VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
Niets Is Nooit En Nergens — (22-07-2017)
Ik had gisteren een korte mailwisseling met een dierbare vriendin (in eerdere blogs en artikelen noem ik haar ‘A.V.’). Ze stuurde me een link naar een documentaire over de “Jezus Mythe” en eindigde met de vraag:
“Dus hoe zit het met die Cursus dan?”
(Refererend aan onze gedeelde haat/liefde relatie met Een Cursus in Wonderen.)
Ik antwoordde met een korte ‘rant’ die als volgt ging:
“Hoe zit het met De Cursus? Ik ben dat Jezus en God gedoe al snel los gaan zien van de inhoud, waarin een aantal zaken beschreven worden die ik toen ik het las kon gebruiken. Life’s a piece of shit… alles is gelogen en niets is waar en iedereen, inclusief wij, is compleet gestoord. Dat is ongeveer mijn huidige startpunt en van daaruit probeer ik er iets van te maken tot het een keer ophoudt. Misschien is er alleen maar leven voor het leven en na de dood, en is dit wat we nu meemaken een soort van comateuze droomstaat waarin we het onmogelijke proberen te begrijpen en te verklaren, terwijl het allemaal bullshit is, allemaal verzonnen verhaaltjes… a la The Matrix.”
Waarop mijn dierbare vriendin ‘A.V.’ antwoordde:
“‘Voor het leven en na de dood’ is deel van de comateuze droomstaat… Zo makkelijk kom je er niet vanaf.”
En ze heeft een punt. Het leven voor het leven (voor de geboorte) en een leven na de dood is nog steeds iets dat gezien en wellicht ervaren wordt vanuit het idee van een ik-persoon dat een leven heeft voor de geboorte en/of na de dood. Dit ik-persoon is een gedroomd karakter, een verzonnen protagonist in een verzonnen verhaal, en bestaat niet werkelijk, en een niet bestaand ik-persoon kan geen leven voor de geboorte of na de dood hebben, anders dan in de Droomstaat.
Onbewust leefde er in mijn gedroomde hersenen/geest het idee dat er iets moet bestaan, iets dat ik werkelijk ben, en dat bestaat buiten dit schijnbare leven op een schijnbare aarde in een schijnbaar universum. Maar ook dat is een verzonnen verhaaltje. Zoals veel leraren en leringen, waaronder De Cursus, ons laten weten, is er nooit iets gebeurd. Wat deze leraren en leringen open laten en niet benoemen, is de laatste stap in de redenering:
Er is ook niet iets waarin nooit iets is gebeurd.
Wel worden er namen gegeven en labels gehangen aan dat ‘niets waarin schijnbaar iets dat niets is gebeurd’. De Cursus noemt het ‘GOD’, Nisargadatta noemt het ‘Het Absolute’ en Jed McKenna noemt het ‘Waarheid’, veel mensen noemen het ‘Bewustzijn’. Maar hoe kun je in hemelsnaam iets wat niet is, beter bekend als ‘niets’, benoemen? Hoe kun je überhaupt weten of vaststellen dat dit ‘niets’ iets of niets is?
Als er alleen maar niets is, dan is alles wat daarin schijnbaar verschijnt, ook niets — want vanuit niets kan alleen niets komen, er ontstaat nooit iets vanuit niets — dus hoe kan iets dat niets is iets dat niets is een naam geven of vaststellen dat het bestaat? Antwoord: Dat kan niet! Als er nooit iets is gebeurd is er nooit iets ontstaan en als er nooit iets is ontstaan dan kan het enige dat schijnbaar bestaat alleen maar ‘niets’ zijn.
Sterker nog. Het benoemen van dat ‘niets’ als ‘niets’ is al teveel, omdat er niet iets is dat dit ‘niets’ kan benoemen als ‘niets’. Bovendien is er niets dat kan vaststellen, observeren of ervaren dat dit ‘niets’ bestaat. De vaststelling ‘er is alleen maar niets’ is onmogelijk vast te stellen, omdat de vaststelling ‘niets is’ al teveel is. ‘Niets’ kan niet ‘zijn’, simpelweg omdat het niet iets is. De ontkenning van ‘niets is’ is evenredig onzinnig, aangezien de vaststelling ‘niets is niet’ alleen maar bevestigt dat er schijnbaar ‘iets’ is, wat niet zo is.
NIETS IS = NIETS IS = NIETS IS =
Dit beschrijft de ultieme en enige angst van waaruit alle andere angsten voortkomen en waarop alles wat er schijnbaar gebeurt en gedaan wordt is gebaseerd, om maar te bewijzen dat er wel iets is en dat er wel iets gebeurt en dat er wel iets bestaat dat er toe doet. We nemen ten onrechte aan dat er iets moet bestaan omdat wij schijnbaar bestaan. Zelfs als wij slechts een illusie in een Droomstaat zijn, dan nog moet die Droomstaat, samen met ons, ergens in verschijnen.
Die ultieme en enige angst is:
De angst om niet te bestaan.
Niet de angst om niet meer te bestaan, niet de angst om dood te gaan, maar de angst om niet te bestaan omdat je nooit hebt bestaan! De angst voor het onontkoombare feit dat er daadwerkelijk NIETS is. Dit NIETS is nooit en nergens en dus niet oneindig, eeuwig en overal.
Er is geen Waarheid, geen GOD en geen Het Absolute; alleen maar verzonnen verhaaltjes zonder iets dat het verzint. Er is niet iets dat nooit is gebeurd, er is niets, nooit en nergens, omdat er nooit iets is gebeurd.
|
