VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
FRITS SNIPS
Alles is verslaving (05-12-2021)
Verslaving is een voor mij terugkerend thema. Ik ben opgegroeid binnen een familie waarin aan de ene kant alcoholisme heerste, maar waar toch rijkelijk alcohol vloeide. Vele familieleden waren ook verslaafd aan tabak, maar vaak stond er tijdens bijeenkomsten een glas met sigaretten op tafel, naast de chips en de zoutjes. Als dat geen paradox is, dan weet ik het ook niet meer.
Het probleem met verslaving is dat we de verslaving alleen zien als verslaving wanneer het uit de hand loopt. Dat is het moment waarop we die specifieke verslaving het hoofd proberen te bieden, niet wetende dat letterlijk alles een verslaving is. Onze wereld en ons leven is het resultaat van de enige verslaving die er bestaat, en dat is de verslaving aan afscheiding. De enige drug waaraan we allemaal verslaafd zijn is dualiteit.
De eigenschap van dualiteit is verdeling, het ene tegenover het andere zetten. Dualiteit maakt van iets dat één is heel veel, en dat betekent dat wij vanuit de verslaving aan dualiteit heel veel verschillende verslavingen creëren, Al die verschillende verslavingen hebben als enig doel, het verhullen van het feit dat we alleen maar verslaafd zijn aan één ding: dualiteit.
In Een Cursus in Wonderen staat, dat het enige doel van deze wereld het verhullen van de onmogelijkheid van afscheiding van Eenheid is. Dit betekent dat, als elke verslaving als doel heeft te verhullen dat we alleen verslaafd zijn aan dualiteit, en de wereld als enig doel heeft te verhullen dat afscheiding onmogelijk is, alles in deze wereld verslaving moet zijn.
Dit puur en alleen mentaal weten en begrijpen is niet genoeg, net zoals het niet genoeg is om alleen maar mentaal te weten en te begrijpen dat je niet het lichaam bent, omdat dit slechts op ego-denkgeest niveau plaatsvindt. Je dient al deze verslavingen dus één voor één aan te pakken en te verwijderen.
De kortste weg terug naar huis, terug naar Eenheid, is dwars door alles heen, dit betekent dat elk obstakel dat jij samen met de ego-denkgeest hebt opgeworpen — dus elke verslaving — stuk voor stuk, wanneer het zich aandient, moet worden vernietigd. Natuurlijk wil iedereen, wanneer ze doorkrijgen dat de enige verslaving ‘dualiteit’ is, die verslaving aanpakken, maar dat gaat je helaas niet lukken voordat jij eerst alle aardse verslavingsprojecties hebt aangepakt.
Ik herhaal, alles in deze wereld — dus, alles in jouw leven — is verslaving, dus het maakt niet zoveel uit waar je begint. Het is mijn ervaring dat, naarmate je zoektocht naar de weg naar huis — naar vrede, vrijheid en het ontwaken uit de droom — vordert, de te tackelen verslaving zich aan zal dienen. Welke het is, doet er niet toe, want — nogmaals — ALLES is een verslaving en ALLES is bedoeld om dualiteit — de ultieme verslaving — in stand te houden.
Nu denken veel mensen dat je niet werkelijk kunt genezen van een verslaving. Iedereen kent de verhalen van de ex-alcoholist die na één borreltje weer wegglijdt in alcoholisme, de ex-roker die na één trek van een sigaret weer naar de supermarkt rent om een pakje sigaretten te kopen of de ex-gokverslaafde die nooit meer een casino kan binnenlopen zonder al zijn geld te verliezen.
Die verhalen kloppen op zich wel, maar dat is alleen omdat we gehersenspoeld zijn met de “wetenschappelijke kennis” dat het waar is dat verslaving niet werkelijk te genezen is. Wat we geloven dat waar is, is waar voor ons en wordt als zodanig geprojecteerd in deze wereld.
