Depressie — (05-02-2013)

Er is sprake van een depressie wanneer iemand een langere periode neerslachtig is. Veelal wordt aangenomen dat een depressie wordt getriggerd door een gebeurtenis, emotie of trauma en wordt veroorzaakt door een te lage concentratie van de neurotransmitters serotonine en noradrenaline.

"Daarnaast kunnen andere stoffen, zoals hormonen, medicijnen, alcohol en drugs het ontstaan van een depressie in de hand werken. Ook zijn er verschillende lichamelijke ziektes bekend die depressieve verschijnselen kunnen veroorzaken. Denk daarbij aan afwijkingen van de schildklier of bijnierschors, suikerziekte en hart- en vaatziekten."

(Bron: www.psychischegezondheid.nl)

Behandeling bestaat meestal uit een aantal gesprekken en het toedienen van medicijnen. Ik geloof hier dus geen snars van en denk dat depressie het gevolg is van iets heel anders dan wat hierboven wordt beschreven.

Ik geloof dat depressie een symptoom is in plaats van een geestesziekte. Door alleen de depressie te behandelen met medicijnen, behandel je in feite alleen maar het symptoom. Je onderdrukt de gevolgen van een "ziekte" en dat houdt alleen maar in dat de "patiënt" zich tijdelijk goed voelt... maar de "ziekte" kan elk moment terugkomen.

Ik heb "ziekte" en "patiënt" tussen aanhalingstekens gezet, omdat depressie geen ziekte is en degene met een depressie vanzelfsprekend geen patiënt.

Depressie is, volgens mijn visie, het gevolg (symptoom) van het onbewust onderdrukken van een onbewuste emotie. Dit kan van alles zijn, elke emotie, maar de gemene deler van al die emoties is, dat ze zo overweldigend zijn geworden dat ze zich omvormen tot een onbewuste woede die, op zijn beurt, zo groot is geworden dat er de kans bestaat dat deze onbewuste woede doordringt tot ons bewuste bewustzijn.

Om dit te voorkomen creëert ons volkomen irrationele onbewuste onderbewustzijn een lichamelijke kwaal om er voor te zorgen dat de aandacht wordt afgeleid van die onbewuste emotie die zich ontwikkeld heeft tot onbewuste woede die op het punt staat bewust te worden.

Deze lichamelijke kwaal kan de vorm aannemen van, bij voorbeeld, migraine, rugpijn, schouderpijn (en in feite alle pijn in spieren en gewrichten), maar het kan zich ook uitten in verslavingen en depressies of zelfs vormen van kanker en auto-immuunziekten (hoewel ik hierin voorzichtig wil zijn).

Wanneer we dan alleen die lichamelijke kwaal behandelen, wat in feite dus een symptoom is van het werkelijke probleem, namelijk het onbewust onderdrukken van onbewuste emoties, lossen we het werkelijke probleem niet op en kan de kwaal elk moment weer terugkomen. En dat gebeurt ook, dat weet iedereen.

In veel gevallen is het genoeg om in te zien dat de lichamelijke kwaal voorkomt uit het onbewust onderdrukken van een onbewuste emotie die zich heeft omgevormd tot een onbewust woede die op het punt staat om bewuste woede te worden, maar in extreme gevallen heb je daar wel hulp bij nodig.

Alleen, in het geval van depressie, het onderwerp van deze blog, zou ik niet naar de medicijnen grijpen, omdat deze het probleem, waarvan de depressie een symptoom is, niet oplossen, maar alleen onderdrukken.

INHOUD