VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
Waarom De Zoektocht Zo Moeilijk Lijkt — (03-12-2017)
Een probleem dat het succes van een spirituele zoektocht tegenwerkt is de neiging om het ingewikkelder te maken dan het in alle eerlijkheid is. Hier kom je natuurlijk pas achter wanneer je er klaar mee bent, want tot die tijd kan niemand het je aan je verstand peuteren dat het echt niet zo heel erg ingewikkeld is. Ik ga het toch proberen.
Het begint al met de misvatting dat je iets moet vinden wat je nu nog niet hebt. Dit kun je een leven lang volhouden zonder het ooit te vinden en als je in reïncarnatie gelooft kun je er meerdere levens aan besteden zonder het ooit te vinden. Als je iets tastbaars zoekt, iets wat je kunt gebruiken of wilt hebben, zoals een hamer, je sleutels of een nieuwe fiets, dan kun je dat vinden, maar dat wat je zoekt tijdens een spirituele zoektocht is dat wat zoekt… en dat ben je al. Problem solved!
Veel spirituele zoekers geloven dat wat ze zoeken iets heel erg groots is, iets enorm geweldigs dat alles overschaduwt of verlicht en ergens ver van hen verwijderd is, terwijl het juist heel klein is en vooral heel erg gewoon en normaal, bovendien is het dichterbij dan het puntje van je neus; het is namelijk dat wat je bent. Ik kan daar allemaal mooie benamingen aan geven, maar die zeggen niet zoveel… dus je moet gewoon zelf komen kijken.
En dat is meteen een andere vergissing die veel spirituele zoekers maken, ze denken dat er goeroes, meesters, leraren en coaches bestaan die hen kunnen helpen om te vinden wat ze ten onrechte denken dat ze nog niet hebben. Dat gaat niet werken. Er bestaat geen enkele goeroe op aarde die iemand daadwerkelijk kan geven wat hij of zij denkt te zoeken. Je moet het echt zelf doen, het is geen groepsproject. Door te hopen dat een ander je gaat helpen en je succes afhankelijk te maken van wat een ander je belooft te geven, verspil je ontzettend veel tijd.
Iets anders dat de zoektocht onnodig ingewikkeld maakt is de noodzaak om alles te verklaren en te begrijpen. Ik heb ontzettend veel tijd verspild (niet echt natuurlijk, omdat tijd niet bestaat, maar bij wijze van spreken) aan het willen verklaren wat dit gekkenhuis dat we aarde noemen en dat gestoorde spel dat we leven noemen nou echt precies is. Het enige waar ik achter ben gekomen is dat het niet te verklaren en niet te begrijpen is, omdat het allemaal niet iets is.
Dan komt al snel de vraag op: “Hoe simpel is het dan?” In principe heb ik dat antwoord al gegeven: dat wat je zoekt is wat zoekt. Dat is niet je denken, wat niet van jou is, en niet je lichaam, dat je niet bent, maar dat wat daar aan vooraf gaat en schijnbaar ten onrechte gelooft dat alles wat gezien en ervaren wordt daadwerkelijk iets is.
Als je kunt spelen met het idee dat dit leven niet iets is, dat deze aarde niet iets is en dat dit universum niet iets is, dan ontstaat er de mogelijkheid om in te zien dat het overduidelijk niet daar te vinden is. Dat versimpelt de zoektocht al. Als het niet buiten je te vinden is, want dat is niet iets, dan moet het dus in jezelf te vinden zijn (dichterbij dan het puntje van je neus, zoals ik al zei) en wellicht zal het dan sneller tot je doordringen dat jij het bent wat je aan het zoeken bent; niet jij als lichaam maar jij als dat wat is.
En het mooie daarvan is dat jij dat nooit niet bent geweest.
|
