Famous Last Words — (1-3-09)

Nou, misschien niet zo beroemd, maar laatste woorden zijn het wel, tenminste, laatste woorden die ik vuil ga maken aan de "samenzwering". Het is mooi geweest. Het is voor mij niet meer mogelijk om me daar serieus mee bezig te houden en ik zal proberen uit te leggen waarom dat is.

Er is een hele nieuwe garde opgestaan, ontzettend veel mensen zijn de samenzwering gaan zien en onderzoeken, en dat is geweldig. Serieus, dat meen ik. Ik weet dat ik me wel laatdunkend heb uitgelaten over die nieuwe garde, maar dat was toen — nu zie ik het anders, dus excuus daarvoor. Wat die mensen doen is van groot belang, héél groot belang, maar niet voor de wereld en niet voor de mensheid; alleen voor zichzelf.

De samenzwering is, zoals alles wat we tegenkomen in het leven, niet meer dan een "trigger", of anders gezegd: een "bijzonder dwingende uitnodiging". Het is iets dat je aanzet om iets te ondernemen, om te onderzoeken waarom iets is zoals het is. Maar wat je op een gegeven moment gaat "zien" (of niet, dat kan ook) is: het gaat niet om wat je onderzoekt, maar het gaat om dát je onderzoekt. Het gaat om het zoeken naar een antwoord.

Wat bedoel ik met onderzoeken? Ik bedoel het onderzoeken van een vraagstuk waarop je geen antwoord hebt. Ik bedoel dus niet het wetenschappelijke onderzoeken, dat uitgaat van een hypothese, waarbij je uitgaat van een mogelijke uitkomst en dat onderzoekt om te zien of dat klopt. Nee, ik bedoel het onderzoeken van iets waarvan je helemaal niets begrijpt. Je moet werkelijk geen idee hebben waarom iets is zoals het is, of waarom iets is wat het is, of waarom iets ergens is waar het is. Je begint je zoektocht vanuit een totaal niets weten. Dát is het onderzoeken wat ik bedoel.

Mijn onderzoek, of zoektocht, is niet begonnen met het zoeken naar antwoorden voor de samenzwering, welnee, mijn onderzoek begon met de vraag "wat de fuck is dit allemaal? Dit leven, deze manier van bestaan... wat de fuck is dat?" — ik snapte er helemaal niets van en de samenzwering was een antwoord op die vraag. Maar, de antwoorden doen er niet toe... het is de vraag die belangrijk is en steeds juister geformuleerd moet worden... als dat lukt is de vraag verdwenen en is er geen antwoord nodig. De juiste vraag draagt het antwoord in zich en is daardoor overbodig.

Het punt is, en dat hoef je niet te geloven of van mij aan te nemen, ook al is het waar, het punt is dat er geen antwoorden zijn. Er zijn alleen maar schijnbare antwoorden en op een gegeven moment is er een schijnbaar antwoord waar je tevreden mee kan zijn. Op het moment dat je accepteert dat je er tevreden mee bent, kom je tot stilstand. I know, been there done that! Dat is het moment waarop je verder moet gaan, ga zoeken wat er achter dat schijnbaar tot tevredenheid stemmende antwoord is. Je zult zien dat je antwoord niet het antwoord is en dat je verder moet zoeken naar een beter antwoord, enzovoort en zo verder...

Uiteindelijk zul je zien dat er geen antwoorden zijn en dat zoeken zinloos is, maar daar moet je achterkomen. Niemand kan het je vertellen. Natuurlijk zijn er spirituele stromingen die dicteren dat je moet stoppen met zoeken, maar stoppen met zoeken voordat je inziet dat jouw eigen zoektocht onzinnig is gebleken, is het domst wat je kunt doen. Deze spirituele stroming zijn er slechts om je ego in stand te houden en je valse beloftes te maken. Blijf dus zoeken tot je ziet dat er niets te vinden is!

