VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
FRITS SNIPS
En toen was er... IK! (11-10-2019)
De belangrijkste gebeurtenis in ons leven is onze geboorte. Zonder onze geboorte zouden we er niet zijn. We zouden niets kunnen doen, niets kunnen meemaken, niet lief kunnen hebben, niet kunnen haten. Hoe frustrerend moet het dan zijn dat wijzelf helemaal niets van onze geboorte kunnen herinneren?
Blijkbaar in zijn geheel niet frustrerend, want iedereen neemt gewoon aan dat ze geboren zijn en staat er verder nooit een moment bij stil dat ze daar geen herinnering aan hebben. De geboorte is voor ons wat De Oerknal is voor het heelal; we nemen aan dat het heeft plaatsgevonden puur en alleen gebaseerd op de schijnbare gevolgen.
We ervaren dat we bestaan, we ervaren dat we groter en ouder worden en we weten niets over onszelf toen we er nog niet waren, dus nemen we aan dat we zijn geboren. Dit wordt natuurlijk versterkt doordat onze ouders ons vertellen dat we zijn geboren op een bepaalde datum, er een officieel document bestaat dat zegt dat we op die datum zijn geboren en dat er foto’s zijn van dat we zijn geboren — hoewel dat tegenwoordig waarschijnlijk een HD video is met surround sound.
Het enige wat wijzelf werkelijk kunnen verifiëren is dat we ons ergens na ons tweede jaar, maar meestal later, bewust worden van het schijnbare feit dat we bestaan. Ikzelf weet vrij weinig over mijn eerste vier jaar op aarde, maar in mijn vijfde jaar was ik er opeens. Voor zover ik weet verscheen IK opeens halverwege het verhaal. Ik ben er van overtuigd dat dit zo voor iedereen is.
Op een gegeven moment wordt ons verteld dat we zijn geboren en dat nemen we aan zonder enige vorm van twijfel, ook al weten wijzelf daar niets vanaf. We nemen het aan omdat het ons verteld wordt door mensen waarvan we aannemen dat die al op aarde rondliepen voordat wij langskwamen en beweren dat ze erbij waren; dus zij zullen het wel weten. Ook al hebben we daarvoor geen enkel bewijs.
Op het moment dat we ons bewust zijn van ons bestaan op iets waarvan ons is verteld dat het een planeet is die ‘Aarde’ heet, is er een ‘IK’ ontstaan en in ons neergedaald. Over die ‘IK’ wordt ons verteld dat wij dat zijn. Vanaf het moment dat we als waarheid aannemen dat wij die ‘IK’ zijn, en dus klakkeloos het verhaal over de oorsprong van ons bestaan aannemen en geloven omdat het ons is verteld, zullen we alles wat ons daarna wordt verteld ook aannemen en geloven.
En waarom zouden we dat niet doen? We weten niet beter en de mensen om ons heen zijn hier al veel langer en zullen het dus wel beter weten. In feite, als we eerlijk zijn en alleen uitgaan van wat wijzelf kunnen verifiëren zodat wijzelf zonder twijfel kunnen vaststellen dat het werkelijk zo is, blijkt er geen enkele manier te bestaan om onze geboorte te verifiëren; net zoals er na eeuwen en eeuwen van wetenschappelijk onderzoek nog steeds geen tastbaar bewijs is voor het plaatsvinden van een oerknal.
Maar we zijn niet in staat om zo eerlijk te zijn, omdat we niet in staat zijn om voor onszelf te denken. Voordat we überhaupt in staat zijn om zelf te denken, zelf te redeneren en zelf te beslissen wat waar is en wat niet, worden we het onderwijssysteem ingeduwd waar ons van alles en nog wat wordt gepresenteerd als absolute waarheid, en wij geloven dat en nemen het aan als absolute waarheid omdat we simpelweg niet beter weten — en het wordt ons verteld door mensen die al langer op aarde zijn en het dus wel beter zullen weten.
De meeste mensen op aarde leven hun volledige leven gebaseerd op de aanname van- en het geloof in het allereerste verhaal dat zij zijn geboren en dat zij die ‘IK’ in dat lichaam zijn. Wanneer dat verhaal is geaccepteerd als een niet te weerspreken waarheid, is die ‘IK’ klaar om alles te accepteren wat hem wordt verteld zolang de bron maar overtuigend genoeg is en het verhaal niet te extreem voor zijn denksysteem.
Uiteindelijk levert dit een mens op die ervan overtuigd is dat hijzelf nadenkt terwijl hij alleen maar aanneemt en gelooft wat iemand anders heeft gezegd of beweerd vanuit een status als wetenschapper, deskundige, journalist of leider van een groep of land. Wanneer meerdere mensen hetzelfde zeggen wordt dit al snel als waar ervaren, en als daarna heel veel mensen het bijna klakkeloos herhalen wordt het gezien als waarheid.
Zo’n mens is super manipuleerbaar en je kunt dit zien gebeuren wanneer er hordes ‘gele hesjes’, ‘rode hesjes’, ‘boeren’ of ‘stakende klimaat-kinderen’ de straat opgaan. Het grootste deel van hen hebben nog nooit een moment in hun leven zelf nagedacht en de rest zijn de organisatoren die de anderen vertellen hoe het zit en waarom ze de straat op moeten.
Vrijwel alles wat we denken te weten is gebaseerd op wat een ander ons heeft vertelt. Het is niets meer dan ‘van horen zeggen’ en in een rechtszaak wordt dit meteen in de prullenbak gesmeten. Maar wij baseren ons hele leven, al onze beslissingen en al onze overtuigingen op ‘van horen zeggen’ en nemen meestal klakkeloos aan dat het waar is, terwijl we niet eens zeker kunnen zijn van het als feit aangenomen verhaal dat we geboren zijn.
Voor jezelf denken en voor jezelf vaststellen wat waar is en wat niet, vereist dat je alles wat je ooit is vertelt vergeet. Je moet overnieuw beginnen en het beste punt om te beginnen is het begin: je geboorte, of nog beter, de Oerknal. Als blijkt dat je geboorte of zelfs de Oerknal niet te verifiëren is, dan betekent dit dat alles wat daarna komt op los zand is gefundeerd.
|
