Gods Surveillance Systeem — (18-11-08)

Alles wat wij ervaren personifiëren wij, dat is wat wij doen. Zelfs ons huisdier zien we als een personage waaraan wij menselijke trekken toeschrijven, alsof het huisdier een "ik" heeft en denkt "oh, dat is mijn baasje en wat hou ik van haar/hem", terwijl we weten dat het huisdier niet bewust is van het eigen bestaan. Het huisdier leeft en niet meer dan dat, het denkt niet "goh, laat ik eens gaan plassen", nope, er wordt geplast zonder dat het beest denkt dat hij dat doet. Het is gewoon het lichaam dat overbodige stoffen loost.

Zo ook met het idee God, dat zijn we gaan personifiëren. Wij hebben God, dat wat God werkelijk is, omgebouwd tot een man met een baard op een wolk die ons in de gaten houdt en ons straft. Dat is niet God, dat is een gemanipuleerd beeld van God, dat is onze creatie omdat we bang zijn dat we het niet alleen aan kunnen. God is niets meer en niets minder dan de Bron van waaruit alles voort is gekomen; het is geen "ik", het is geen "iets", het IS.

Vanuit deze God-Bron, een energie vorm, is het spel "leven op aarde" ontstaan. Hoe? Geen idee, maar feit is wel dat het nu hier gaande is, dus het moet ontstaan zijn. Eerst ontstond vanuit de God-Bron de aarde en ontstonden de omstandigheden voor leven. Al snel ontstond er meer en meer leven op aarde en dat leven deed maar en deed maar zonder ook maar enig bewustzijn te ontwikkelen of zich bewust te zijn van dit alles op aarde; de schoonheid en de activiteiten. Waarom spelen als het niet ervaren wordt?

Nu wordt het tricky, want vanuit de God-Bron is er op een gegeven moment een wijdverbreid surveillance systeem ontstaan en de taal dwingt mij bijna om te zeggen dat de God-Bron dat heeft verzonnen. Maar goed, er ontstond een surveillance systeem dat meedeed aan het leven zonder op te vallen, maar ondertussen de ogen en oren van de God-Bron was. Zo ontstond de mens, een wezen dat zich bewust was van alles om zich heen, dit alles kon ervaren, vastleggen en analyseren voor de God-Bron.

En toen ging het fout. Deze mens was zich niet alleen bewust van de omgeving en het leven op aarde, maar was zich ook bewust van zichzelf. Het zag dit wezen in een weerspiegeling en dacht "hè, dat ben ik". Al snel betrok het alles wat gebeurde op zichzelf. Als er gegeten werd, dan dacht hij dat hij eerst had besloten dat hij zou gaan eten, als er gelopen werd dan dacht hij dat hij van tevoren had besloten om te gaan lopen; er moet wel een "ik" zijn, want wie anders zou dat kunnen besluiten en doen. Een beetje alsof een auto zou denken dat hij besloten heeft benzine tot zich te nemen, want wie anders kan dat besluiten.

"Goh, ik beweeg mijn arm", "goh, ik knipper met mijn ogen", "goh, ik luister naar de zee" — nee, dat doet "ik" niet; allemaal misvattingen die voortkomen uit ons doel om het leven op aarde vast te leggen, te registreren voor de God-Bron en het feit wij zijn gaan denken dat het allemaal voor en van onszelf is. Wij hebben het waanidee ontwikkeld dat er een IK is dat dit ervaart, terwijl het de God-Bron is die het door ons heen ervaart. Wij registreren het leven en geven de informatie door aan de God-Bron, dat is wat de mensheid hier doet; wij zijn de ogen en oren van de God-Bron, slechts een registratiemiddel.

Omdat we alles op onszelf projecteren, en ons ergens nog vaag herinneren dat we hier zijn om alles in de gaten te houden, doen wij nu precies hetzelfde, ook wij willen alles ervaren, zien, horen en weten. Daarom hangen wij ook overal camera's op om alles en iedereen in de gaten te houden. Die camera's komen voort uit het idee, de weggestopte kennis, dat wij camera's zijn voor de God-Bron en dat wij het instrument zijn om alles in de gaten te houden. Wij hebben als doel om alles te registreren, niet om in te grijpen, maar alleen te registreren.

Omdat we dat doel nog steeds in ons systeem hebben, denken we dat wij alles in de gaten moeten houden en hangen vervolgens camera's op als een wijdverbreid surveillance systeem. Daarbij hebben we de misvatting dat er een "ik" bestaat dat bedreigd kan worden, dus we gebruiken ons surveillance systeem niet alleen om te registreren, maar ook om controle uit te oefenen en zelfs om te onderdrukken wat we als bedreigend ervaren. De ironie wil dat wij zelf een surveillance systeem zijn; het is niet de bedoeling dat we elkaar observeren, maar dat we het leven observeren en er van genieten, er de schoonheid van zien voor de God-Bron.

Ik heb verder geen idee of dit allemaal waar is, maar het zou kunnen natuurlijk. Hoe dan ook hebben wij er weer helemaal niets van begrepen.

INHOUD