VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
IN DE ZANDBAK
Resultaten uit het Verleden — (010818)
Blijkbaar, zo is de ervaring en schetsen de resultaten uit het verleden, loopt alles wat ik denk te moeten of te willen op niets uit. Het is overduidelijk niet ‘gewenst’ dat ik iets onderneem vanuit het denken — geconstrueerd vanuit het denk-systeem dat soms verward wordt met ‘ego’ — dat het wellicht goed voor mij zou zijn om binnen een gegeven situatie dit of dat te doen of te ondernemen. Als ik terugkijk op dit leven, dan is vrijwel alles wat enigszins ‘succesvol’ of ‘vruchtbaar’ genoemd kan worden, dat wat simpelweg op mijn pad kwam en waarin ik ben meegegaan.
Vanaf mijn negende jaar heb ik jarenlang op redelijk hoog amateur-niveau geturnd. Hiermee heb ik best veel eerste prijzen gewonnen, dus ik mag aannemen dat ik goed kon turnen. Maar, de reden waarom ik op turnen ben gegaan was niet omdat ik het zo geweldig vond, maar omdat een buurtvriendje (toevallig was dat Ron Zwerver die later op hoog niveau zou gaan volleyballen) er op zat… en daarna ben ik gewoon met de stroom meegegaan. Opeens deed ik mee aan wedstrijden en opeens won ik prijzen, maar niet omdat ik er zoveel moeite voor deed. Het ging vanzelf.
Hetzelfde gaat op voor mijn amateur carrière als gitarist. Ook daar ben ik ingerold zonder enige inzet van mijzelf. Het leek me leuk om gitaar te spelen en vervolgens kreeg ik van een vriendin van mijn zus een oude gitaar die ze toch niet gebruikte. Ik ben daar een beetje op gaan pielen en twee jaar later stelde een vriend — die ik overigens van het turnen kende — voor om een band op te richten. Ik zei ja en vanaf dat moment ben ik met de stroom meegegaan.
Tot ik besloot ‘professioneel’ te gaan. Dit leek in eerste instantie een goed idee, maar liep uiteindelijk op niets uit — los van wat herinneringen en twee singletjes die bijna niemand wilde draaien. Ik richtte vanuit het niets zelf een band op en dat leek goed te gaan. We hadden af en toe optredens, maar werkelijk doorbreken wilde niet echt lukken. Op een gegeven moment stopte de zanger er mee en moesten we op zoek naar een nieuwe.
Vanaf dat moment was ik de controle kwijt. De nieuwe zanger die er bij kwam stond er op dat we andere muziek zouden gaan maken, wat de meerderheid accepteerde. De drummer en de zanger namen het roer over en door hun inzet kregen we een platencontract. Uiteindelijk, na twee singles, werd het contract opgezegd en viel de band uit elkaar. Einde professioneel muziek verhaal. Daarna ben ik weer als amateur muziek gaan maken en hobbelde ik gewoon weer mee met de mensen waarmee ik samenspeelde en dat ging over het algemeen zonder problemen.
De baantjes die ik heb gehad waren voornamelijk baantjes die ik via iemand of een organisatie kreeg aangeboden en waarvoor ik geen enkele moeite hoefde te doen. Het was alsof het de ‘bedoeling’ was dat ik daar even vertoefde. De eerste was als copy-writer op de grafische afdeling van een stichting, waar ik uiteindelijk heb geleerd om een website te bouwen. Dankzij de kennis die ik daar opdeed kon ik zelf de snips.nl website en later de autolyse.nl website opzetten.
De tweede was als ‘inkoper boeken en algemene medewerker’ bij Spiritueel Centrum de Roos, waar ik alle spirituele informatie voor handen had om mij op dat gebied te ontwikkelen. Ik geloof niet in toeval of voorbestemming, maar je kunt het bijna niet anders dan één van die twee noemen. Om deze baan te verkrijgen heb ik ook geen enkele moeite hoeven te doen, ik kreeg hem bijna letterlijk in mijn schoot geworpen.
Bij mijn vooralsnog laatste baan vond ik dat ik iets moest gaan doen en wilde ik uit de bijstand. Dus ben ik zelf actief gaan zoeken en ben ik er zelf op af gegaan — net als bij de oprichting van de ‘professionele band’ vanuit het denken dat het goed voor mij zou zijn om binnen deze situatie dit te gaan doen en te ondernemen. Dat liep, nog sneller dan die band, uit op een fiasco, waardoor ik al na twee dagen genoodzaakt was ontslag te nemen. Blijkbaar kan ik niet met voorbedachte rade ergens aan beginnen of meedoen en is dit “Frits-lichaam” gedoemd om passief mee te stromen op wat er maar voorbijkomt — wat op zich een goede pointer is, waardoor ook dit debacle iets heeft opgeleverd.
Overigens, als persoonlijk puntje, zijn de weinige relaties die ik heb gehad mij ook overkomen. De vrouwen die ik actief probeerde te ‘versieren’ hadden consequent geen interesse in mij of hetgeen ik voor ogen had. Alles wijst er op dat ik niet weet wat goed is voor dit “Frits-lichaam” en dat het beter is om alleen maar af te wachten wat er op mij afkomt.
Als het ‘goed’ is, zo blijkt uit het verleden, dan is het afwijzen van die mogelijkheid geen optie en gaat het simpelweg gebeuren. Dit geldt overigens net zo goed voor iets wat het ‘denk-systeem’ als niet goed of vervelend ervaart. ‘Goed’ is hierin niet mijn mening er over, maar iets wat ‘goed’ is voor wat er gebeurt, los van wat ik of het denk-systeem er van vindt.
Alles wat ik wens en wil, en ook alles wat ik niet wens en niet wil, levert het tegenovergestelde op en het lijkt er op dat ik op het punt sta om al het wensen, willen, niet-wensen en niet-willen op te geven om me over te geven aan de stroom… ongeacht waar die me naartoe leidt. Blijkbaar was het laatste ‘werk-debacle’ nodig om het laatste beetje vergeefse hoop, dat ik dit leven werkelijk kan sturen, te breken en te vernietigen.
Dit klinkt wellicht dramatisch, maar het is hoe het hier ervaren wordt. Het voelt als rouw, alsof er iets in mij is gestorven waar ik afscheid van moet nemen en waardoor ik eigenlijk geen idee meer heb wat er gaat komen en hoe dat zal zijn — wat op zich ook wel weer ergens een beetje positief voelt: “De voor- en nadelen van de vermorzelde hoop!” (mooie boektitel!)
Hoe dan ook, ik weet het niet… we zien het wel… op=op!
|
