VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
FRITS SNIPS
Jij bent de enige hier (26-11-2021)
Jij bent de enige die hier is. Je bevindt je in ‘niets voor altijd’ en de reden waarom jij je in ‘niets voor altijd’ bevindt, is omdat je het idee had dat afscheiding van Eenheid mogelijk moet zijn en omdat je gelooft dat het je is gelukt. En nu ben je hier, helemaal alleen in ‘niets voor altijd’, afgescheiden van Eenheid.
Nu kom je erachter dat dit een verschrikkelijke plek is om te zijn. Niet alleen is de eenzaamheid afschuwelijk, er is ook nog zo’n knagend gevoel van schuld en zonde over het feit dat je Eenheid hebt verlaten. Dit alles is zo ondraaglijk dar je niet anders kan dan een wereld om je heen projecteren; alles beter dan alleen in ‘niets voor altijd’.
In die wereld projecteer je een verleden, en niet alleen een verleden voor jezelf, maar ook een verleden van de wereld. Hiermee overtuig je jezelf ervan dat die wereld er altijd is geweest en dat jij daarin op een wonderlijke manier bent geboren. Vervolgens projecteer je een toekomst in die wereld, en niet alleen een toekomst voor jezelf, maar ook een toekomst voor de wereld.
Hiermee overtuig je jezelf dat er tijd en ruimte bestaat, dat er een begin en einde bestaat, dat er oorzaak en gevolg bestaat, dat er een doel bestaat waar naartoe gewerkt kan worden, en dat die wereld er echt is en er nog steeds zal zijn mocht jij ooit doodgaan. Bovendien creëer je hiermee het idee dat er zoiets als het heden bestaat waarin jij nu leeft. Dit alles om maar te bewijzen dat afscheiding van Eenheid niet alleen mogelijk is, maar zelfs een goed idee is geweest.
Maar nog steeds ben je alleen op en in die wereld. Dus je projecteert miljarden andere wezens om je heen. Hiermee overtuig je je nogmaals dat afscheiding niet alleen mogelijk is, maar daadwerkelijk realiteit. Je projecteert niet alleen wezens met een eigen geschiedenis, maar ook wezens die al zijn overleden en wezens die net geboren zijn of nog geboren zullen worden — om jezelf er nogmaals van te overtuigen dat die wereld al heel lang bestaat en heel lang zal blijven bestaan en dat afscheiding en gescheidenheid werkelijk realiteit is.
Dit alles projecteer jij in je eentje vanuit ‘niets voor altijd’ en je projecteert het vanuit een gevoel van eenzaamheid, angst en schuld als gevolg van het verlaten en daarmee de facto het vernietigen van Eenheid. Dit gevoel is zo ondraaglijk dat je niet anders kan dan jezelf te dissociëren van dat gevoel. Zo probeer je te vergeten dat je ooit deel was van Eenheid of dat er ooit zoiets heeft bestaan als Eenheid en dat jij degene bent die deze hele krankzinnige wereld aan het projecteren is.
Om deze dissociatie en dat vergeten in stand te houden, om maar te voorkomen dat er ooit een glimp van die Eenheid in je denken en geheugen opkomt, moet je jezelf voortdurend afleiden en bezighouden. Dus je projecteert chaos en nog meer verdeeldheid in deze wereld, een wereld die je toch al had geprojecteerd om te verhullen dat er zoiets bestaat als Eenheid en dat afscheiding van die Eenheid volslagen onmogelijk is.
Zo heb je een complete wereld om je heen geprojecteerd, maar het probleem met projectie is dat het niet een fysieke werkelijkheid is. Met andere woorden, het is niet waar. Hoeveel je ook om je heen projecteert, je komt nooit verder dan het feit dat je hier de enige bent in ‘niets voor altijd’ en in feite is dat ook al de projectie van een nietig dwaas idee dat afscheiding van Eenheid mogelijk is.
Maar Eenheid is Eenheid en als iets zich zou kunnen afscheiden van Eenheid, dan is Eenheid nooit Eenheid geweest. Eenheid is Eenheid juist omdat afscheiding daarvan onmogelijk is. Dus die afscheiding kan nooit zijn gelukt, waardoor je nooit alleen terecht kan zijn gekomen in ‘niets voor altijd’ en waarom de projectie van die hele wereld, met zijn verleden, heden en toekomst niets anders is dan een slechte droom.
Om wakker te worden uit die droom, moet je je eerst realiseren dat je het nietig dwaas idee van afscheiding hebt gedacht en geloofd, zodat je kan inzien dat het idee van afscheiding nietig en dwaas is geweest en absoluut volslagen onmogelijk, waarna je jezelf kunt vergeven voor het feit dat je die nietige en dwaze gedachte tot een werkelijkheid hebt proberen te maken.
Hiermee plaats je jezelf terug op het punt waar mijn verhaaltje begon. Dan ben je weer terug in ‘niets voor altijd’ waar je vanuit eenzaamheid, angst en schuld hebt gekozen om de afscheiding van Eenheid te projecteren in de vorm van de wereld, in plaats van toe te geven dat het een nietig dwaas idee was en in feite onmogelijk. Terug op dit punt kun je opnieuw kiezen, en dan niet voor verdeeldheid en gescheidenheid, maar voor Eenheid.
|
