VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
De Gedachte Ziek Te Zijn (1) — (27-09-2015)
Ik wil dit even opschrijven, en het is niet iets dat ik op Facebook (ook wel Fakebook genaamd) wil delen, omdat er dan weer allemaal vervelende reacties opkomen… en daar ben ik wel een beetje klaar mee. De tijd dat het me interesseerde of ik serieus word genomen of gelijk krijg is al lang voorbij.
Anyway…
Vannacht werd ik wakker en voelde ik me ziek als een hond (niemand weet hoe ziek een hond zich voelt als hij ziek is, maar a la). Als eerste ging er door mijn hoofd dat ik me morgen, vandaag dus, ziek moet melden en dat Rinus (de coördinator in Artis waar ik werk) daardoor meteen een groot probleem heeft omdat ik zes uur per dag werk en er dan meteen een groot gat valt in het toch al met moeite gevulde rooster.
De tweede gedachte was veel boeiender. Ik bedacht me namelijk dat, als ik alleen maar de vormgegeven denkgeest ben, en dus een gedachte, dan is 'verkoudheid' ook een gedachte en dan is het gevolg van de samenkomst van die twee, namelijk: ziekte, ook slechts een gedachte. En de realiteit van gedachtes is dat ze niet werkelijk waar zijn.
Dus, zo dacht ik, een lichaam kan niet ziek zijn, omdat ziek zijn een gedachte is en dat lichaam ook… hoe kan de ene gedachte ziek worden van een andere gedachte anders dan in het denken, wat ook een gedachte is. Dus, dacht ik, dan is dit 'ziek zijn' dat ik ervaar alleen maar een gedachte en elke gedachte kun je veranderen.
Er was, zo dacht ik, geen enkele reden om aan te nemen dat het waar is dat ik ziek ben en dat ik daarom mij morgen ziek moet melden. Een lichaam kan niet ziek worden omdat het simpelweg niet bestaat. 'Het lichaam' en 'ziek zijn' zijn gedachtes in de denkgeest en alleen denkgeest bestaat, niet de gedachtes die denkgeest denkt, want dat zijn alleen maar gedachtes.
Hier heb ik mij de rest van de nacht, vanzelfsprekend ook tijdens het slapen, op gericht, met als resultaat dat ik weliswaar nog niet 100% ben, maar wel fit genoeg om te gaan werken. Ik denk dat de denkgeest er nog even aan moet wennen dat het niet ziek is, en dat het alleen maar dacht ziek te zijn, en dat was een vergissing waarom ik niet moet vergeten te lachen.
Ik ga dit verder niet delen op Fakebook, zoals ik al zei, en ik ga er ook geen 'reclame' voor maken op www.snips.nl en www.autolyse.nl, omdat het gewoon iets is dat ik moest schrijven om het buiten mij te plaatsen, qua autolyse, en daarvoor is deze blog in eerste instantie bedoeld. Uiteindelijk moet de rest van de dag nog uitwijzen of het klopt wat ik zeg of dat ik later op de dag gewoon alsnog instort… ik ga daar overigens niet van uit.
Misschien is het punt van dit verhaal dat je niets aan de theorie van Een Cursus in Wonderen hebt als je het niet onverbiddelijk in de praktijk van alle dag implementeert.
|