Alles wat wie dan ook kan onderzoeken is altijd overal en bij iedereen hetzelfde. Iedereen zoekt hetzelfde en gebruikt daarvoor een ander onderwerp. Het onderzoeken van de samenzwering is hetzelfde als mediteren, is hetzelfde als bidden — uiteindelijk is alles wat we ondernemen om tot iets te komen een zoektocht naar HET. Dat zal voor sommige mensen heel gek klinken, maar het is waar: iedereen is op zoek naar HET en gebruikt daarvoor iets dat buiten zichzelf staat (of schijnt te staan, is correcter).

Ik heb intensief gezocht naar antwoorden voor de samenzwering, de Illuminati, de Nieuwe Wereld Orde en ik heb gevonden wat HET is. Aangezien elke zoektocht een zoektocht naar HET is, ongeacht de keuze van je onderwerp, heb ik onbewust gezocht naar HET en ik heb "gezien" wat HET is.

Ik gebruik "gezien" omdat ik het "gezien" heb, ik weet het niet. Ik heb het "gezien" als in "ik ben me er bewust van geweest". Ik snap het niet, ik weet het niet, ik ken het niet en ik heb het niet, maar ik heb het "gezien". Uhm, HET wordt er vast niet duidelijker op?

Het is volslagen onzinnig om hier te gaan opschrijven wat HET is, omdat niemand je dat kan vertellen. Niemand kan je uitleggen wat HET is en zelfs als je "gezien" hebt wat HET is, kun je daar helemaal niets mee. Het voegt niets toe, het breekt alleen maar iets af. Het enige wat je weet, als je "gezien" hebt wat HET is, is dat alles wat je weet en geleerd hebt, totaal onzinnig is, slechts te zware en overbodige bagage. Daarom is er voor mij geen noodzaak meer om de samenzwering te onderzoeken; ik moet die bagage juist kwijtraken.

Het is belangrijk om er op een gegeven moment achter te komen dat het niet gaat om wat er buiten jou gebeurt, maar dat het allemaal draait om wat er binnen jou gebeurt. Het rottige is dat jij dat niet kunt gaan doen, jij kunt dat niet gaan beslissen; nu opeens zeggen "vanaf nu ga ik me alleen maar richten op wat binnen mij speelt" is totaal onzinnige pure bullshit, want jij kunt dat niet beslissen. "Richten op wat binnen mij speelt", of "leven in het nu" of noem maar een spirituele oneliner op, is het accepteren van een nieuwe illusie. Total Fucking Crap!

Dus wat kun je dan wel doen? Tja, het vervelende antwoord is dat je helemaal niets kunt doen, het leuke antwoord is dat je kunt gaan onderzoeken wat jou boeit. Ik bedoel werkelijk onderzoeken, dat is het belangrijkste, dus niet het wetenschappelijke zoeken waarbij je al een uitkomst verwacht. Het maakt niet uit wát je onderzoekt, het is uiteindelijk a waste of time, als het maar niet een zoektocht is naar een mogelijk resultaat. Uiteindelijk is alles wat je onderzoekt JIJ. Alles is JIJ en het maakt niet uit wat je onderzoekt, je komt uiteindelijk jezelf tegen en dan "zie" je wat je volgende stap moet zijn.

Mijn stap is de samenzwering laten voor wat het is. Ik merk het wel, het boeit me niet meer en ik zie het belang er niet van in (voor mij), voor anderen is het wel van belang (het zoeken dan, hè? ... de samenzwering zelf is voor niemand van belang, maar dat maakt  niet uit). Uiteindelijk is niets van belang als het er niet meer toe doet, en zolang het er toe doet, of toe lijkt te doen, moet je het met hart en ziel onderzoeken tot de vraag zo duidelijk is dat er geen antwoord meer nodig is.

Zoals gezegd: De juiste vraag draagt het antwoord in zich en is daardoor overbodig.

INHOUD