SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 SNIPS' WERELD
Pijn — (24-04-2013)

Ik ga nu iets zeggen waar veel mensen boos om gaan worden en een aantal zal zich geroepen voelen om het tegen te spreken en zichzelf of anderen te verdedigen tegen dit afschuwelijke artikel dat ik ga schrijven. Ik ga namelijk iets beweren wat niemand wil horen en iets wat vrijwel iedereen verkeerd zal begrijpen (vermoed ik); en toch ga ik het doen.

Alle pijn, geestelijke pijn, emotionele pijn, lichamelijke pijn, et cetera, is in feite psychisch. Hiermee zeg ik niet dat het een geestesziekte is, ik beweer niet dat iedereen die pijn heeft een psychische stoornis heeft, ik zelf heb al meer dan tien jaar chronische rugpijn en ik geloof niet dat ik psychisch gestoord ben, maar wel dat de pijn niet werkelijk een fysiek iets is.

Pijn, wat voor pijn dan ook, is het gevolg van een vergissing in de Denkgeest waardoor er een conflict ontstaat tussen wat is en wat jij denkt dat is. Het gevolg, het resultaat, is pijn.

Gezien vanuit Een Cursus in Wonderen (in een door mij versimpelde vorm dan), zijn wij Geest, eeuwig en onveranderlijk perfect, en is het de Denkgeest die het idiote idee had om zich af te scheiden. De Denkgeest is, in plaats van om het idiote idee te gaan lachen, gaan geloven dat afscheiding werkelijk mogelijk was. Door die afscheiding is Ego ontstaan en Ego heeft vervolgens dat wat wij nu als realiteit waarnemen gemaakt, waaronder ons lichaam met de ingewanden, het hart en de hersenen.

Alles begint bij de vergissing van de Denkgeest dat er daadwerkelijk zoiets als "afscheiding" kan bestaan en elke nieuwe vergissing die de Denkgeest op dit vlak maakt, heeft een psychisch of fysiek effect op het lichaam in de vorm van een soort van pijn. De boeddhisten zeggen "leven is lijden", maar dat is alleen maar zo omdat er een conflict bestaat tussen dat wat werkelijk is en de vergissing die onze Denkgeest heeft gemaakt en vervolgens als werkelijkheid is gaan zien.

Elke keer wanneer we met onze Denkgeest een beslissing nemen die haaks staat op het feit dat er geen afscheiding bestaat, wordt dit in het beste geval omgezet naar een gevoel van onbehagen of angst, en in het ergste geval uit het zich als pijn en ziekte.

Ik heb op dit moment "spit", een hele vervelende rugpijn, en wat ik me dus niet moet afvragen is: "Wat heb ik verkeerd gedaan? Welke beweging had ik niet moeten maken?" maar eerder: "Wat is er verkeerd gedacht?" of "Wat is er verkeerd besloten?". Het antwoord op die vraag kan ik zelf niet geven, want als ik het antwoord zou weten zou "ik" het in eerste instantie niet hebben gedacht of besloten, maar het antwoord kan me wel worden gegeven.

Ik heb de vraag gesteld en voor de rest wacht ik af.