SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 AUTOLYSE
Wat Is Verder (voor mij) — (20-03-2017)

Afgelopen zaterdag had ik een extreem prettig gesprek met vriend Houk, onder het genot van een kop koffie in een oud bruin cafeetje op de Nieuwendammerdijk, over ‘dat wat is’ en over waar we wel of niet tegenaan lopen. De rode draad bleek de vraag “Wat is verder?” Met andere woorden: als alles duidelijk is en zo beleefd en geleefd wordt, wat is dan nog verder?

Na het gesprek met vriend Houk kwam ik diezelfde vraag steeds opnieuw tegen op (spirituele autolyse gerichte) internet fora: wat is dan verder? Schijnbaar moet ik daar iets mee, want alles wat ik ervaar, alles wat ik zie en hoor en beleef, is voor mij… zoals alles wat jij ervaart voor jou is. Wat betekent voor mij ‘verder’? Voor mij betekent ‘verder’ dat ik, als de losstaande autonome entiteit “Frits”, geen speler meer ben in ‘het spel’ dat we ‘leven’ noemen.

Wat bedoel ik daarmee? Zolang het leven goed is, is er niets aan de hand, maar wanneer het leven tegenzit, dan ontstaan er problemen. De losstaande autonome entiteit gelooft dat de problemen ontstaan door de situatie waarin de entiteit zich bevindt, terwijl het ’t claimen van de situatie als iets wat HEM overkomt, het probleem is. Zonder de losstaande autonome entiteit als speler, is er alleen het onpersoonlijke oordeelloze ervaren van wat er gebeurt en het spelen daarmee, zonder dat het ego het claimt als iets persoonlijks.

Onze taal is zo geconstrueerd dat het vrijwel onmogelijk is om niet te claimen wat er gebeurt, zelfs als jij er helemaal niets mee te maken hebt. Zo kan ik alleen zeggen dat IK MIJN teen heb gestoten tegen de tafelpoot, terwijl er alleen het stoten van de teen tegen de tafelpoot heeft plaatsgevonden. IK heb dat niet gedaan, en toch claim IK het stoten van MIJN teen, die aan MIJN lichaam zit, tegen, vaak ook nog, de poot van MIJN tafel. En dat doen we met alles.

IK zeg ‘IK denk’ terwijl er alleen gedachten zijn die geen waarde hebben tot IK ze claim, of ‘IK kijk’ terwijl IK niet hoef na te denken of moeite hoef te doen om te kijken. Met andere woorden: er gebeurt denken en kijken en IK claim het als iets wat IK doe. ‘IK adem’, ‘MIJN bloed stroomt’ door ‘MIJN lichaam’… Het is allemaal niet waar. Het gebeurt vanzelf, het is wat gebeurt en IK heb daar niet mee te maken; het is niet MIJN bloed en niet MIJN lichaam, IK heb beiden niet gecreëerd, IK heb niets te maken gehad met het ontstaan van het bloed of dat lichaam.

IK claim alles achteraf en altijd ten onrechte. Dus ‘verder’ is voor mij het punt waarop IK niet meer claim wat gebeurt, waardoor er daadwerkelijk zal worden ervaren dat het leven, dat wat schijnbaar gebeurt, MIJ niet overkomt en volledig onpersoonlijk zal zijn zonder dat IK MIJZELF daar steeds aan moet helpen herinneren. Zie je hoe verneukeratief de taal is? IK help MIJZELF herinneren wat IK niet moet doen… hoeveel fucking ‘IKKEN’ zijn er dan?

Het is allemaal bullshit van begin tot einde, en de meeste mensen leven hun hele leven in de veronderstelling dat het HUN leven is en dat ZIJ van alles en nog wat doen en dat alles wat gebeurt HEN overkomt… en dat is niet waar. Er gebeurt schijnbaar altijd van alles, dat is de aard van ‘het spel’, maar nog nooit ben JIJ, als dat wat je werkelijk bent, geraakt door wat dan ook. Er is JOU of MIJ nog nooit iets overkomen, en dat is de paradox: er gebeurt van alles maar er is nog nooit iets gebeurd.

Het leven is wat leeft, het is niet iets dat iemand bezit en het is niet iets dat iemand doet. Jijzelf bent niet wat je denkt te zijn, jij bent ‘Het Zelf’ dat ‘zelft’ en dat wat jij JOUW lichaam noemt is wat gebruikt wordt om te ‘zelven’. Dat is het enige wat schijnbaar gebeurt; met de nadruk op schijnbaar, want uiteindelijk is ook dat niet waar.