Waarom Schrijven? — (18-02-2013)

Ik heb niet echt een duidelijk idee waarom ik nog steeds dit soort berichten schrijf, of waarom ik af en toe met mensen er over praat, of waarom ik af en toe op een bericht op Facebook reageer. Het heeft namelijk allemaal geen zin.

Ik vermoed dat het neerkomt op het feit dat je iets niet werkelijk kunt verwerken, werkelijk fileren, zolang het in je hoofd zit. Het moet er uit, geëxternaliseerd worden zodat je er enigszins objectiever naar kunt kijken; maar dat kan ook gewoon op een stuk papier, dus er zal nog wel iets anders meespelen.

Wat ik wel zeker weet, is dat het niet meer mijn bedoeling is om iemand anders van mijn "gelijk" te overtuigen. Het is ieder voor zich. Niet alleen kan ik niemand helpen of redden, het is ook niet mijn taak om dat te doen. Het is niemands taak. Iedereen die zegt dat hij of zij iets heeft of weet en beweert dat hij of zij jou kan helpen om dat ook te bereiken, lult uit zijn of haar nek.

Het is ieder voor zich, iedereen moet het zelf uitzoeken. "You're on your own now, son! Go on now, it will be fucking unpleasant!"

Het is wel een goede vraag, de vraag waarom ik het zo publiekelijk opschrijf als het alleen om het opschrijven gaat. Ik ga er vanuit dat het antwoord wel eens voorbij zal komen, nu de vraag is gesteld. Er is geen reden waarom het universum mij daarin zou teleurstellen.

INHOUD