De Non-Dualist — (29-8-09)

Wat jammer dat non-dualisme zo bedreigend is voor veel mensen. Niet spirituele mensen verklaren je nog gewoon voor gek als je beweert dat dit alles een nare droom is, maar spirituele mensen worden ronduit agressief en gaan je als een paria zien.

Op zich is het wel te begrijpen, daar mensen die spiritueel bezig zijn en zich ontwikkelen in de richting van verlichting zich al vrij snel boven de mensen plaatsen die niet daarmee bezig zijn. Het is een egospelletje waarin de IK van de spirituele zoeker het idee krijgt dat hij bijzonderder is naarmate hij meer spirituele ervaringen heeft. Het geloof in hun spirituele stroming wordt sterker en sterker tot het "een" waarheid wordt en ze zichzelf er mee gaan  identificeren. Iedereen die vervolgens iets anders beweert wordt dan met een denigrerend toontje aangesproken, want de spirituele zoeker is- en weet het altijd beter.

Dus daar komt de non-dualist die gaat roepen dat de spirituele zoeker niet bestaat, niet alleen als idee, maar letterlijk dat de persoon die zoekt niet bestaat. Sterker nog, geen enkel persoon bestaat en spirituele stromingen zijn er slechts om het ego van de spirituele mens te versterken. Speciaal zijn en jezelf boven een ander plaatsen is alles wat het ego wil, want als jij beter bent, meer weet, meer ziet en meer voelt dan een ander, dan ben je volledig 100% afgescheiden van dat wat je werkelijk bent (namelijk: Eén) en dan is het ego gelukkig.

De non-dualist breekt daar dwars doorheen en roept: niemand is speciaal en bijzonder, alles en iedereen is hetzelfde, even speciaal en even bijzonder want precies en letterlijk dezelfde. Dit blijkt bijzonder bedreigend te zijn voor de spirituele zoekers die misschien nog wel sterker in hun ego verankerd zitten dan de "gewone" mens die alleen maar leeft en niet eens de notie heeft dat dit allemaal niet echt zou kunnen zijn.

Alles mag zolang het niet schadelijk is voor het ego, dat is zo'n beetje de stelregel voor dit bestaan. Non-dualisme doet natuurlijk precies het tegengestelde, het stelt dat er geen verschillende individuen zijn, er is alleen maar 'Eén'. Dus ook niet verschillende individuen die samen één zijn, nee, geen individuen en alleen 'Eén'. En als er geen individu bestaat dat is afgescheiden van dat 'Eén' dan kan er geen ego zijn — en bij die gedachte alleen al slijpt het ego haar messen.

Non-dualisme is het ondergeschoven kindje van de spiritualiteit. Een deel van het idee wordt wel meegenomen, zoals in de leringen van Eckhart Tolle en aanverwante goeroes, maar het punt waarom het draait, namelijk de noodzakelijke ontkenning van het ego, zo ver zijn ze niet bereid te gaan. Lui die dat wel doen en dat ook willen uitdragen in de diverse discussies die lopen op internet worden terzijde geschoven, aangevallen, doodgezwegen, weggestuurd, bedreigd en soms uitgescholden.

Het is niet zo dat de mensen die dat doen slechte mensen zijn, het zijn voornamelijk ongelooflijk angstige mensen. Wat gebeurt is dat door de confrontatie met het non-dualisme het ego zich aangevallen voelt en het van deze mensen overneemt om de bedreiging aan te vallen. Niet alleen om zichzelf en de persoon van de dreiging van non-dualisme te bevrijden, maar ook om de non-dualist er van te overtuigen dat hij moet stoppen met die gekke ideeën.

De boodschap die de non-dualist krijgt is als volgt: "als je doorgaat met deze fratsen dan kom je in een isolement terecht, want niemand wil horen dat 'ie niet bestaat en zij zullen je links laten liggen en niet met je om willen gaan, en dan verlies je vrienden, familie, positie en misschien zelfs je baan. Dus pas op!"

Nu is alles in dit leven gecreëerd door ego en vanzelfsprekend gebaseerd op angst om iets te verliezen. We volgen wetten niet op omdat we vinden dat ze goed zijn, maar omdat we bang zijn dat we later straf krijgen. We doen alles vanuit de gedachte "wat zou er kunnen gebeuren als ik dit of dit doe en wat voor straf kan ik dan verwachten?".

De grootste angst die we hebben is onszelf verliezen en dat is precies wat de non-dualist komt vertellen en daarom wordt hij gezien als de spelbreker, als degene die de droomwereld van de spirituele zoeker komt verpesten door te zeggen dat ze niet bestaan en dat er niets te vinden is. En als de non-dualist niet ophoudt en niet gewoon meedoet aan de waanzin van deze neprealiteit, dan gaan ze niet meer met hem om en mijden hem alsof hij lepra heeft. Wat heeft dat nu precies met liefde te maken waar die spirituele zoekers het altijd over hebben?

Het punt is, als de spirituele zoekers op zoek zijn naar de waarheid en de non-dualist zou er naast zitten, dan heeft de spirituele zoeker niets te vrezen en is er geen enkele reden om de non-dualist zo aan te vallen. Wat waar is kent geen vrees omdat de waarheid altijd de waarheid zal zijn en dus niet te bedreigen is. Het simpele feit dat de spirituele zoekers zich bedreigd voelen zodra iemand iets zegt dat hun overtuiging tegenspreekt, zegt al genoeg over hoeveel zij geloven dat ze de waarheid kennen.

Als iedereen werkelijk op zoek zou zijn naar dat wat werkelijk waar is, dan zouden we elkaar niet hoeven aan te vallen, want de waarheid bewijst zichzelf wel. De non-dualist weet dat en voelt zich, als het goed is, ook nooit aangevallen. En ook dat is iets wat de spirituele zoeker niet begrijpt, omdat de spirituele zoeker voortdurend wordt aangevallen door nieuwe theorieën die niet passen in zijn eigen theorie. De spirituele zoeker verkeert voortdurend in de angst om het mis te hebben, en ook dat is jammer, want ego wil niets liever dan angstige mensen.

INHOUD