SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 NONDUALITEIT
Iedereen Is Verslaafd — (30-1-09)

We zijn verslaafd. Ik heb het er al eerder over gehad in "Het Ego en De Geest - deel 4" en ik moet het er weer over hebben. We zijn verslaafd aan alles, aan problemen en vraagstukken die wijzelf creëren. In feite zijn we verslaafd aan alles wat we niet kunnen oplossen. Dit terwijl niet het vraagstuk maar de oplossing het probleem is.

Door het creëren van vraagstukken creëren we het idee dat we op zoek moeten naar een oplossing. Als we zouden kunnen zien dat er geen oplossing is, heeft het geen zin om een vraagstuk te creëren en is er geen probleem. junkHet probleem is dat wij niets te doen hebben als we geen problemen hebben. Alles wat we doen gebeurt in het teken van een probleem of vraagstuk dat in ons denken lijkt te bestaan, een oplossing zou de boel alleen maar verpesten.

Bijvoorbeeld: we staan 's ochtends op omdat we niet de hele dag in bed kunnen liggen, want als we in bed blijven liggen kunnen we niet eten en als we niet eten gaan we dood. We staan op om bijvoorbeeld het probleem van doodgaan op te lossen; zinloos, want we gaan toch dood. We gaan werken (of iets doen om geld te verdienen of te krijgen — ook voor een uitkering moet je iets doen) omdat we anders geen eten kunnen kopen, huur kunnen betalen of rekeningen kunnen aflossen, vul maar in.

Werkelijk alles wat we doen, doen we omdat er anders iets gebeurt wat we niet leuk vinden of omdat er iets is wat we wel leuk vinden maar nog niet hebben. Het gaat altijd om de knikkers en nooit om het spel. Als iemand een voorbeeld heeft dat hier niet aan voldoet, hoor ik dat graag.

Seks misschien? We hebben voornamelijk seks voor de voortplanting, daar is het officieel voor bedoeld, maar ook omdat we anders onze partner misschien kwijtraken, of om niet als een gefrustreerde zombie rond te lopen, of omdat we ons minder goed voelen als we geen seks hebben. Maar we kunnen ook geen seks hebben als oplossing voor een probleem. Er is altijd iets wat we willen en niet hebben of hebben en niet willen, en we zoeken altijd een oplossing; dat is onze verslaving.

We doen alles voor onszelf, om dit lichaam en deze geest te bevredigen. Het doet er niet toe of je veel geld wilt hebben, of verlicht wil worden, of hongerende kindjes in Afrika wilt redden, de enige reden waarom je dat doet is voor jezelf, om jezelf een goed gevoel te geven. Wij zijn verslaafd aan van alles dat ons beter doet voelen en daarom kunnen wij niet anders zijn dan egoïstisch.

Ook een spirituele zoektocht is egoïstisch. Het organiseren van Satsangs, of het geven van lezingen, of het onderwijzen van leerlingen is allemaal egoïstisch. Denken dat je iets onbaatzuchtigs doet voor het goed van de samenleving is egoïstisch. Elke stap die je zet, elke gedachte die je hebt, elke bezigheid die je onderneemt is puur en alleen voor het zelf, het ego, de geest of het lichaam — alles is puur egoïsme. Dat is niet slecht, dat is wat de natuur voorschrijft binnen deze realiteit. Alles wat hier op aarde bestaat is puur egoïstisch.

Ik beken: ook ik ben verslaafd. Mijn verslaving is conspiracy. Ik gebruik dat om mijzelf te overtuigen van het feit dat de wereld klote is, dat de mensheid dom is en dat er entiteiten zijn die met opzet de boel manipuleren waardoor voor mij opeens van alles te verklaren is, en mijn gelijk geeft mij een goed gevoel en bevredigt mijn verslaving. Inmiddels ben ik aan het afkicken van conspiracy, omdat ik inzie dat het allemaal net zo'n onzin is als het "gewone" leven.

