Verslavingen, gewoontes en obsessies — (27-08-10)

Niet dat ik denk dat ik zo bijzonder ben, niet dat ik denk van "oh wauw, wat ben ik ver gekomen", niet dat ik denk dat ik verlicht ben of zo, niet dat ik überhaupt iets denk over mij anders dan wat ik denk van anderen, maar...

Ik zie om me heen zoveel mensen die oprecht op zoek zijn naar gewoon een beetje rust en vrede in zichzelf, en daar met zoveel passie en wilskracht naar op zoek zijn, en toch zichzelf een nieuwe illusie aanpraten. Ik doe het zelf ook (of deed, wie weet, nu doe ik het even niet) en iemand heeft me daarop gewezen, waardoor ik het herken en weet wat het is... het leven, dit "zijn" op deze aarde, is zo'n fucking hermetisch spel dat het vrijwel niet mogelijk is om er los van te komen zonder een illusie te omarmen en te zien als waarheid.

Alles is met recht en werkelijk totale bullshit van begin tot einde. Nog niet lang geleden voelde ik een drang om elke avond alcohol te nuttigen (niet veel, niet richting lazarus, maar toch elke avond), en door die geest te herprogrammeren, gewoon omdat ik (niet ik hier, maar ik "daar") er genoeg van had, is die drang weg. Dus die drang van "iets nodig hebben" of liever gezegd "ergens aan vast zitten" is bullshit.

Dit heb ik al eens ervaren toen ik afkickte van het roken (de nicotine "nodig hebben" of "vast zitten aan" de sigaret of de handeling van het roken, is bullshit — niet alleen voor mij maar voor iedereen) en toen mijn relatie beëindigd werd (en nu met alcohol, en vrienden en familie zullen je kunnen vertellen dat ik een stevige drinker was), en durf daarom te zeggen dat dit voor alle verslavingen/gewoontes/obsessies geldt: het is bullshit! Het lichaam kent geen verslaving, het zit allemaal tussen de oren en daar tussen de oren zitten alleen een IK en een Ego, en beiden bestaan niet!

Het leven, dit schijnbare bestaan in een dualistisch systeem (spel), is de grootste verslaving, en ook daar kun je dus los van komen door er simpelweg genoeg van te hebben dat het je gevoel van vrijheid en rust negatief beïnvloedt. Dit houdt niet in dat je niets meer doet, niets meer wil, nergens meer op reageert of nooit meer tegenslag zult kennen, het houdt simpelweg in dat je er niet aan vast zit en het je niet langer bezig zal houden dat de tijd dat het moment er voor vraagt.

En nee, zo ver ben ik niet, ik weet alleen dat het zo is... en als je echt niet meer mee wil doen en niet meer geraakt wil worden door wat dan ook, als je dat verlichting noemt, dan moet je lekker zelfmoord plegen.

INHOUD