Wat Is HET?
— (22-11-08)
Machtig als het schijnbare Ego is probeer
ik te begrijpen wat "het" is. Keer op keer krijg ik vanuit het
leven, vanuit de kosmos, de uitnodiging om te zien wat "het"
is. Ik sla boeken open waarin precies op die pagina wordt uitgelegd wat
"het" is. Ik draai muziek waarin luid en duidelijk (vooral luid)
wordt geschreeuwd "What is IT? It's IT!". Blind voor dit
alles zoek ik naar woorden om te verklaren en te begrijpen wat "het"
is.
Maar het is HET! Daar zijn geen woorden voor.
Alles is HET, er is niets anders dan HET en er is niets meer dan HET.
Waarom weet ik dit maar begrijp ik het niet? Omdat de schijnbare geest
begrijpt en het schijnbare Ego beslist wat begrepen wordt, en iets zoals
HET, iets waardoor het Ego alleen kan worden aangevallen, zal niet begrepen
kunnen worden. Werkelijk begrijpen wat HET is en dat onder woorden brengen
is onmogelijk. Zodra je doorhebt wat HET is en zegt "Oh, HET is
dit (en dit en dit)", is het inzicht alweer verdwenen. Zodra iemand
HET onder woorden brengt is dat HET niet. Alles wat onder woorden wordt
gebracht is HET niet.
Zo, daar zit ik dan met een website vol met alles wat HET niet is. Dat
was een goede zet, 20 jaar vullen met het omschrijven van dat wat HET
niet is. Je moet er wel om lachen, er de lol van inzien, anders wordt
je gek, of depressief, of erger.
Het voordeel van weten wat HET is, is dat alles uiteindelijk lachwekkend
wordt. Als iemand je verbetert en je uitlegt dat wat je nu
zegt of gelooft niet klopt, dan kun je daar alleen maar om lachen, want
het doet er helemaal niet toe wat je wel of niet verkeerd zegt of fout
gelooft. Goed of fout doet er niet toe. En als een spiritueel leraar
me verbetert op zo'n vlak dan kun je me echt wegdragen. Dat is
te hilarisch voor woorden. Waarom iemand verbeteren? Het is de bedoeling
dat die fout wordt gemaakt, als uitnodiging voor een ander om iets te
"zien". Misschien voor de verbeteraar om eens in te zien dat
verbeteren niet HET is?
Maar ook dat doet er niet toe. De vraag is wat er wel toe doet. Ik denk
dat wat er werkelijk toe doet is inzien dat niets er toe doet. Alles
is precies goed, dus ook een spiritueel leraar die zegt dat mensen het
verkeerd zien — ook al is het niet mogelijk om iets verkeerd te
zien. Het is een uitnodiging om te zien dat dit HET niet is, Die spiritueel
leraar is HET niet, het verkeerd zien of verkeerd geloven is HET niet.
Alles wat je denkt, voelt en gelooft dat het is, is HET niet.
Eigenlijk is het heel overzichtelijk. Als je iets denkt, dan is dat
HET niet. Als je iets voelt, dan is dat HET niet. Als je iets ziet,
dan is dat HET niet. Et cetera ad infinitum.
"Verlichting is het afleggen van het 'ik'", is
een optie in mijn laatste Poll op www.snips.nl, en tot nu toe heeft
een meerderheid van 37% daarop gestemd —ik ook, geef ik toe, vergeef
mij, ik wist niet beter— maar ook dat is HET niet. Je kunt namelijk
niet iets afleggen wat er niet is. Jij bent niet die "ik"
waarmee je je identificeert, dus als je niet die "ik" bent,
hoe kun je dan die "ik" afleggen?
Satsangs, ook zoiets, weer erg in tegenwoordig. Op internet zie ik dit
staan:
"In Satsang komt een dialoog tot stand tussen zoeker
en degene wiens zoektocht is beëindigd. Er vindt een communicatie
plaats van Hart tot Hart. Satsang is een uitnodiging tot diepgaand zelfonderzoek."
Ongetwijfeld heeft iedere Satsang organisator een andere omschrijving,
maar ik denk dat deze wel de lading dekt. Paar puntjes… er kan
geen zoektocht zijn naar iets dat er altijd al is, dus kan er ook geen
zoeker zijn en niet iemand wiens zoektocht is beëindigt. Ook is
het niet mogelijk iemand te helpen bij het vinden van verlichting, of
vrijheid, geef het een naam, want er is niets te vinden en niets te
bereiken. Daarbij, hoe kun je zelfonderzoek doen als er geen zelf, geen
"ik", bestaat? Dus, wat doen die Advaita mensen dan met het
organiseren van Satsangs? Voor de gezelligheid, oké, maar niet
omdat er iemand beter van gaat worden — alleen de organisator
wordt er beter van, in veel gevallen, financieel dan.
Ik heb er geen moeite mee, hoor, laat dat duidelijk zijn, ook die Satsang
is een uitnodiging om te zien dat er niets te vinden is, dat alles er
al is, en dat alles goed is zoals het is. Als ze Satsangs willen organiseren
om mensen het idee te geven dat ze op weg worden geholpen, bless them!,
maar ik heb toch meer vertrouwen in die mensen die zeggen dat ze geen
leraar zijn, niets komen onderwijzen, niets te bieden hebben en de mensen
alleen maar de mogelijkheid geven om hun geld op de rekening van de
organisator te storten, zolang ze maar begrijpen dat hen niets geboden
zal worden en dat er geen verlichting gevonden zal worden.
Naar zo'n Satsang ben ik ook geweest, en het werd niet eens Satsang
genoemd, want HET is niet Satsang. Die bijeenkomst was erg leuk en humorvol,
een leuke middag als het ware. Tony Parsons, ik kan hem van harte aanbevelen.
Misschien moet ik ook Satsangs gaan organiseren, en als een bezoeker
die zich leerling waant, omdat hij mij met een leraar verwart, een vraag
stelt, geef ik als antwoord: "nee, dat is HET niet."
"Wat dan wel?"
"Tja, dat kan niet onder woorden worden gebracht."
De zee is toch altijd weer de beste manier om iets te omschrijven. De
zee is HET en de druppels denken HET te zijn. Wij zijn die druppels. En
de ene Advaita leraar denkt een grotere druppel te zijn dan de andere
Advaita leraar, zoals de ene persoon denkt een beter, succesvoller, een
rijker persoon te zijn dan de ander, maar ze zijn HET niet.
"Wat is HET?"
"Het is HET!"
"Ja, maar wat IS HET?"
"Het is HET!"
