De Waarheid — (31-7-09)

Ik weet nog niet wat ik ga schrijven, ik weet alleen dat ik iets ga schrijven. Wat er door mijn hoofd schiet is de regel: "Er is slechts Eén dat zich voordoet als velen". Er is Eén dat droomt dat het velen is, zoals ik, wanneer ik 's nachts slaap en zou dromen, in die droom meerdere individuen zie die vanzelfsprekend allemaal uit mij komen, aangezien ik degene ben die droomt.

Er is Eén dat zich voordoet als velen. Dit houdt in dat ik niet degene ben die droomt maar juist een individu ben in de droom van de dromer. Als ik jou tegenkom dan droomt de dromer dat ik —een droomfiguur— jou tegenkom, en jij bent ook een droomfiguur gedroomd door de dromer die Eén is. Wij zijn beiden droomfiguren in een droomwereld en niets van dit alles is echt.

Zoals wij onze angsten en ervaringen 'verwerken' in onze dromen, zo doet Eén precies hetzelfde in haar droom (ik kies ervoor om Eén als vrouwelijk te zien). De wereld waarin wij leven is daarom een beeld, een projectie, dat Eén heeft van wat zij ervaren en meegemaakt heeft en wat haar is overkomen. De dromer, die Eén is, verwerkt wat zij heeft ervaren en dat is wat wij werkelijkheid noemen.

Ervaren is altijd subjectief. Het is nooit objectief en het is nooit De Waarheid omdat we ervaren met de kennis en indoctrinatie die wij in het verleden tot ons hebben genomen. Dit geldt ook voor het Eén. Wat het Eén denkt te hebben ervaren is subjectief en is niet De Waarheid. Wat Eén droomt —haar verwerking van subjectieve ervaringen— kan nooit De Waarheid zijn.

Op aarde kunnen we een aantal standaarden vaststellen. Zo zien we ons allemaal gescheiden van elkaar, als losstaande individuen, en gaan we er allemaal —bewust of onbewust— van uit dat we bedreigd kunnen of zelfs zullen worden. Dit houdt in dat we ons —wederom bewust of onbewust— verdedigen tegen alles wat ons zou kunnen of gaat bedreigen. We verdedigen onze huizen, onze landgrenzen, onze normen en waarden, onze geliefde, onze relatie, ons lichaam, ons huisdier.

Simpel gezegd verdedigen we alles waarvan we denken dat het van ons is. Dit houdt in dat Eén, onze dromer, haar gevoel van afscheiding van De Bron, bedreiging door een mogelijke vergelding van De Bron en verdediging tegen een mogelijke vergelding van De Bron aan het verwerken is en dat doet middels projectie op de wereld en alles wat zich daarop begeeft.

Ik hoor nu de zachtaardige onder zeggen "maar bij de dieren is het anders". Nee, sorry, ook in de dierenwereld is alles er op gericht om te beschermen en verdedigen wat van dat dier is. Dat kan dat dier natuurlijk alleen doen als het onbewust weet dat het losstaat van dat andere mannetje dat de macht probeert over te nemen, en dat doet het ook omdat ook de dieren slechts een projectie zijn van Eén. De plantenwereld is al niet veel beter. Het is haat en nijd, mijn en dijn, survival of the fittest, net als bij ons.

Dus... als dit alles een projectie is van wat Eén denkt te hebben ervaren, en alles wat Eén ervaart subjectief is en niet De Waarheid, wat is dan objectief en wel De Waarheid? En vooral, wat kunnen wij er aan of mee doen?

Allereerst De Waarheid... wat is dat? De Waarheid is altijd één waarheid, zodra we het hebben over mijn waarheid, individuele waarheden, meerdere waarheden of mogelijke waarheden (die we weer kunnen en moeten gaan verdedigen) hebben we het niet over De Waarheid. De Waarheid is universeel, onveranderlijk en eeuwig. Er valt niet over te discussiëren, er valt niets op af te dingen, het is wat het is en zal altijd en eeuwig zijn wat het nu is en altijd is geweest, namelijk, De Waarheid. Niet "een" waarheid, maar DE Waarheid.

