VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
IN DE ZANDBAK
Wel In Maar Niet Van — (140119)
Na een onrustige, woelige en depressieve decembermaand, zit ik nu — als dit lichaam — qua gemoed in wat rustiger vaarwater. Ik heb twee concept artikelen geschreven die ik vooralsnog niet ga publiceren, omdat ik niet in woorden vertaald krijg wat ik wil uitdrukken. Die staan nog steeds als concepten geparkeerd, misschien ga ik er nog een keer mee aan de slag, maar meestal komt het er op neer dat ik ze na een maand of zo verwijder.
Ik voel weinig noodzaak om iets te doen, los van wat het lichaam vanzelf doet. Ik heb twee keer gesolliciteerd op banen die me wel leuk leken, maar voel geen teleurstelling wanneer blijkt dat het niet doorgaat (zoals bij één  sollicitatie) of wanneer ik geen enkele reactie krijg (zoals bij de andere). Het lijkt alsof ‘egozelf’ het heeft opgegeven om ‘mij’ of ‘het lichaam’ te dicteren wat het zou moeten willen doen. Misschien klinkt dit heel erg negatief, maar aangezien ‘ik’ en ‘dit lichaam’ nooit die ‘egozelf’ zijn geweest en er alleen een onrechtmatige identificatie was met die ‘egozelf’, voelt het eerder als een — laten we het fucking woord maar eens gebruiken zoals het gebruikt dient te worden — verlichting.
Dit houdt ook in dat ik niet zoveel noodzaak voel om te schrijven of te publiceren. Vandaar dat de twee concepten, die werkelijk ergens over gaan, op de plank blijven liggen en mijn voornemen om mijn levensverhaal op te schrijven eveneens compleet stil ligt. Het enige wat dit lichaam — en daarmee elk lichaam — wil is eten, drinken, rust, veiligheid en een dak boven het hoofd. Zonder een directe identificatie met die schijnbaar aanwezige ‘egozelf’ verdwijnt deze naar de achtergrond en houdt zich bezig met de taken waarvoor hij ‘bedoeld’ is; zorgen voor eten, drinken, rust, veiligheid en een dak boven het hoofd voor het lichaam.
Ikzelf heb daar niets mee te maken en hoef niets te doen, voornamelijk omdat het idee ‘ikzelf’ precies dat is: een idee. ‘Ikzelf’ bestaat niet, er is alleen dromen waarin een lichaam verschijnt dat eten, drinken, rust, veiligheid en een dak boven het hoofd wil en een ‘egozelf’ dat ervoor zorgt dat dit voor elkaar komt. De verstoring binnen dit systeem komt voort uit de identificatie van een schijnbaar ‘ik’-personage met die ‘egozelf’ en daarmee met dat lichaam, waarna er de gestoorde gedachte opkomt — en vooral geloofd wordt — dat er met dat systeem — ik-lichaam-egozelf — iets moet worden gedaan. Dit is, mijns inziens, puur en alleen door ‘egozelf’ gefabriceerde bullshit.
Niettemin, het feit dat een kleine 99% van de lichamen in deze Droomstaat geloven een ik te zijn en daarmee geloven dat er van alles moet worden gedaan door henzelf en daarom ook door iedereen om hen heen, maakt een lichaam als deze die we ‘Frits’ noemen een vreemde eend in de bijt. Mensen die geloven in de absolute realiteit van deze Droomstaat zullen die realiteit altijd projecteren op de mensen om hen heen, omdat ze er vanzelfsprekend en zonder enige vorm van twijfel vanuit gaan dat iedereen om hen heen net zo is zoals zij zelf geloven te zijn.
Er is geen ontkomen aan. Zolang ‘Frits’ onder de mensen blijft komen en in Amsterdam blijft wonen, heeft hij te maken met het feit dat de andere lichamen hem zien zoals die lichamen zelf geloven te zijn. ‘Frits’ zou in eenzaamheid ergens op een berg moeten gaan wonen of in de rimboe om daar los van te komen. Ik zie dat niet gebeuren, dus ik kan niet anders dan het spel meespelen dat ik net zo ben als die kleine 99% procent en ook geloof dat ik die ‘egozelf’ en dat lichaam ben. Ik heb daar inmiddels vrede mee, het is hoe het spel gespeeld wordt en ik speel alsof ik meespeel — wat het, nu ik het zo opschrijf, eigenlijk ook wel weer heel erg komisch maakt.
Dit is waar ik mij als dit lichaam nu bevind en volgens mij is dit wat het betekent om wel in deze wereld te zijn maar niet van deze wereld, of anders gezegd, wel in dit lichaam maar niet van dit lichaam. Het is overigens niet zo dat ik geloof of denk anders te zijn dan die kleine 99%, maar eerder dat die kleine 99% ten onrechte en foutief gelooft anders te zijn dan ik.
|
