19 juli 2012

Voor de tweede keer ziek in 6 dagen, tijd voor een "pick me upper" voor mijzelf.

Wat is 'ziek zijn' anders dan een herinnering dat het ergens niet goed gaat. Wat wij zijn, hoort niet ziek te worden, dus als het ziek is dan is er energetisch iets niet helemaal correct. Nu zou je kunnen zeggen dat we dan altijd ziek zouden moeten zijn, 24-7, maar dat kan het lichaam niet aan; dan gaat het dood en dat kan al helemaal niet de bedoeling zijn.

Wat je vooral nodig hebt om 'beter' te worden, is de overtuiging dat je in je kern gezond bent. Dat wat je werkelijk bent IS gezond, en als je daarvan overtuigd bent dan doet het lichaam de rest. Het immuunsysteem van ons lichaam moet dan wel de zekerheid hebben dat we gezond willen zijn, anders gaat het niet zijn best doen... dat zou jij ook niet doen. Niemand zet zich in voor iets wat geen zin heeft, en het immuunsysteem is niet anders.

Veelal denken we dat ziek zijn het gevolg is van iets buiten ons; een virus, een bacterie, een whatever. Maar ik denk dat de belangrijkste oorzaak in onszelf zit, waardoor het immuunsysteem geen zin heeft om zich in te zetten, waardoor een virus of bacterie (of whatever) de kans krijgt om ons aan te vallen. Het is niet voor niets dat gelukkige mensen langer leven en minder vaak ziek zijn, hoewel dat 'geluk' natuurlijk wel echt moet zijn (ook het immuunsysteem laat zich niet in de maling nemen).

Ik kan nu allerlei medicijnen gaan innemen, of, ik kan bekijken wat het is dat mijn immuunsysteem het idee heeft gegeven dat het me allemaal niet zoveel uitmaakt? Ik denk dat het laatste meer zoden aan de dijk zet (en dat kan geen kwaad met het weer van de afgelopen dagen). Blijkbaar geloof ik niet dat ik 'gezond' ben, en/of doe ik dingen die tegen mijn 'persoonlijke natuur' ingaan.

Ik weet dat er nu lezers zijn die het woord "Kanker" al weer op hun lippen hebben dansen... voor hen wil ik alleen dit zeggen: Kanker is geen ziekte, Kanker is een extreme waarschuwing voor het feit dat er iets extreem mis is. Pressing time for a very Big Change. Kanker is niet zo heel veel anders dan een verkoudheid, het is alleen extremer. Voor de rest heb ik niet zoveel zin om die discussie weer te voeren.

Roep ik ziekte op me af? Ja! Wil ik daarom dus die ziekte? Nee, dat lijkt mij niet. Het punt is dat wij in evenwicht zouden moeten leven met de bron van waaruit wij voortkomen; de bron die wij in feite zijn. Als dat niet zo is, omdat we 'verkeerd' denken, of omdat we 'verkeerd' doen, slaat die balans naar links of rechts door en dan worden we er aan herinnerd op verschillende manieren (ook al bestaat 'juist' of 'verkeerd' niet).

Dat kan zijn middels gebeurtenissen, middels tegenslagen, maar ook middels ziekte. En dat is niet een straf van een God, niet een straf van een Hogere Macht... het is niet eens een straf! Het is 'IK' die 'MIJ' eraan herinnert dat er nog geen balans is, of dat de balans die er wel was vermindert. That is all! Het is 'WIJ' die 'ONSZELF' eraan herinneren hoe het zou moeten zijn en dat het nu niet zo is of aan het verminderen is.

Wat ik hieraan kan doen is mijzelf veranderen, iets in mijzelf roept dit op en aangezien ik dit niet wil, moet ik mijzelf veranderen. Mijn gedachten, mijn acties, mijn intenties, mijn wezen... want de virus en de bacterie, of in andere gevallen, de omstandigheden en de tegenslagen, kan ik niet veranderen. Die macht heb ik niet. Het enige dat ik kan doen is mijzelf veranderen, de manier waarop ik de wereld ervaar en de wereld benader, en als dat lukt dan zullen de virussen, bacteriën, omstandigheden en tegenslagen veranderen (en hopelijk verdwijnen).

INHOUD