Maya En Dat Wat Waar Is — (20-10-2013)

'Dat wat waar is' is niet zo heel erg ingewikkeld. Het is het meest simpele dat er bestaat, omdat het 't enige is dat bestaat. 'Dat wat waar is' is wat waar is en al het andere dat niet valt onder 'dat wat waar is' is onwaar. Waarheid bestaat, onwaarheid niet.

'Dat wat waar is', is het enige dat bestaat. 'Dat wat waar is' is het absolute. Het is het absolute bewustzijn, de absolute waarheid, het absolute alles en het absolute niets, onveranderlijk voor eeuwig en altijd. Stil, geluidloos en bewegingloos, voor altijd en eeuwig hier en nu. 'Dat wat waar is' is het enige dat IS, de rest is onwaar en bestaat niet. Als het beweegt, veranderlijk is, eerst dit en dan weer dat is, kan ontstaan en verdwijnen, dan is het onwaar en bestaat het niet. Zo simpel is het, iets anders is niet waar.

Het enige wat 'dat wat waar is' ingewikkeld maakt en voor ons onzichtbaar en onbegrijpelijk, is 'Maya' (Sanskriet voor Illusie). Maya is de macht en de energie die de dualiteit en daarmee het fysieke bestaan in het leven heeft geroepen. Binnen 'dat wat waar is' is er ooit de gedachte ontstaan dat er iets afgescheiden van 'dat wat waar is' kan bestaan, uit die gedachte is Maya ontsproten en Maya heeft de dualiteit en het leven verzonnen.

Waarom en hoe die gedachte is ontstaan, doet er eigenlijk niet zoveel toe. We zijn hier niet om alles te verklaren, we zijn hier om wakker te worden. Hoe langer we hier bezig zijn dingen te verklaren — met andere woorden: blijven mierenneuken — hoe langer we mee blijven gaan in de illusie en hoe langer Maya aan de macht zal blijven. Dit is de enige functie van onduidelijkheden, verwarring en paradoxen: ons bezig houden en gevangen houden. Bekeken vanuit 'dat wat waar is' bestaan er geen onduidelijkheden en paradoxen, en is er geen verwarring.

Simpel gezegd, en meer ga ik er niet over zeggen, is er geen reden waarom die gedachte is ontstaan en deze redeloze gedachte is ontstaan door het denken dat het zo is.

Er is dus een schijnbare afscheiding ontstaan. Om deze schijnbare afscheiding en het bestaan van Maya een schijnwaarheid te verlenen, heeft Maya de illusie van het bestaan verzonnen; het universum, de planeten en sterren, de aarde en al het leven er op. Deze illusie van het bestaan breidt zich alleen maar uit, het wordt groter en groter, wijder vertakt en meer gedeeld en verdeeld; maar alles in dit universum, en zelfs het universum zelf, is in feite letterlijk verzonnen.

Binnen die illusie van het bestaan is Maya de zelfbenoemde en over alles heersende Godin, Ego is haar hoogste legerofficier en de creaturen op aarde vormen haar leger. De enige taak van het leger is 'verdeel en heers', want zolang er verdeling is, kan Maya heersen over haar rijk. Zolang we geloven dat er veel is in plaats van één, van alles en nog wat in plaats van niets, blijft de illusie in takt en gelooft Maya bestaansrecht te hebben.

Maar, en dit is belangrijk: het enige dat werkelijk waar is, is 'dat wat waar is'. Er is nooit een gedachte van afscheiding geweest, er is nooit afscheiding geweest, Maya is nooit ontstaan en zij heeft nooit een illusie van een bestaan verzonnen. Er bestaat geen universum, er zijn geen planeten en sterren, er bestaat geen aarde en geen leven op aarde. Als je dit gaat inzien, ben je aan het ontwaken en als dit je dagelijkse realiteit is, ben je klaar.

Waarheid bestaat, onwaarheid niet; zo simpel is het.

INHOUD