SNIPS' VAULT:
INDEX
CONSPIRACY
NONDUALITEIT
SNIPS' AUTOLYSE
WEBLOG
SNIPPETS
SNIPS' WERELD
AUTOLYSE
IN DE ZANDBAK
FRITS SNIPS
DONEREN?

Pagina Verversen
VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL

 IN DE ZANDBAK
Een Discrepantie — (020518)

Er is een discrepantie tussen bestaan vanuit het zien wat is en bestaan vanuit het zien wat niet is. Nu denk je waarschijnlijk dat dit logisch is, ware het niet dat — in mijn bescheiden mening — de meeste mensen dat wat is zien als wat niet is en dat wat niet is zien als wat is; en als je iemand bent die ziet wat is en niet ziet wat niet is, dan klopt jouw realiteit niet met de algemeen aangenomen realiteit… ziedaar de discrepantie.

Als je ziet wat is in plaats van wat niet is, ben je niet beter of bijzonderder of heiliger of wijzer dan iemand anders die alles volgens de aangenomen en aangeleerde standaard ziet, je bent alleen iemand die het anders ziet. Zoals Jed McKenna ooit heeft geschreven (en ik parafraseer), het zien van wat is in plaats van wat niet is maakt je niet populair op feestjes en het beste wat je kunt doen is je mond er over houden.

Hier, op dit moment, wordt er gezien dat er absolute leegte is, zowel binnen als buiten, en dat is niet iets wat makkelijk te communiceren valt. Het is geen depressie, want de leegte heeft niet een negatieve lading; hoewel ik kan begrijpen dat een omstander het kan zien of ervaren als depressief. Waar depressie vol zit met “kut dit en kut dat” is deze leegte letterlijk compleet leeg; er is geen “kut dit en kut dat” omdat er geen “dit” en geen “dat” is om “kut” te zijn. Maar leeg betekent wel compleet leeg, wat inhoudt dat er geen “ik” is om te genieten van die leegte — Frits has left de building!

Het is de ervaring (niet echt een ervaring, maar laten we het maar even zo noemen) dat dit lichaam dat we “Frits” noemen, slechts een instrument is dat middels het zien, horen, ruiken, proeven en voelen de wereld — de schijnbare realiteit/Droomstaat — ervaart en verwerkt, om vervolgens een reactie daarop naar buiten te brengen. De wereld komt binnen via de vijf zintuigen, wordt verwerkt door het brein met de kennis en ervaring die het heeft en niets meer dan dat, en presenteert een reactie zonder dat dit iets is dat een “Frits” overkomt of dat er werkelijk bewust door een “Frits” over na wordt gedacht.

Bijvoorbeeld: aan de ene kant stop je vlees in de vleesmolen en aan de andere kant komt er gehakt uit; de machine heeft er geen reet over te vertellen en heeft er verder ook geen mening over. Met andere woorden, “ik” als zijnde “Frits”, gestuurd door herinneringen uit het verleden en “zelf” aangenomen labels, overtuigingen en geloven, kan niet meer in dit lichaam worden gelokaliseerd, waardoor dit lichaam/instrument/werktuig geen mening of zeggenschap heeft over de manier waarop de prikkels vanuit de wereld worden verwerkt en hoe de reactie daarop zal zijn.

Dit betekent ook dat er niets uit het verleden — of schijnbare verleden — over is dat kan helpen bij- of met dat wat er op dit en elk moment gebeurt. Er is geen houvast en geen zekerheid, alleen de sensaties van de vijf zintuigen en de reactie daarop die buiten mij — die “ik” die we “Frits” noemen — omgaat omdat die “ik” die we “Frits” noemen er niet meer is en, zoals er nu gezien wordt, nooit is geweest. “Ik Ben” werd “Ik Was” en wordt nu gezien als “Nooit Geweest”.

Deze verklaring raakt niet aan hoe het werkelijk ervaren wordt, hier nu, maar dit zijn vooralsnog de beste woorden er voor. Het klinkt heel erg intellectueel en ik ben er van overtuigd dat een lezer het ook als een intellectuele exercitie zal ervaren, maar hier is de ervaring dat er geen seconde over nagedacht is en letterlijk is zoals het is.

Ik vermoed dat elke “normale” lezer zal gaan denken dat ik nu zomaar van alles kan gaan doen omdat ik ontken dat ik besta en dat ik er dus niets mee te maken heb en nergens verantwoordelijk voor ben, maar die lezer ziet over het hoofd dat die “ik” die zij zien niet bestaat en niet aanwezig is om zomaar van alles te gaan doen. Mijn vermoeden is dat het lichaam gewoon blijft doen wat het altijd al heeft gedaan, vanuit een inherent gevoel voor rechtvaardigheid en juistheid dat het altijd heeft gehad, aangezien ik nooit in dit lichaam heb gebivakkeerd — dus, als ik nooit dit lichaam ben geweest, waarom zullen dan nu opeens de acties van dat lichaam gaan veranderen?

Ik vermoed ook dat dit lichaam blijft reageren op de omgeving alsof het werkelijk waar is — ook al is het een Droomstaat en dus niet waar — aangezien het de realiteit is waarmee het lichaam te maken heeft. Het enige verschil is dat het geen fuck met mij te maken heeft en er niet vanuit een wel of niet verborgen agenda van “het persoontje Frits met al zijn regels en reguleringen opgebouwd uit het verleden en gebaseerd op geloof en overtuiging” wordt gereageerd, maar vanuit dat wat nu leeft, nu bestaat, nu is. Helaas — of misschien niet helaas, dat valt nog te bezien — zijn daarmee ook een groot deel van de interesses waarmee “Frits” zich identificeerde verdwenen. Wellicht alle interesses.

Misschien wat cryptisch gezegd, maar wel hoe volgens mij alles zou horen te functioneren, is dit wat er is overgebleven: dat wat is reageert op dat wat gezien wordt als wat is zoals het is… in plaats van dat wat niet is dat reageert op dat wat gezien wordt als wat is terwijl het dat niet is. Maar ik weet dat verder ook niet, en misschien interesseert dat me ook niet meer.