SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 AUTOLYSE
Persoonlijke Noot #3 — (13-01-2016)

Ik ga er vanuit dat niemand op deze berichten zit te wachten, maar ik schrijf ze ook niet voor een ander… alleen voor mijzelf. Vanaf het begin van mijn zoektocht in 1991 schrijf ik over wat ik denk te weten, dus ik zie geen reden om daar nu mee te stoppen.

Zoals ik al eerder schreef, ben ik gestopt met regelmatig drinken. Nu kom ik er dus achter dat ik die alcohol gebruikte als een soort van pijnstiller, een soort van zelfmedicatie. Het was niet zo dat ik me voortdurend klem zoop, maar er was wel een geregelde aanvoer van alcohol en dat, zo blijkt, onderdrukte de spierpijnen die ik in dit lichaam ervaar.

Ik heb vrijwel chronisch last van mijn rug, die pijn verplaatst zich af en toe naar mijn rechterbeen, en verder zitten de spieren in mijn nek vaak vast wat geregeld resulteert in hoofdpijn. De alcohol, zo blijkt, onderdrukte die pijn, en aangezien ik nu drastisch minder drink, sta ik elke ochtend op met stijve en pijnlijke spieren en hoofdpijn (de ene keer erger dan de andere keer).

In feite heb ik nu elke ochtend de kater die ik niet had toen ik nog geregeld alcohol innam. Ik ben er van overtuigd dat daar ergens iets van ironie in zit, maar ik heb het nog niet gevonden. De makkelijkste weg zou zijn om weer gewoon geregeld alcohol in te nemen, maar sinds 'de vraag' is weg gevallen (zie eerder bericht) is er geen werkelijke 'ik' meer die wil drinken.

De enige weg die ik zie ('ik' bij wijze van spreken) is er dwars doorheen. Misschien betekent dit dat ik de rest van mijn leven gebroken op sta, so be it!, maar misschien betekent het dat de pijnen langzaam aan verdwijnen omdat ego/maya het opgeeft me terug te trekken in de droomstaat waar ik een lichaam heb dat pijn kan lijden.

Hoe dan ook ga ik hier geregeld een verslag doen van mijn staat van zijn zonder 'de vraag', omdat die noodzaak zich aandient en dit nog steeds mijn Autolyse-blog is. Door het buiten mij te plaatsen (middels dit schrijven) kan 'ik' er naar kijken en er werkelijk over nadenken en vaststellen wat er waar van is en wat niet.

En tot de dag dat ik redelijk pijnloos opsta, en vooral de hoofdpijn is het vervelendst, slik ik gewoon aspirine. Ik bedoel, waarom zou ik niet een illusie gebruiken om een illusie te bestrijden? Alleen omdat het een illusie is? Dat zou een illusie zijn.