We zijn niet in staat om De Waarheid vast te stellen, omdat wij slechts droomfiguren zijn die alles volledig subjectief ervaren. Wat we wel kunnen vaststellen is wat niet De Waarheid is, en dat is heel simpel te doen. Hier zijn een aantal starters:

• Alles wat we categoriseren als "van ons" is niet De Waarheid.
• Elke overtuiging die kan worden herzien, is niet De Waarheid.
• Alles waarover gediscussieerd wordt en waarover de meningen verdeeld zijn, is niet De Waarheid.
• Alles wat veranderlijk is en aan ondervinding en ervaring onderhevig, is niet De Waarheid.
• Liefde die ten tijde van strubbeling tijdelijk of voor altijd in haat kan overgaan, is niet De Waarheid.
• Alles wat verdedigt lijkt te moeten worden en alles wat we denken kwijt te kunnen raken, is niet De Waarheid.

Met een beetje fantasie kun je er vast nog wel een paar aan toevoegen. In feite is alles wat we hier op aarde zien, horen, ruiken, proeven en voelen aan verandering onderhevig en tijdelijk en vanzelfsprekend niet De Waarheid, omdat De Waarheid onveranderlijk is en niets werkelijks bedreigd kan worden. Gaat het uiteindelijk een keer dood of stuk, of kan het ons verlaten of ontgaan, dan is het niet werkelijk en niet De Waarheid.

De Waarheid druist in tegen alles wat wij waarnemen en ervaren, waardoor wij dit niet kunnen zien als De Waarheid, en het komt in feite hierop neer:

• Niets werkelijks kan bedreigd worden.
• Niets onwerkelijks bestaat.
  
  
  (Uit: Cursus In Wonderen; Tekstboek; Inleiding)

Zo simpel is het, maar als het makkelijk zou zijn om dit tot ons te nemen en ernaar te leven, zouden we er niet zoveel woorden aan vuil hoeven te maken.

Dan als tweede: wat kunnen wij er aan of mee doen?

Er is slechts keuze tussen twee mogelijkheden, waarvan de één illusie is en de ander niet. Je kunt ervoor kiezen de wereld te bezien vanuit het ego (wat makkelijk is, omdat we dat al miljarden jaren doen), maar die keuze is een illusie en levert ons op wat we nu hebben: afgescheidenheid, angst, schuld, oorlog, moord en doodslag. Of je kunt ervoor kiezen de wereld te bezien vanuit de juiste gedachte (of juiste denkgeest) dat deze wereld niet werkelijk is (want niets werkelijks kan bedreigd worden, en, zoals is bewezen in het verleden en wordt verwacht voor de toekomst kan de wereld bedreigd worden en 'moeten' we die wereld beschermen en verdedigen).

Kiezen om de wereld te bezien vanuit de juiste gedachte (of juiste denkgeest) is niet makkelijk, het is ook niet leuk en je wordt er in eerste instantie helemaal niet gelukkig van, maar het is wel de keuze die iedereen uiteindelijk een keer zal maken. En het maken van die keuze is slechts het maken van die keuze, dat houdt niet in dat je meteen wakker bent, verlicht bent of verwerkelijkt bent; het houdt alleen maar in dat je bereid bent om wakker te worden.

Vraag jezelf bij alles af of het wel of niet bedreigd kan worden, of het wel of niet voorbij kan gaan, of het wel of niet stuk kan gaan of kan sterven. Is het antwoord "ja", dan is het niet werkelijk, en als het niet werkelijk is dan bestaat het niet. Hoe zinvol en slim is het om je er druk over te maken als het niet bestaat? Wat draagt het bij aan het geheel om iets dat niet bestaat als werkelijk te benaderen? Wat schiet jij daarmee op?

Als de droomfiguren in de droom de droom niet als werkelijkheid ervaren en zich niet laten verleiden tot het uitspelen en serieus nemen van de droom, dan wordt de dromer wakker; en als de dromer wakker wordt, ziet zij dat ze nog steeds gewoon thuis is en De Bron nooit heeft verlaten.

Klink gemakkelijk hè? Nou, dat is het niet. Het is godvergeten moeilijk tot aan bijna onmogelijk om te doen, maar er is slechts één keuze mogelijk, aangezien de andere keuze illusie is.

INHOUD