Op het moment dat je inziet dat je verslaafd bent, brengt het goedje waaraan je verslaafd bent niet zo veel voldoening meer. Ik zie hoe conspiracy onderzoekers helemaal meegaan in een filmpje van Michael Tsarion over mind-controll, en ik denk alleen maar dat dit al meer dan tien jaar bekend is, vervolgens ga ik me daar tegen verzetten om mijn gelijk te halen zodat ik alsnog uit mijn conspiracy verslaving een goed gevoel kan krijgen. Het lichaam en de geest zijn zwak, I know!

Maar dit ben ik dan, en we doen het allemaal. Iedereen heeft zijn eigen verslaving want dat is wat leven is. Leven houdt in dat je toegeeft aan je verslaving en het is niet de bedoeling dat dit probleem wordt opgelost. Het is niet de bedoeling dat jij, zoals ik nu probeer te doen, afkickt van je verslaving. Want de verslaving heb je juist gekozen omdat je onbewust wist dat je daar je hele leven mee voort kon. Deze verslaving creëerde problemen die nooit op te lossen zouden zijn en het is niet de bedoeling dat je er achter komt dat het niet op te lossen is.

Alles in je omgeving zal zijn godvergeten best doen om je maar aan die verslaving vast te ketenen. Sinds ik aan het afkicken ben van conspiracy word ik met woorden aangevallen en gaan mensen me opeens uitschelden, terwijl ik alleen maar een andere mening probeer te uiten. Men probeert me in hokjes te plaatsen en ik krijg informatie binnen waar ik vroeger echt moeite voor moest doen, nu stroomt het binnen… "Kijk hoe we opgelicht worden! Kijk hoe dit pedofiele netwerk werkt! Kijk wat de Illuminati nu weer doen! Kijk dit! Kijk dat! Blijf verslaafd! Blijf verslaafd!"

Het is wonderlijk hoe het leven een poging doet mij op mijn plaats te houden, maar wel logisch; want zonder probleem is er geen leven mogelijk. De mens is een zoekende aap die het gevoel moet hebben dat er iets is wat hij nog niet heeft, of nog niet weet, en hij moet daar naar op zoek gaan. Of hij heeft iets wel dat hij niet wil hebben en dan moet hij op zoek naar een oplossing om het kwijt te raken. Zonder dat zal deze mens sterven en wordt het wat anders.

Wat dan? Geen idee. Het gekke is dat ik daar nu naar op zoek ben. Ik ben aan het afkicken van mijn verslaving, maar los dat op door een nieuwe verslaving te creëren. Het is dat of sterven. Het verschil zit hem in het kleine inzichtje dat ik met conspiracy dacht dat het echt waar was en dat ik bezig was de wereld te behoeden voor een fascistisch totalitair regime, en nu weet ik dat het slechts een verslaving is.

Het doel van de verslaving is om bezig te blijven, het is meespelen of sterven, en iets in mij wil mij laten geloven dat de oplossing voor mijn nieuwe probleem te vinden is, terwijl ik er aan de andere kant van overtuigd ben dat het allemaal zinloos is en dat er nooit in deze dimensie, deze trillingsgraad, een oplossing gevonden zal worden. Uiteindelijk zal ik verslaafd zijn aan het afkicken van de verslaving en dat is de ultieme verslaving omdat daar werkelijk geen oplossing voor is; verslaafd aan afkicken is de ultieme cirkel.

Iedereen heeft een eigen vraag, en mijn vraag is heel simpel: wil ik meespelen of wil ik sterven? Voor nu wil ik meespelen en morgen zien we wel weer, want ik ben ook heel benieuwd hoe dat sterven nou is. Hoe ga je dood als er niets meer is op te lossen? Hoe ga je dood als de verslaving niet meer bestaat? Ga je dood als het leven klaar is? Ga je dood?