4 februari 2012

De grootste misvatting is dat we ons leven proberen vorm te geven door de fysieke omgeving te manipuleren. We geloven werkelijk dat we invloed kunnen uitoefenen op de wereld om ons heen door die wereld om ons heen te proberen te veranderen, beter te maken... anders te maken.

We kunnen fysiek niets veranderen aan dat wat is, we kunnen het alleen maar anders benaderen vanuit ons denken, vanuit onze geest, vanuit ons zijn. Ik weet dat het onlogisch klinkt, en God weet hoe vaak ik er zelf ook weer instink en me ga verzetten tegen 'dat wat is'. Het enige dat het me oplevert is stress, nekpijn en hoofdpijn...

Tot ik inzie (of er door iemand op word gewezen): 'O ja, ik kan helemaal niets veranderen aan wat is, het is ook helemaal niet de bedoeling dat er iets veranderd wordt aan wat is, want "dat wat is" is zo omdat het een stap op weg is naar "dat wat zal zijn"' En dan is het weer so fucking obvious.

Het leven... het Universum... God... is er niet op uit om ons dwars te zitten. Het verwacht niet dat we dit doen en dat niet, of dit niet en dat wel, want anders worden we gestraft; dat is allemaal bullshit. Het leven (het Universum, God) heeft als enig doel dat we krijgen wat we willen, dat we bereiken wat we willen, dat we voor elkaar krijgen wat we willen... en het enige dat ons tegenhoudt en er voor zorgt dat zoiets misschien niet gebeurt, is ons eigen overtuiging en geloof dat het niet mogelijk is of dat we het niet verdienen... en ook dát is bullshit!

Het fysieke buiten ons kan alleen "veranderen" als we het niet-fysieke in ons veranderen... dat is de enige methode, als er al een methode is.

INHOUD