SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 IN DE ZANDBAK
Niet Willen Weten — (200418)

Het volgende schreef ik op Facebook, naar aanleiding van een gesprek met A.V. in De Roos:
“Mensen willen niets weten of onderzoeken dat ook maar enigszins bedreigend is voor de huidige situatie. Dus overtuigen ze zichzelf dat het “niet waar kan zijn” of weigeren te zien, horen of luisteren. De meesten van jullie die dit lezen, zullen zeggen dat het niet over jou gaat, maar waarschijnlijk wel. Zeer weinig mensen, heel erg weinig, willen werkelijk weten wat waar is, omdat het wat je dacht dat waar was volledig zal vernietigen… Dus zelfs jij wilt waarschijnlijk niet weten, zelfs niet als je denkt en zegt dat je wel wilt weten. Nog niet in ieder geval.”
Waar Facebook geen plek is voor nuance, is deze blog dat wel...

Het “niet willen weten” mondt uit in drie mogelijke methodes om er daadwerkelijk voor te zorgen dat je aangeboden informatie ook echt niet in je opneemt.

De eerste is het actief en bewust niet willen weten en wordt ingezet in het geval van informatie die er — volgens onze persoonlijke beleving — niet zo heel erg toe doet, waardoor we  onze schouders kunnen ophalen en onaangetast verdergaan met wat we aan het doen waren.

Wanneer ik, bij voorbeeld, informatie overhandig over de Holocaust (zie artikel), zoals links naar informatie en video’s en boeken, waaruit blijkt dat er geen georganiseerde genocide heeft plaatsgevonden en de Holocaust dus niets anders is dan een mythe, dan is een veelvoorkomende reactie:
“Het maakt niet uit of dat waar is of niet, want de anti-Joodse maatregelen in Nazi-Duitsland en de deportatie van de onschuldige Joden is al erg genoeg.”
En natuurlijk is dat “al erg genoeg”, maar als het verhaal en de beschuldiging dat de Nationaal Socialisten van Hitler en onder leiding van Hitler systematisch de Joodse bevolking in Europa probeerden uit te moorden vals is — met andere woorden: niet waar! —, dan is het mij een raadsel waarom je dat niet zou willen weten. Als het namelijk klopt wat ik beweer (en velen met mij), dan betekent dit dat er de afgelopen 73 jaar systematisch tegen ons is gelogen — en het lijkt mij dat je zoiets wel zou moeten willen weten.

De tweede methode is de cognitieve dissonantie waarmee informatie, die onbewust gezien wordt als bedreigend, wordt weggefilterd en verdraaid tot iets wat als “veilig” wordt ervaren — met andere woorden, het systeem (lichaam-geest-denken) wil het niet weten en verdraaid de informatie en jij hebt daar niets over te vertellen.

Cognitieve dissonantie, gaat buiten ons om en kun je in feite niemand kwalijk nemen, zoals je dat wellicht wel bij de eerste methode zou kunnen doen. De informatie komt wel binnen en je kunt er zelfs geboeid naar luisteren, alleen het denken in je hersens maakt er iets anders van. Simpel gezegd hoor en begrijp jij iets anders dan wat de persoon tegenover je aan het vertellen is.

Cognitieve dissonantie vindt vrijwel constant plaats bij vrijwel elke informatie die tot je komt; het is zelden tot nooit dat je daadwerkelijk hoort en begrijpt wat een ander werkelijk probeert over te brengen. Meestal is het effect niet zo extreem en de dissonantie niet zo groot, tenzij het daadwerkelijk over iets gaat wat als “bedreigend” wordt beschouwd door het ego/het denken/de geest, in dat geval komt er werkelijk niets bij je binnen.

En dan is er, zoals ik al schreef en waar je natuurlijk reikhalzend naar uitkijkt, nog een derde methode, wat in feite de eerste en de laatste beschermingsmuur tegen schijnbaar schadelijke informatie is:

AFLEIDING!

En wat is het leven in de zandbak anders dan een onafgebroken afleiding om er maar niet achter te komen wat dit hier is en wat jij daarin werkelijk bent? Geprojecteerd op het gegeven “de dood” is onze basis angst en de drijvende kracht achter alles wat we doen, de angst om niet te bestaan. Daarnaast is er de angst dat het bestaan, mits dat bestaat, zinloos is en dat alles wat we doen om ergens vrij van te zijn niet werkt. Elke informatie die wijst naar één van die uitkomsten — niet bestaan, alles is zinloos, niets werkt; en om eerlijk te zijn, andere uitkomsten zijn er niet — of alle drie die uitkomsten, wordt door het systeem (lichaam-denken-geest) gezien als “schadelijk”.

Dus we plempen ons leven, ons schijnbaar bestaan, vol met bezigheden variërend van het simpele huisje-boompje-beestje, geloven van religies, vasthouden aan dogma’s, hebben van hobby’s, glorificatie van relaties, de schuld leggen bij anderen, geloven in sprookjes, verhalen en utopieën, tot aan het ontwikkelen van depressies, ziektes en verslavingen — waaronder: drank, drugs, voedsel, seks, werk en, de allerlaatste beschermingsmuur, spiritualiteit. Zelfs het plegen van zelfmoord kan gezien worden als het plegen van “de ultieme daad” waarmee je hoopt te bewijzen dat je hebt bestaan en controle hebt over het leven.

Bij dit alles geldt in veel gevallen, zo niet de meeste gevallen, dat jij niet bewust bedenkt om iets te gaan doen om te ontkennen dat je niet bestaat en nooit bestaan hebt of dat je wellicht nu wel bestaat maar ooit nooit meer zal bestaan, ook dit gebeurt, net als cognitieve dissonantie, veelal onbewust. Niettemin ben je er nu bekend mee dat dit gaande is, tenzij jij je schouders ophaalt, je brein de woorden verdraait of je het te druk hebt om er even over na te denken. Maar het zaadje is gepland en het is nu alleen maar wachten tot de grond vruchtbaar genoeg is om het te laten ontkiemen.