Life On Mars? — (23/8/2011)

Tussen 2006 en 2008 werd er door de NPS de serie 'Life on Mars' uitgezonden, waarin de hoofdpersoon, Sam Tyler, in 2006 wordt aangereden door een auto om vervolgens te ontwaken in 1973. Wikipedia omschrijft de serie als volgt:

"Life on Mars is een Britse sciencefiction- en politieserie van de BBC die zich afspeelt in Manchester in 1973. [..] De titel is ontleend aan het nummer 'Life on Mars?' van David Bowie, dat in 1973 als single verscheen.

"De hoofdpersoon van de serie is hoofdinspecteur (DCI) Sam Tyler van het Greater Manchester politiekorps, die in 2006 wordt aangereden door een auto en wakker wordt in 1973. Daar blijkt hij als inspecteur werkzaam te zijn onder leiding van DCI Gene Hunt [..]. Het is de vraag of Sam gek is geworden, in coma ligt of echt terug is gegaan in de tijd.

"Elke aflevering begint met de monoloog (vertaald): 'Mijn naam is Sam Tyler. Ik heb een ongeluk gehad en ben wakker geworden in 1973. Ben ik gek, lig ik in coma of ben ik teruggegaan in de tijd? Hoe dan ook, het is alsof ik op een andere planeet terecht ben gekomen. Als ik erachter kan komen waarom, kan ik misschien terug naar huis'."

Is er leven op Mars? Het antwoord is 'ja'! Wij leven op Mars. Deze aarde, dit leven, is Mars. Elke baby die geboren wordt, is niets anders dan een 'Sam Tyler' die in het verkeerde leven (verkeerde tijd, verkeerde jaar, verkeerde lichaam) wakker wordt. Elk leven dat wordt geboren, komt terecht in een illusie, aangezien de wereld, de aarde, de omgeving en het leven dat geleefd gaat worden, niet ervaren wordt zoals het werkelijk is.

Na een geboorte zijn er simpel gezegd twee mogelijkheden.

1. De persoon wordt compleet overgenomen door de schijnbare werkelijkheid van het leven op aarde en de mensen om hem of haar heen en zal de rest van zijn of haar leven geloven dat dit de werkelijkheid is (tenzij één of andere 'traumatische' gebeurtenis hem of haar uit de illusie rukt);
   
   
2. De persoon heeft een gevoel dat er iets niet klopt en dat gevoel blijft op één of andere manier doorsudderen tijdens zijn of haar leven (totdat dit gevoel te sterk wordt om te ontkennen en hij of zij de illusie werkelijk doorziet).

Persoon "1" is een voorbeeld van grofweg 90% van de mensheid (give or take a few), terwijl persoon "2" een voorbeeld is van een 'Sam Tyler' die zich afvraagt 'Ben ik gek'. Het lastige van deze situatie is dat 90% van de mensheid dus daadwerkelijk 'gek' is—in de zin dat deze mensen leven in een illusionaire wereld die zij in stand houden met door 90% van de mensheid geaccepteerde waanbeelden—en dat een kleine 10% (de 'Sam Tylers') niet gek is maar het vermoed te zijn, aangezien de meerderheid een andere werkelijkheid beleeft.

Wat het ook niet makkelijker maakt, is dat van die 10% mensen die niet gek zijn, er een groot gedeelte is dat het denkt te begrijpen maar het feitelijk niet begrijpt. Hierdoor bestaan er binnen de (so called) 'gemeenschap' van mensen die aanvoelen dat er iets niet klopt, 100.000 theorieën over hoe het in elkaar zit. Het meest vervelende aspect hiervan, is dat al die 100.000 theorieën elkaar niet per se tegenspreken maar dat Ego er voor zorgt dat die 100.000 theorieën nooit samen zullen komen; zij zullen nooit één theorie vormen en zodoende zal 'De Waarheid'—dat wat uiteindelijk werkelijk is zoals het is—nooit gezien worden door meer dan 1 à 2 personen tegelijk.

Noot: Hiermee zeg ik niet dat er tijdens een levensduur maar 1 of 2 personen zijn die het 'zien', maar hiermee zeg ik dat er nooit meer dan 1 à 2 (hoogstens 3) personen samen zullen komen die tot de complete waarheid kunnen komen over hoe het leven is en waaruit de illusie is opgebouwd.

