Bullshit! (3) — (17-4-09)

"De mensen hebben het altijd over de waarheid. Iedereen weet altijd wat de waarheid is, alsof het wc-papier is of zo en ze een voorraadje in een kast hebben liggen. Maar wat je leert naarmate je ouder wordt, is dat er helemaal geen waarheid bestaat. Het enige wat er bestaat is bullshit, sorry dat ik een beetje grof word. Lágen bullshit. De ene laag bovenop de andere. En wat je in het leven doet als je ouder wordt, is de laag bullshit die jou het beste bevalt eruit pikken. En dat is dan, om te zeggen, jouw bullshit." (Bernard "Bernie" Laplante in Accidental Hero; geacteerd door Dustin Hoffman)

Alles is theorie en alles is bullshit, daardoor is alle theorie bullshit en alle bullshit theorie. Elk woord dat we spreken, elke connectie die we leggen, elke verklaring, elk aantoonbaar en wetenschappelijk bewijs, is theorie omdat het volslagen onmogelijk is om binnen dit wat wij "het leven" noemen de waarheid te kennen. Om de inzichten van "Bernie" te gebruiken, onze waarheid is de bullshit die we het prettigst vinden. Het is dus geen echte waarheid en daardoor is de waarheid die we hier accepteren als waar, niets meer dan theorie; en theorie is bullshit, ergo: de waarheid is bullshit.

In theorie hebben we vrije keuze, maar in werkelijkheid hebben we geen vrije keuze, valt er niets te kiezen en gebeurt alles. Daarnaast is er ook geen toeval, niets gebeurt zo maar, alles is ergens goed voor, ook al kunnen we het misschien niet verklaren en lijkt het nergens op te slaan. Wij, als mens, willen alles verklaren, en daarom verzinnen we bullshit.
 
Nu heb je mensen die dit begrijpen ('mensen zoals ik,' zei hij arrogant) en dan is het heel verleidelijk om tegen jezelf te zeggen dat je dit mechanisme moet vertrouwen; het mechanisme van "alles gebeurt om een reden en ik hoef nu nog niet te snappen waarom dat goed is" — het "go with the flow" syndroom, het "met de stroom mee zwemmen", het volgen van de "weg van de minste weerstand". Dat doen, zo denken, is een nieuwe theorie en theorie is bullshit.

Met andere woorden: mensen die beweren dat ze er op vertrouwen dat alles gebeurt om een reden en dat ze dat accepteren en dat ze daardoor een beter of gemakkelijker leven leiden, hebben een favoriete laag bullshit gevonden en liggen daar nu lekker in te draaien en woelen. (it feels great but it smells like shit!) Ze denken dat ze klaar zijn, maar in feite zijn ze nog niet eens begonnen. Het vervangen van één laag bullshit door een andere laag bullshit is geen oplossing, het is het voortzetten van het probleem.

Al die spirituele methodes, al die spirituele leringen, al die spirituele retraites, zijn alleen maar uitingen van theorieën, lagen van bullshit. Het enige nuttige van dat soort bullshit is dat ze er misschien voor gaan zorgen dat je ergens ooit een keer zult inzien dat het allemaal bullshit is, dat is de enige reden waarom ze er zijn. De methodes, leringen, leraren, retraites, kloosters, tempels, goden, heiligen; allemaal hier aanwezig voor ons om te zien dat ze alleen maar lagen van bullshit op bullshit zijn.

(opnieuw: it feels great but it smells like shit!)

Zeggen dat het allemaal bullshit is, zoals ik doe, is ook bullshit; begrijp me niet verkeerd. Ik weet (met de nadruk op "weet") drommels goed dat alles wat ik zeg bullshit is, dat ook ik van het ene zwembad met bullshit in het andere duik en lekker mijn baantjes trek. Er is ook helemaal niets mis met bullshit omarmen om je even goed te voelen. Het is wel erg jammer dat bijna niemand inziet dat ze bullshit omarmen; ze geloven echt dat dit leven werkelijk is wat zij denken dat het is, namelijk "waar" en "echt" en zeker géén favoriete laag van bullshit.

Het begint met inzien wat wel en niet bullshit is en de volgende stap is de durf hebben om toe te geven wat wel en niet bullshit is. Ik weet wat bullshit is, ik werk vier dagen per week in een winkel die dit verkoopt.

(en dan durven mensen nog te beweren dat het universum geen gevoel voor humor heeft)

De winkel was/is mijn eyeopener, mijn trigger, mijn uitnodiging. Ik zocht verlichting en deze winkel heeft me laten zien hoe dat niet te vinden is middels de methodes van (wat betere schrijvers voor mij noemden) de "spirituele marktplaats". Hoe dan wel? Uhm… niet. Er is geen verlichting, er is een natuurlijke staat, er is het ZIJN zoals we werkelijk zijn, er is zien wat werkelijk is, en je bereikt dat nooit door iets te doen en ook niet door niets te doen. Alles wat je doet of niet doet is zinloos, omdat je het doet of niet doet met een doel voor ogen; het niet kunnen bereiken van het doel is niet het probleem, het doel is het probleem.

Uiteindelijk, waarom ik schrijf, is omdat ik iets uit mijn systeem moet smijten. Het kan me niet schelen of iemand het met me eens is, het kan me niet schelen of iemand er iets aan heeft en het kan me zelfs niet schelen of er nog iemand is die überhaupt begrijpt waarover ik het heb. Het kan me niet schelen of mensen me negatief of cynisch vinden, voor mijn part vindt men mij suïcidaal, wat kan mij dat nou schelen? Wat is dit leven anders dan een snelweg richting de dood? Daar gaan we toch allemaal naar toe? Het maakt gewoon geen ene fuck uit welke afslag je neemt, je komt toch aan bij ~De Dood: nooit teveel inwoners~.

Vanaf het moment dat je geboren wordt ga je dood, niets meer en niets minder. Dus waarom proberen we dan zo krampachtig vast te houden aan onze geloofjes, onze theorieën, onze overtuigingen, onze laag op laag bullshit, aan regels en voorschriften, aan onzinnige en onbereikbare toekomstdromen? Het maakt allemaal niets uit, we gaan slechts één ding en dat is dood.

Wij gaan dood —oh catastrophy!— en dat is het enige dat waar is in deze droom. En dat houdt dus in dat het allemaal bullshit is en dat het niet uitmaakt wat je doet; ik stel voor dat we gebruik maken van die "vrijheid".

(Ik geloof niet dat dit de "blog" was die ik wilde schrijven, maar goed, dit is wat er uit is gekomen)


Alle Delen:
Bullshit! (1)
Bullshit! (2)
Bullshit! (3)

INHOUD