Het Zinloze Bestaan — (4-7-10)

Ik zit op het balkon, na te denken over de komende vier weken dat ik vakantie heb en absoluut niets hoef te doen, en het enige wat mij overvalt is een gevoel van volslagen zinloosheid. En dan niet alleen maar de zinloosheid van die vier weken vakantie, nee, de volslagen zinloosheid van die 60, 70, 80 jaar die we als mens op deze aarde doorbrengen (90 of meer als het tegenzit).

Hoe je het ook bekijkt, het leven is volslagen zinloos. Het kan me niet schelen met wat voor argumenten je denkt te kunnen aankomen om te bewijzen dat dit niet zo is, het is me om het even of jij het leven geweldig vindt en dat je er dagelijks met volle teugen van geniet. Hoe je het wendt of keert, het leven zoals we het hier op aarde in deze lichamen ervaren is compleet zinloos.

Laten we kijken naar een dier, een beest zonder een Ik-bewustzijn. Zo'n beest wordt geboren. Het eet, drinkt, piest, poept en plant zich voort tot het weer sterft. Dat is wat het doet en dat is zinloos. Er is werkelijk niets en niemand die daar beter van wordt en het verandert niets aan de omstandigheden van wie of wat dan ook. Het is een leven dat begint en eindigt en daarvoor en daarna ... niets.

Het beest heeft het voordeel dat het zich niet bewust is van zijn geboorte en tijdens zijn leven niet weet dat het zal gaan sterven. Wij mensen zijn de enige wezens—voor zover ik weet—die terug en vooruit kunnen kijken. We zijn ons bewust van het feit dat we zijn geboren—m.a.w. dat wij er ooit NIET zijn geweest—en we zijn ons bewust van het feit dat we zullen sterven—m.a.w. dat wij er ooit NIET MEER zullen zijn. Het beest is zich niet bewust van de zinloosheid van het bestaan, terwijl wij mensen alleen maar tot de conclusie moeten komen dat het bestaan zinloos is.

Die conclusie is onvermijdelijk. Er is geen andere conclusie mogelijk tenzij we redenen verzinnen waarom het wel zinvol zou zijn—en dat is ook precies wat we doen. Als we eerlijk zouden zijn dan moeten we toegeven dat al die redenen weerlegbaar zijn, maar we zijn niet eerlijk omdat wij als mens, als ego gebonden creatuur, niet kunnen accepteren dat het bestaan zinloos is. Wij zijn ons bewust van het feit dat we hier zijn en we zijn in staat om daarover na te denken, dus dan kan het niet zo zijn dat het geen doel en geen zin heeft. En als we werkelijk niets kunnen bedenken dan verzinnen we wel een spiritueel of een Goddelijk doel.

Het spijt me niet dat ik die illusie doorbreek: het leven heeft geen doel en het bestaan is zinloos. Als wij morgen allemaal komen te sterven maakt dat geen fluit uit. Als alles morgen vergaat is er niets wat daar wakker van ligt. Alles wat hier of waar dan ook gebeurt is compleet zonder enige betekenis. Alles doet er niet toe en lijdt tot niets. We kunnen generatie op generatie in stand houden door ons voort te planten en voort te planten, en we kunnen ons wijsmaken dat dit de zin van het leven is, maar als je er over nadenkt is er geen enkele reden te verzinnen waarom dat zo belangrijk is. Wat maakt het uit als er GEEN volgende generatie komt?

Omdat wij kunnen nadenken over het verleden en de toekomst, wetende dat die bestaan uit het simpele feit dat wij er niet zijn voor de geboorte en niet zijn na het sterven, verzinnen we van alles om ons maar bezig te houden. Fun and games! Yeah! Zodat we maar niet heel even stil kunnen gaan staan bij het idee—of liever gezegd: het feit—dat we straks doodgaan en deze aarde zullen verlaten en dat dit geen enkele invloed zal hebben op de gang der zaken; net zoals jouw leven geen enkele invloed heeft gehad op de gang der zaken en het ook nooit de bedoeling is geweest dat jouw leven de gang der zaken zou beïnvloeden.

Die gedachte vinden we doodeng, dus verzinnen we een leven na de dood (en daarmee automatisch ook een leven VOOR de geboorte) waarin wij als een IK (een lichaamloze ziel) verder leven in een paradijs. En als het ons lukt om onszelf zo goed voor de gek te houden, dan maken we ons wijs dat dit leven op aarde (deze aardse hel) als doel heeft om dat paradijs (de hemel) te bereiken.

Het spijt me niet om ook die illusie te doorbreken, want het leven op aarde heeft geen doel en het bestaan is en blijft zinloos... het maakt niet uit met wat voor redenen, doelen of waanideeën je aankomt, ze zijn allen niet waar. Dit is wat het IS en het IS compleet zinloos.

INHOUD