Het Huidige Moment — (29-05-2013)

Als er geen doel is (zie: vorige blog) en daardoor geen reis naar dat doel toe, simpelweg omdat we nooit ons thuis hebben verlaten, dan is alles wat we denken dat er is gebeurt, niet gebeurt. Intellectueel kun je dit misschien accepteren, maar je kunt het niet begrijpen. Onze hersenen zijn niet gemaakt om dit te begrijpen. We kunnen ons er geen beeld van vormen en onze omgeving levert teveel "maren" op die aantoonbaar bewijsbaar lijken te zijn binnen deze illusie, ook al zijn ze niet waar.

Zoals Albert Einstein al zei:

"De werkelijkheid is louter illusie, maar wel een hardnekkige"

... en Albert was niet de domste man op aarde

Op het moment dat wij (met "wij" bedoel ik "dat wat we werkelijk zijn") bedachten dat het een goed idee zou zijn om ons af te scheiden van Het Geheel/GOD om ons eigen paradijs te scheppen, zag Het Geheel/GOD in dat dit een onmogelijkheid was en corrigeerde de verkeerde gedachte. Wij, anderzijds, geloofden dat het wel mogelijk was en geloofden ook dat we ons hadden afgescheiden. Maar op het moment dat we geloofden dat we ons hadden afgescheiden en dus zelfstandige scheppers waren, zagen we in dat het hele idee een sullig en dom idee was, maar we vergaten er om te lachen. Ego nam het over en we weigerden toe te geven dat we een vergissing hadden gemaakt.

Evenzogoed voelden we ons vanaf dat moment (onbewust) schuldig over het verraad dat we dachten te hebben gepleegd op Het Geheel/GOD en ontstonden er verschillende redenen voor De Reis: de schuld en de terugkeer naar Het Geheel/GOD. Hierdoor ontstond een vertrekpunt A en een doel B en hierdoor ontstond automatisch een ruimte tussen A en B waardoor er automatisch de tijd ontstond met een verleden waarover we ons schuldig voelen en een toekomst waarin we het goed willen maken.

En nog steeds kijken we allen afzonderlijk naar ons verleden, dat niet perfect was en waarin we de dingen graag anders hadden willen doen, en de toekomst waarin we hopen en willen dat we het beter doen dat in dat verleden. Hierdoor wordt het verleden de maatstaf voor de toekomst en is "het huidige moment" slechts de overgang van het verleden naar die toekomst waarin we het beter gaan doen; "het huidige moment" gebruiken we alleen om voorbereidingen te treffen voor de toekomst.

Als je me een beetje hebt gevolgd in mijn betoog, zul je inmiddels het volgende inzien. Als er geen doel en geen reis is, als we ons nooit hebben kunnen afscheiden van Het Geheel/GOD, dan is er nooit een A of een B ontstaan en is er nooit ruimte ontstaan, hierdoor kan er geen tijd zijn ontstaan met als onweerlegbaar gevolg dat er geen verleden en geen toekomst kan bestaan. Het enige wat overblijft is "het huidige moment" waarin en waarmee je "het" moet doen.

"Het huidige moment" hebben velen van ons waarschijnlijk nog nooit werkelijk meegemaakt omdat we alleen bezig zijn met de resultaten uit het verleden en de wensen voor de toekomst, maar er zijn geen resultaten uit het verleden als er geen verleden bestaat, en de wensen voor de toekomst zijn illusie omdat er geen toekomst is. Er is alleen "het huidige moment" en het enige wat je in "het huidige moment" kunt doen is "Zijn"... en dat kun je nooit verkeerd doen.

INHOUD