de kerngedachte die de cursus probeert te onderwijzen. Niet ieder is bereid dit te aanvaarden en ieder moet zo ver gaan als hij zich kan laten leiden langs de weg die hem naar de waarheid voert. Hij zal terugkeren en weer verder gaan, of misschien een tijdje ervoor terugwijken en terugkeren eens weer.”
(Een Cursus in Wonderen; WdI.132.6:2,3,4)
Het jaar nul houdt ook in dat er geen verwachtingen zijn, aangezien het na dit jaar nul weer een jaar nul is. In principe is elke seconde het ‘geenbegin’ van het jaar nul en elke seconde weet je weer niet wat er de volgende seconde staat te gebeuren. Verwachten dat er straks A of B zal gebeuren, creëert alleen een grote kans op teleurstelling… en alleen ego kan teleurgesteld zijn omdat alleen ego iets verwacht.
Ik verwacht niet dat het straks beter wordt dan het was noch dat het slechter wordt dan het is. Alles wat er gebeurt, alles wat plaatsvindt, is een verhaal dat we als een (soort van) ‘collectief bewustzijn’ of ‘collectieve denkgeest’ dromen; het is het resultaat van wat wij geloven dat waar is. Nu kan ik gaan wijzen naar dat andere deel van dat collectief, naar de ‘mensen’ die het voor mij wellicht zouden kunnen verpesten, maar dat is zinloos, aangezien ik hier de enige ben die er is… net als jij.
Of het verhaal leuk is of luguber, wonderlijk of waanzinnig, magisch of mesjokke, is van geen belang. Het is alleen maar een verhaal, het dromen van een droom, waarin jaren, maanden en dagen elkaar schijnbaar opvolgen en de ene gebeurtenis schijnbaar het gevolg is van een eerder gebeurde gebeurtenis dat we ‘oorzaak’ noemen. Het enige dat er toe doet is het inzicht en de realisatie dat het verhaal niet waar is en niet meer dan het dromen van een droom.
Het is dus gewoon weer het jaar nul zoals het altijd jaar nul is geweest en altijd jaar nul zal zijn. Wat er gebeurt maakt niets uit, want er is geen wereld en er is nog nooit iets gebeurd. Elke nieuwe schijnbare seconde heeft geen connectie met de vorige schijnbare seconde noch met de volgende schijnbare seconde.
Wat wij de oorzaak van een gevolg noemen, is alleen maar het gevolg van wat we als gevolg ervaren, waardoor het gevolg de oorzaak is van wat we voor oorzaak aanzien. Er is geen onderlinge connectie anders dan dat het allemaal jaar nul is. Het is allemaal nieuw en voor de eerste keer en niemand weet wat dit is, waarom het zo is of waar het naartoe gaat.
Ik zeker niet… maar dat interesseert me gelukkig ook niet meer zo heel erg. Ik zie het wel langskomen en merk wel hoe er gereageerd gaat worden. Ik wens iedereen een jaar nul toe.
|