Deze “wetenschappelijke kennis” doet ons geloven dat we iets waarvan we afhankelijk zijn — of wat we gebruiken, maar waarvan we ontkennen dat we er afhankelijk van zijn — volledig moeten opgeven. Hierdoor wordt het genezen van een verslaving gezien als verlies, omdat we iets wat we gebruikten niet meer mogen gebruiken uit angst voor een terugval, in plaats van dat genezing altijd en alleen maar pure winst is.
Genezing houdt in dat de afhankelijkheid en de noodzaak van de verslaving verdwijnt, wat niet betekent dat je nooit meer gebruik mag maken van hetgeen waaraan je verslaafd was.
Elke aardse verslaving is te genezen en dat is wat we moeten doen om te genezen van dualiteit. Het maakt niet uit of dit een verslaving aan postzegels verzamelen is of aan muziek maken, alcohol drinken, roken, heroïne spuiten, hard werken of het in stand houden van goede of slechte relaties. Het maakt allemaal niet uit, je moet gewoon een keer ergens beginnen.
Wellicht is het een idee om te beginnen met de verslaving aan het idee dat hetgeen ons door de jaren heen is verteld en geleerd, echt waar is. Wanneer je die verslaving hebt getackeld, zul je zien dat elke andere verslaving altijd gebaseerd is op iets dat jou in het verleden is verteld of geleerd.
Letterlijk ALLES wat jij zeker denkt te weten, is iets wat jou ooit is verteld of geleerd, en omdat je denkt en gelooft dat wat jij zeker weet iets is wat jijzelf hebt ondervonden, uitgevonden of bedacht, ben je verslaafd aan al die kennis en wetenschap. We denken allemaal dat we hier echt zijn en dat we een losstaande entiteit zijn. Het idee dat dit slechts iets is wat ons is verteld en geleerd, komt niet in ons op. Vanaf dat punt zijn we verloren en geloven we vrijwel alles wat het idee versterkt dat we echt bestaan.
Ik groeide op in een gemeenschap waarin alcohol werd gedronken en sigaretten werden gerookt alsof dat niet ongezond was, maar juist leuk en gezellig; er werd vlees gegeten alsof dat noodzakelijk was; men had relaties waarmee men door bleef gaan, hoewel men niet echt vreselijk gelukkig leek; men had werk dat men vaak niet leuk vond, maar er moest geld worden verdiend. Dit is mij allemaal aangeleerd door middel van praktijkervaring. (Deze voorbeelden gaan natuurlijk niet op voor iedereen in mijn gemeenschap.)
De mensen om mij heen leefden zo, dus het moest wel normaal en waar zijn, en daarmee hebben zij mij — als het lichaam dat ik dacht te zijn — geprogrammeerd. Dat is de manier waarop deze wereld werkt. Het is de methode die de ego-denkgeest gebruikt om steeds meer uit te breiden, steeds meer dualiteit te creëren, om zo de onmogelijkheid van die dualiteit steeds meer te verhullen. Ik neem het mijn gemeenschap niet kwalijk, ze wisten niet wat zij deden.
Om terug te keren naar Eenheid, iets wat we in feite nooit hebben verlaten, aangezien dit het dromen van een droom is, maar wat we schijnbaar hebben verlaten, is het van belang om elk obstakel, elke verslaving te tackelen. Niet door de verslaving te onderdrukken met wilskracht, maar door werkelijk van de verslaving te genezen. Dat doe je door je te realiseren dat elke verslaving is ontstaan als gevolg van jaren van hersenspoeling en programmering door de gemeenschap waarin je leeft.
Met andere woorden, je kickt niet af van een verslaving, maar je bent jezelf aan het genezen door geprogrammeerde onwaarheden te verwijderen uit je systeem. Verslaving is niet een lichamelijk iets, omdat het lichaam zelf niet een lichamelijk iets is, en, nogmaals, ik kan het niet vaak genoeg benadrukken: ALLES wat je doet, ALLES wat je lekker vindt, ALLES wat je denkt nodig te hebben, ELKE GEDACHTE die bij je opkomt, IS een verslaving als gevolg van programmering.
|
