VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
Dat Wat Niet Gebeurt — (20-04-2017)
Ik ben me de laatste paar dagen extra bewust van het gegeven dat wij mensen (en ik dus ook) ons voornamelijk bezighouden en druk maken over dat wat niet gebeurt. De geest, de ‘Mind’, het ego-denksysteem, richt zich voor 100% op zaken die nu niet aan de hand zijn, die nu niet gebeuren; zaken waarmee we letterlijk absoluut niets aankunnen.
We houden ons bezig met het verleden en voelen ons soms goed over dat verleden, maar toch meestal schuldig of ongelukkig. Die zaken beheersen de rest van ons leven. We winden ons op over wat er is gebeurd en maken ons zorgen over of ze wellicht misschien ooit weer ergens in de toekomst zullen gebeuren.
Maar dat verleden is voorbij, het heeft (schijnbaar) plaatsgevonden maar gebeurt nu NIET MEER en we kunnen er niets aan veranderen. Ons druk maken over het verleden is letterlijk zinloos en zorgt er in veel gevallen alleen maar voor dat we ons nu klote voelen om iets wat nu niet gebeurt en waarover we nu geen controle kunnen hebben.
Vervolgens gebruiken we dat verleden om vast te stellen welke gebeurtenissen we wel en welke we niet opnieuw willen meemaken in de toekomst, en gaan we ons bezighouden met wat we kunnen doen om er voor te zorgen dat er in de toekomst dit of dat gaat gebeuren en we gaan vooral ons best doen om er voor te zorgen dat zus of zo niet gaat gebeuren.
Maar die toekomst gebeurt nu niet, die toekomst is er nu niet, dus we houden ons opnieuw bezig met- en maken ons opnieuw druk over iets dat niet nu gebeurt en misschien zelfs nooit zal gebeuren en waarover we opnieuw geen enkele controle kunnen hebben.
Voor de goede orde: Als ik het over ‘het verleden’ heb dan heb ik het over alles wat voor dit moment nu hier is gebeurd, dus zo kort als de vorige seconde, en als ik het over ‘de toekomst’ heb, dan heb ik het over alles wat zou kunnen gebeuren na dit moment nu hier, dus vanaf de volgende seconde. Ik heb het dus niet alleen over het mythische grote verleden of de mythische grote toekomst, maar ook gewoon over de vorige en volgende seconde.
Ik merk bij mijzelf dat ik, wanneer ik ’s ochtends opsta, me al bezighoud met wat ik die dag wel of niet ga doen en beslis op dat moment, kijkend naar resultaten uit het verleden, of het een goede of een kut dag gaat worden. Kortom: ik maak me, zodra ik mijn ogen open, al druk over zaken die NIET gebeuren en misschien NOOIT gebeuren. Dat is niet alleen wat ik doe, maar wat vrijwel iedereen doet en dat is compleet gestoord en extreem stupide.
Het enige wat er nu is, is dit moment, waarmee we eveneens niets kunnen doen. We kunnen alleen maar zijn, alleen maar bestaan, in dat wat er nu schijnbaar is. We kunnen niet weten hoe of wat het is, omdat we alleen van het verleden kunnen weten hoe en wat het in het verleden was. We moeten iets namelijk eerst hebben ervaren, we hebben het eerst moeten meemaken, voor we kunnen beslissen (het is niet eens een ‘weten’) wat iets is geweest.
We kunnen ons alleen bewust zijn van alles wat al voorbij is, van het verleden. Dit moment nu is elk moment weer volslagen onbekend voor iedereen. Niemand weet wat er op dit moment gebeurt of hoe er op te reageren. Er is niemand die weet wat het is, hoe het is, of wat hij of zij er mee aan moet… en toch doen we alsof we controle over de gebeurtenissen of ons leven hebben en doen we alsof we weten waar we mee bezig zijn. Erger nog, we geloven dat we iets kunnen doen om de toekomst naar ons gelieven te vormen; dat is pas echt gestoord.
Dus, als samenvatting: Het verleden is voorbij en de toekomst bestaat (nog) niet, dus het is compleet zinloos om je daarmee bezig te houden of je daarover druk te maken. Verder heeft niemand controle of ooit controle gehad over het leven; niemand weet wat er nu gebeurt en niemand weet hoe er mee om te gaan of wat te doen; letterlijk iedereen doet maar wat. Hoe komisch (of wrang) is dat?
|
