SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 IN DE ZANDBAK
Absoluut Niets — (300418)

Ik heb vandaag een onrustig gevoel dat lijkt op een soort van onzekerheid bij gebrek aan houvast. Ik vermoed dat dit komt door het bekijken van een documentaire serie “Wild Wild Country” over de Baghwan in Oregon, America — hoewel ik het daar niet over wil hebben — een gesprek eerder deze maand met A.V. en wellicht een paar berichten van collega-blogger Illusje op- en via Facebook.

Wat opeens volledig tot me doordringt is de realisatie dat letterlijk elke vorm van spiritualiteit — en in feit alles wat iets in de toekomst belooft te leveren — uiteindelijk niet alleen niet werkt maar zelfs tegenwerkt en als enig effect heeft dat je niet zult vinden wat je zoekt.

Ik herhaal:

Alles wat iets in de toekomst belooft te leveren
werkt alleen maar tegen en zorgt ervoor
dat je niet vindt wat je zoekt.

Natuurlijk wist ik dit al, maar iets weten en iets realiseren zijn werkelijk twee compleet verschillende dingen.

Simpel gezegd is er niets dat je kunt doen om te vinden wat je zoekt en is er niemand die je kan helpen het te vinden. Elke vraag heeft geen antwoord en elk probleem heeft geen oplossing. Het hele idee van iets zoeken versterkt alleen maar het idee dat je het schijnbaar niet hebt; het hele idee van iets nodig te hebben versterkt het idee dat je het schijnbaar mist; en het hele idee dat er iemand zou kunnen bestaan die je zou kunnen helpen versterkt alleen maar het idee dat jij dus schijnbaar minderwaardig bent aangezien je schijnbaar gelooft dat die ander — de leraar, de goeroe, de meester — meer weet en beter is dan jij.

Mijn onrustige gevoel komt voort uit de realisatie — hoewel ik het intellectueel al wel wist — dat ik de afgelopen 30 jaar alleen bezig ben geweest met het ontkennen en weglopen van het simpele gegeven dat ik ‘dit hier’ — dit lichaam met dit denksysteem — niet ben. En daarnaast haalde ik op een of andere manier nog enige zekerheid uit het geloof dat er leraren en leringen zijn geweest die mij tot hier hebben gebracht — ook al ben ik nooit werkelijk een volgeling geweest van wie of wat dan ook — en die zekerheid, die houvast, wordt nu volledig gezien als de illusie dat het is.

Het schijnbare geloof in het idee van “oorzaak en gevolg” waardoor ik geloofde dat ik nu ‘weet’ wat ik ‘weet’ omdat ik ‘dit en dat, zus en zo’ in het verleden heb gedaan, gehoord, gelezen of geleerd, is in een keer verdwenen. POEF! Er is geen oorzaak en geen gevolg, er is niet ‘dit’ omdat ‘dat’ gedaan of gebeurd is. Er is niet iets dat kan helpen en er is niets om op terug te vallen.

Dit is natuurlijk altijd zo geweest, maar het mentale denksysteem van deze entiteit in de droomstaat heeft onbewust altijd een zekerheid en houvast verzonnen of ingebouwd, en dat is nu opeens volledig weggevallen. Ik sta hier nu met dezelfde compleet lege handen als de dag waarop ik schijnbaar geboren werd en dat is iets waar dit lichaam-denk-systeem schijnbaar enige moeite mee heeft.

Maar dat is oké. Er is niets aan de hand. Het is gewoon een nieuwe andere ervaring. Op zich ook wel weer cool. Het voelt alleen een beetje unheimlich, that’s all.