Volwassenheid En Maya's Systeem — (09-11-2013)

Het bestaan, Maya's illusie, is een geweldig systeem. De enige reden voor het bestaan is het bestaan in stand houden en daarmee de illusie, de droomstaat, in stand te houden. Het enige wat Maya hoeft te doen om haar macht te behouden als oppergodin is er voor zorgen dat niemand ontwaakt uit de droom wanneer dat (in mijn ogen) gewenst zou zijn; zo tussen ons vijftiende en achttiende jaar.

Wij hebben volwassenheid vertaald naar tijd, zoals we alles vertalen naar tijd (of ruimte), en we hebben besloten dat iemand volwassen is rond zijn achttiende. Dit is verder nergens op gebaseerd, anders dan de achttien jaar die voorbij zijn en iets in ons achterhoofd dat zegt dat het rond die tijd zou moeten gebeuren. Volwassenheid heeft niets te maken met achttien jaar op aarde rondlopen. Je kunt in die achttien jaar helemaal niets hebben opgestoken en mentaal en geestelijk nog steeds een kleuter zijn.

En dat is ook precies het geval. Zolang mensen niet enigszins ontwaken in de droom blijven ze kinderen. In de praktijk wordt onze wereld geregeerd door mensen die nog steeds kinderen zijn met misschien 50 jaar ervaring... maar toch nog steeds kinderen die reageren zoals kinderen reageren... kinderachtig. Je wordt pas volwassen wanneer je ontwaakt in de droom en de realiteit ziet zoals het in waarheid is. Dan 'weet' je dat het bestaan, de aarde en het universum, alles, wordt omvat door Absoluut Bewustzijn en dat alles —letterlijk alles!— eenzelfde deel is van het geheel.

Alles en iedereen is letterlijk dezelfde en als dat gezien wordt is het onmogelijk om een ander —die letterlijk dezelfde is als jij— iets aan te doen. Als iedereen rond zijn achttiende werkelijk volwassen zou worden en zou ontwaken in de droom, zouden er onmogelijk oorlogen kunnen worden gevoerd en zou onze habitat onmogelijk vernietigd kunnen worden voor winst, omdat er winst noch verlies mogelijk zou zijn. Dat is hoe het zou kunnen zijn als Maya niet de macht zou hebben over het bestaan.

Maar Maya heeft wel de macht over het bestaan. Ze heeft zelfs het bestaan verzonnen en de enige manier om het bestaan te laten blijven bestaan is er voor zorgen dat het merendeel van de mensheid blijft dromen. Het is de bedoeling dat het is zoals het nu is, met alle oorlogen en drama. Wakker worden is de uitzondering in de beleving van Maya. Alleen mensen die ontwaakt zijn zien de mogelijke potentie van een volledig ontwaakte mensheid, hoewel het ook goed mogelijk is dat het hele bestaan zou verdwijnen of imploderen wanneer iedereen zou ontwaken. Zou zo maar kunnen.

Het enige dat Maya heeft hoeven doen om het bestaan en haar macht veilig te stellen, is er voor zorgen dat de eerste generatie mensen niet konden ontwaken, waarna de slaapwandelaars zichzelf en hun nageslacht in slaap hebben gehouden... ad infinitum. Als niemand wakker is kan niemand worden geleerd dat het normaal is om wakker te worden. Tel daarbij op dat dit inmiddels eeuwen gaande is en je begrijpt hoe wonderbaarlijk het is dat er überhaupt nog mensen wakker worden.

Het is een geweldig systeem dat Maya ontwikkeld heeft en ze hoeft er niets voor te doen om het in gang te houden. Af en toe grijpt ze in als er iemand dreigt wakker te worden, maar dat doet ze zonder al teveel inzet omdat het niet zoveel uitmaakt als er ééntje wakker wordt; die zal toch door een meerderheid voor gek worden verklaard. Ze grijpt pas echt in als een grote groep mensen tegelijk dreigen wakker te worden, zoals in de jaren 1960 met de hippies... die hele scene is in no time op een geweldige manier volledig vernietigd door Maya.

De kans dat we ooit een keer met zijn allen wakker zullen worden en zullen samenleven op een vreedzame aarde in harmonie met de creatie om ons heen, is gigantisch verwaarloosbaar. Het gaat nooit gebeuren. Aan de andere kant staat Maya wel oogluikend toe dat een handjevol mensen dat het echt wil, ook werkelijk wakker kan worden en het bestaan kan zien voor wat het is: Maya's speeltuin waarin in principe alles mogelijk is.

INHOUD