Binnen de 'gemeenschap' van mensen die aanvoelen dat er iets niet klopt met de schijnbare werkelijkheid die ons wordt voorgeschoteld, zijn er 100.000 theorieën die we grofweg in drie categorieën kunnen samenvoegen. Natuurlijk is elk van die categorieën weer op te splitsen in verschillende variaties die elkaar wel of niet tegenspreken en bevechten, maar dat is Ego aan het werk en daar ga ik nu niet op in.

De drie categorieën zijn:

1. Conspiracy: er klopt iets niet met de wereld en de realiteit zoals we die nu zien en dat komt omdat er mensen/entiteiten zijn die een andere wereld willen creëren dan de wereld zoals die van nature behoort te zijn (De Nieuwe Wereldorde);
   
   
2. New Age: er klopt iets niet met de wereld en de realiteit zoals we die nu zien en dat komt omdat wij verkeerd naar het leven kijken. Als je 's ochtends zou opstaan met de gedachte dat dit de eerste dag van je nieuwe leven is, en als je alleen maar positieve gedachten zou genereren, dan verander je daarmee de wereld om je heen;
   
   
3. Advaita/Non-Dualisme: er klopt iets niet met de wereld en de realiteit zoals wij die nu zien en dat komt omdat we denken dat we afgescheiden entiteiten zijn, terwijl er alleen maar ÉÉN is. Er bestaat geen IK en er is niets dat wie dan ook kan doen en alles gebeurt zoals het gebeurt en daar hebben wij geen invloed op, want 'wij'  bestaan niet. Er is alleen LEVEN, er is alleen ZIJN, en dat is ÉÉN energie, en wij kunnen nergens iets aan veranderen.

Alle drie de categorieën presenteren een waarheid, maar zolang ze los van elkaar blijven bestaan en niet samenkomen tot ÉÉN categorieën, ÉÉN theorie, zijn ze alle drie volledige onzin. Iedereen die zich in één van deze drie categorieën, of twee van deze categorieën bevindt en de andere afwijst of niet gelooft, bevindt zich in de illusie dat hij of zij behoort tot de 10% die denkt te weten dat er 'iets niet klopt', terwijl deze persoon in feite in een illusie leeft en gewoon tot de 90% behoort die denkt dat dit—het leven aangevuld met één of twee van de bovenstaande categorieën—de werkelijkheid is.

En dat is helemaal oké!

Serieus... dat is zoals het moet zijn. Ik zou er niets aan willen veranderen, omdat het niet aan mij is om het te veranderen. Als ik er iets aan zou willen veranderen, dan zou ik beweren dat het ene wel goed is en iets anders niet goed is, terwijl 'goed' en 'fout' alleen maar Ego is dat iets wil categoriseren en beoordelen en vooral veroordelen.

Het enige wat ik met dit artikel wil proberen, is aangeven dat alles werkelijk ÉÉN IS. De Conspiracy, New Age en Advaita/Non-Dualisme, samen met de illusie, de onwerkelijkheid en de onwaarheid IS ÉÉN. Het ene sluit het andere niet uit. Sterker nog: het ene bestaat alleen bij de gratie van het andere. De 10% kan niet waar zijn als deze bestaat zonder de andere 90%. De 10% zonder de 90%, of de 90% zonder de 10%, is niet ÉÉN; en er IS alleen maar ÉÉN.

Leven in de overtuiging dat dit leven, zoals we het ervaren, werkelijkheid is, is een deel van het verhaal geloven, maar leven in de overtuiging dat alles illusie is, is eveneens een deel van het verhaal geloven. Alleen wanneer je leeft in de wetenschap dat alles illusie is, maar dat die illusie een werkelijkheid is waarmee je te maken hebt, is het hele verhaal doorzien en pas dan leef je in de werkelijkheid zoals die werkelijk is... be it on Mars or not.

Hoe je dit wilt integreren in je manier van leven, is aan jou; er is niemand die je kan vertellen hoe dat moet en er is zelfs niet een specifieke manier waarop dat zou moeten; en of je dit wilt integreren in je leven, is ook aan jou, want er is niets en niemand die je kan dwingen dit te doen.

INHOUD