Limbo — (05-12-10)

Het einde van het jaar is alweer in zicht, en zoals altijd—los van de periode dat ik in Oblivion verbleef, boven in de top van mijn zelf gebouwde toren van Babel afgeschermd van alles wat me emotioneel zou hebben kunnen raken (of, zoals het in de film Inception wordt genoemd: "Limbo")—is het een "drukkende" periode. Gelukkig kan ik nu de "schuld" leggen bij de "problemen" op het werk (grote re-organisatie) en het feit dat ik het heel druk heb op datzelfde werk (keeping the peace and the spirits high) en met het opknappen van mijn nieuwe woning.

Over het werk kan ik verder niets zeggen, maar in mijn nieuwe woning is het schilderwerk klaar, de vloerbedekking gelegd en het enige wat ik nog moet doen is als een gek meubels kopen en verhuizen. Ik heb een bed gekocht, dat wil zeggen, als ze bij Beter Bed hun website op orde krijgen, want vooralsnog bevindt mijn internet bestelling zich in een virtueel Oblivion c.q. Limbo. Ergens tussen het afwerken van de bestelling en het betalen van het voorschot is het fout gegaan, met als resultaat dat het voorschot is betaald maar de bestelling niet is verwerkt. Ik heb het probleem bij Beter Bed én het Universum gelegd, dus ik vertrouw er op dat ze er beiden wel uitkomen. We wachten af! Zo hoop ik toch nog voor kerst te kunnen slapen in mijn nieuwe woning... hoewel ik ergens aan mijn water voel dat het er niet van gaat komen.

Deze week is het mijn bedoeling om een een gasstel en een koelkast te kopen, en wie weet, een zitgelegenheid voor in de huiskamer. Lekker "non-dualistische", nietwaar? Maar hé, ook voor lui die zien dat alles één is en er niets te doen is en dat alles gebeurt, gaat het leven gewoon door en moeten er dingen "geregeld" worden. De lui die zien dat alles één is en vervolgens werkelijk niets meer doen en alleen maar zitten af te wachten wat het Universum nu weer voor hen in petto heeft, die leven in Limbo... en geloof me, ik ben er geweest en het valt eigenlijk reuze tegen die rust, vrede en gelukzaligheid die je jezelf doet denken te geloven dat je hebt. It's crap, really!

Daarom is het ook zo dat iedereen die een periode in Limbo verkeerd uiteindelijk weer terugkeert naar de oude vertrouwde en oh zo kuttige dualistische "realiteit", of sterft voor het zo ver kan komen. Limbo is niet waar wij kunnen bestaan, Limbo is nadat we hebben bestaan, Limbo is "daar" en wij zijn "hier"... Wees blij als je kunt inzien dat er zoiets als Limbo is, dat er zo iets is als "dat wat is" en "dat wat wij werkelijk zijn", maar ga niet denken dat we dat kunnen bereiken in deze fysieke vorm... da's echt zonde van je "tijd".

INHOUD