VOOR NIEUWS EN MEER INFORMATIE! GA NAAR: WWW.SNIPS.NL
AUTOLYSE
Dieren — (05-06-2015)
Sinds kort werk ik in Artis als toezichthouder. Dit houdt voornamelijk in dat ik in een ruimte sta, meestal overdekt, soms open lucht, waar een aantal dieren vrij rondlopen. Ik moet er dan op letten dat de dieren niet geaaid worden en dat ze niet gevoerd worden en daarnaast probeer ik vragen van de bezoekers te beantwoorden. Dit even als intro zodat het duidelijk is waar het komende verhaaltje vandaan komt.
Ik heb er nu vier werkdagen opzitten, 6 uur per dag en er kwamen een aantal gedachtes bij me op. De eerste was dat de dieren ons helemaal niet belangrijk vinden en zeker niet per se van ons afhankelijk zijn. Wij denken dat wij ze verzorgen en voeden, maar in werkelijkheid zorgen de dieren er voor dat wij hen verzorgen en voeden. De dieren in Artis, maar ook onze huisdieren, hebben de controle in handen… al denken we dat wij de baas zijn.
Het tweede dat opviel, is dat dieren niets doen. Ze eten wanneer ze honger hebben, ze drinken wanneer ze dorst hebben, en voor de rest slapen ze, rusten ze of lopen ze een beetje rond. Ze zijn letterlijk pure Zen en voor mij was het opeens absoluut duidelijk dat wat wij mensen doen compleet gestoord is. Wij proberen te leven terwijl dieren het leven zelf zijn. Als er iets verlicht is op aarde, dan zijn het wel de dieren, en dat zie je pas wanneer je ze echt observeert. Dat was de derde gedachte; we kijken wel naar dieren maar we zien ze nooit echt.
 Ik ben op een stil moment voor een Groene Agame gaan zitten en heb er minutenlang naar gekeken. Een Groene Agame doet helemaal niets. Er zit vrijwel geen beweging in. Ze zitten uren achterelkaar helemaal stil en zelfs de ademhaling zie je amper, maar wat je ziet als je daar minutenlang naar kijkt is leven. Je ziet wat leven IS in plaats van wij mensen die leven DOEN.
Wij voelen ons al snel "schuldig" als we niet elke seconde van de dag gebruiken voor iets wat wij nuttig achten. Dat is nodig om ons ego in stand te houden. Wanneer we stoppen met leven DOEN en alleen maar leven zouden ZIJN, dan sterft het ego (bij wijze van spreken) vanzelf af.
Dieren hebben geen ego — ik heb tenminste nog niet kunnen constateren dat ze een ego hebben — en het lijkt er op dat het hen niet kan schelen wat ze doen, of ze iets doen of wanneer ze iets doen of niet doen. Ik vermoed dat het hen zelfs niet kan schelen of ze wel of niet leven. Als er niets gedaan hoeft te worden doen ze ook letterlijk niets en als er iets gedaan moet worden dan doen ze dat zonder te bedenken "o, ik zou nu eigenlijk dat moeten doen."
Ik denk dat we veel zouden leren en veel zouden inzien als we wat vaker echt naar dieren zouden kijken. Zij zijn namelijk wat vrijwel alle spirituele zoekers willen worden, zij hebben van nature wat spirituele zoekers willen vinden. Dus als je niets te doen hebt, kies één dier uit en observeer lange tijd wat het doet. Bij voorkeur een dier dat niet zoveel doet (zoals de Agame, maar ook de Luiaard is een goede, of een kat) en blijf daar een lange tijd naar kijken en zie wat het is: puur leven, puur ZIJN.
|
