Mag En Kan Alles? — (3-4-10)

Ik las iets van Shri Nisargadatta Maharaj en dat kwam ongeveer hier op neer (m.a.w., ik ben te lui om het op te zoeken):

De stilte voordat er gesproken wordt is dezelfde stilte als de stilte die er is wanneer het spreken is afgelopen, de stilte blijft gewoon bestaan tijdens het spreken en is onveranderlijk.

Noot: Ik heb het toch even opgezocht en Nisargadatta zegt wat anders —zo betrouwbaar is het geheugen dus— Nisargadatta zegt: "Stel dat je twee uur lang een lezing hebt gehouden; waar is die gebleven na afloop? Hij heeft zich weer opgelost in de stilte, waarin het begin, midden en eind van de lezing samenvloeien. [..] De stilte na een leven van praten en na een leven van zwijgen is dezelfde stilte."

Het idee is hetzelfde, denk ik, het laat zien hoe alles wat wij doen—of niet doen—geen werkelijk effect heeft op wat onveranderlijk is; en dát wat onveranderlijk is kan niets anders dat de werkelijke Waarheid zijn. Wat we doen, zeggen of zijn kan stoppen, verdwijnen of sterven, maar dat heeft geen effect op wat werkelijk IS. De Bron, waaruit alles voortkomt—dus ook dat wat wij werkelijk Zijn, blijft de Bron en zal niet treuren om de dingen die verdwijnen; want alles wat een begin en een einde kent is slechts deel van de Droom des Levens.

Dit houdt in dat we alle vrijheid hebben om een heel leven lang van alles en nog wat te ondernemen en tegelijkertijd alle vrijheid hebben om dit niet te doen; het uiteindelijke effect op "dat wat IS" is verwaarloosbaar—nihil tot nul. Op het moment dat je psyche, je wezen, je volledig Zijn, hiervan overtuigd en doordrenkt is, kun je daadwerkelijk in vrijheid leven, omdat je weet dat alles kan en alles mogelijk is, terwijl je tegelijk weet dat het geen effect zal hebben op wat IS; waardoor het maken van fouten volledig overkomelijk zijn en geen negatieve indruk zal maken op je—overigens niet bestaande—Karma.

Is dit een uitnodiging om maar te doen wat je wil? Uhm... ja, eigenlijk wel. Ik weet dat men vervolgens met voorbeelden over moord en doodslag en diefstal komt, maar ik geloof werkelijk als iemand tot het bovenstaande "inzicht" komt, deze persoon geen enkele reden ziet om iets te doen wat een ander zal schaden. Dit "inzicht" draagt in zich dat alles wat een begin en einde kent—dus ook het menselijk lichaam en alles wat we hier in dit leven zien—niet werkelijk is wat het lijkt, en dat wat dit alles wel werkelijk is alleen "Het Eén dat IS" kan zijn. Met andere woorden: zodra je een ander iets aandoet, dan doe je dit jezelf aan.

Vraag: "Dus als ik iemand wil vermoorden dan mag en kan ik dat doen?"

Antwoord: "Ja, dat mag en kun je doen, maar als je werkelijk inziet hoe "het" IS dan zul je dat niet doen."

Vraag: "Is het dan niet gevaarlijk om te zeggen dat alles mag en kan, want dat kan een vrijbrief zijn voor iemand die misschien een ander zou willen vermoorden?"

Antwoord: "Die iemand die misschien een ander zou willen vermoorden zal het ook doen zonder die vrijbrief, en iemand die een ander niet wil vermoorden zal het ook niet gaan doen met die vrijbrief."

Het is nu eenmaal zo dat we er absoluut zeker van kunnen zijn dat de wereld nooit zal verbeteren als we de werkelijke Waarheid blijven verdoezelen alleen omdat we bang zijn voor wat één of andere halve gek er misschien mee zou kunnen gaan doen. Het is een feit dat alles wat tijdelijk is—en dat is alles wat hier op aarde gebeurt en bestaat—geen effect heeft op het eeuwige dat altijd IS en altijd zal ZIJN. Stilte is stilte en zal altijd stilte zijn tijdens en na ons geschreeuw op aarde. Wij doen er simpelweg niet toe; wij zijn van geen belang voor dat wat IS.

INHOUD