Opnieuw Titelloos — (28-02-2013)

Ik merk dat ik het steeds lastiger vind om te schrijven over wat uiteindelijk werkelijk is; en niet alleen schrijven, maar ook discussiëren over wat ik al een eeuwigheid de "illusie van de realiteit" noem. Dan heb ik het nog niet eens over discussiëren over wat IK denk dat werkelijk is, maar puur over dat 'wat wellicht mogelijk werkelijk zou kunnen zijn'.

Het grootste hobbeltje dat ik tegenkom, is dat hetgeen wij "realiteit" noemen, dat wat we elke dag schijnbaar om ons heen zien en ervaren, zijn/haar uiterste best doet om te blijven bestaan en dat veel mensen dat niet zien gebeuren.

De bovenstaande opmerking is op zich al ondoenlijk om uit te leggen aan iemand die het toch net even anders ziet. Hoe kan de realiteit zijn/haar best doen om te blijven bestaan als het simpelweg de realiteit is?

Dat komt omdat de realiteit die wij zien niets anders is dan lagen op lagen op lagen van illusies. Deze illusies worden gecreëerd door "Ego" dat er alleen maar op gericht is om ons te doen geloven dat we hier werkelijk zijn.

"Ego" creëert de schijnbare realiteit voor ons om ons weg te houden bij de werkelijke realiteit; en onderdeel van die werkelijke realiteit is dat "Ego" niet bestaat en aldus vecht "Ego" voor zijn/haar eigen (virtuele) bestaan.

"Ego" creëert dus ook de scholing die we krijgen, de religies die we volgen, de wetenschap die we geloven... en alles vertelt ons dat dit echt is en waar is en dat dit alles is wat er is. Ik ontken dit en zeg dat dit niet echt is, niet waar is, dat dit niet alles is wat er is maar juist alleen maar alles verbeeldt wat er niet is.

Het blijkt dat er niet zo heel veel mensen zijn die dit ook zo zien en binnen elke discussie komen we uiteindelijk een keer op het punt waarop we van "mening" verschillen. Geen van beiden kan dan toegeven, omdat de ander dan moet toegeven dat hij/zij niet werkelijk bestaat en ik zou moeten toegeven dat ik wel werkelijk besta. Onmogelijk in veel gevallen.

Het lijkt bijna zinloos om te discussiëren. Misschien moeten we dat alleen doen als we het heel erg leuk vinden om te doen en niet werkelijk verwachten dat de ander van mening zal veranderen. Ik heb werkelijk geen idee of ik die energie nog heb.

INHOUD