Het Verhaal Dat Niet Is — (08-02-2014)

Ik moet maar weer eens iets opschrijven, niet omdat het verplicht is, maar omdat het voor mij dan inzichtelijk wordt. Het is dan een manifestatie van een idee dat wel in mijn hoofd zit maar overduidelijk niet van mij is, ikzelf ben niet slim genoeg om zoiets te verzinnen... en dat geldt voor alles wat ik hier op deze weblog schrijf.

Het leven, nee, het bestaan, jouw en mijn eigen bestaan (het 'Zijn' als het ware), is heel erg echt maar absoluut niet waar. Het enige dat echt is, is dit moment, ook al is dit moment niet echt waar. Het verleden daarentegen is niet echt en niet waar, net zoals de toekomst niet echt is en niet waar. Wat de Ego-denkgeest doet is een verhaal maken waarmee 'hij' het verleden en de toekomst verbindt met dit moment. Het verbindt iets dat niet echt en niet waar is met het enige dat wel echt is (maar ook niet waar, pfff, lekker verwarrend hè?).

De Ego-denkgeest doet je geloven dat jij op dit moment doet wat je doet omdat je gisteren dat deed en morgen dat en dat en dat wilt doen of hebben. Dat verhaal is niet waar. In principe gebeurt er de gehele dag niets tot er actie wordt ondernomen, en op dat specifieke moment begint er een nieuw verhaal dat losstaat van een verleden of een toekomst. Op het moment dat ik besloot om dit te gaan schrijven, begon het verhaal "Frits schrijft voor zijn weblog". Dit verhaal eindigt wanneer ik klaar ben met schrijven en dan is dat verhaal voorbij en is het niet meer echt en absoluut niet waar.

Zo start elk moment een nieuw verhaal. "Frits schrijft" - "Frits publiceert" - "Frits doet boodschappen" - "Frits gaat slapen" - het zijn allemaal losstaande verhalen die starten op het moment dat ze starten en verdwijnen wanneer ze afgelopen zijn, en ze hebben niets te maken met een vorig verhaal of een volgend verhaal, want elk vorig verhaal is verleden (en verleden is NIET echt en NIET waar) en elk volgend verhaal is pas een verhaal op het moment zelf, in de toekomst is het nog geen verhaal (want toekomst is NIET echt en NIET waar).

Daarbij komt nog dat op het moment dat een verhaal begint, niemand weet hoe het gaat lopen, wat er uit voort zal komen of wat het wel of niet zal opleveren. Daarom is het zinloos om je druk te maken of zenuwachtig te zijn wanneer een verhaal begint, want ten eerste gaat het verhaal weer voorbij en heeft het geen binding met een eerder of een later verhaal, en ten tweede is het idee dat je er controle over hebt of dat het zou moeten zijn zoals jij in gedachte hebt, een illusie (wat een vriendelijker woord is voor waanidee)

Ik weet niet of dit echt duidelijk is, maar voor nu is dit hoe ik het kan beschrijven. Ik heb al eens gezegd, geloof ik, dat ik dit echt alleen voor mezelf schrijf, omdat het uit mijn hoofd moet en zo ver weg als mogelijk van mij verwijderd, waardoor het iets wordt waarmee de waarheid aan de slag kan. Deze weblog heeft zich bewezen als een goede methode voor mij. Als iemand anders er iets aan heeft, geweldig, zo niet, ook geweldig.

INHOUD